Η πανδημία COVID-19 εκτός από καταστροφική παγκόσμια υγειονομική κρίση, έχει προκαλέσει δυσαρμονία στην λειτουργία των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων και δη σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο. Συγκεκριμένα λόγω της υπέρμετρης αύξησης της ζήτησης για νοσοκομειακές υπηρεσίες προέκυψαν προκλήσεις σχετικές με την κάλυψη των αναγκών των νοσοκομείων σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό και σε στελέχωση με προσωπικό, οι οποίες απείλησαν τη ομαλή λειτουργία και βιωσιμότητα ενός ήδη δοκιμασμένου συστήματος υγείας. Για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής, υλοποιήθηκαν μέτρα και τις πολιτικές για την υποστήριξη του ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η αποτύπωση των επιπτώσεων της πανδημίας στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ώστε να σκιαγραφηθεί ο βαθμός κατά τον οποίο επηρεάστηκαν τα ελληνικά νοσοκομεία από την υγειονομική κρίση αλλά και τα επακόλουθα μέτρα στήριξης είναι η ανάλυση, με την χρήση αριθμοδεικτών, των δημοσιευμένων οικονομικών καταστάσεων των νοσοκομείων αναφοράς ανά Υγειονομική Περιφέρεια, ενώ κύριες πηγές των οικονομικών στοιχείων αποτελούν οι βάσεις δεδομένων του Υπουργείου Υγείας, το πρόγραμμα Διαύγεια, το σύστημα Β.Ι.Forms και η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ). Επιπροσθέτως, συγκεντρώθηκαν στοιχεία για την νοσηλευτική κίνηση των νοσοκομείων ώστε να γίνει συσχετισμός του φόρτου του ιατρικού έργου και της μεταβολής των εξόδων και δαπανών.

Κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19, τα έσοδα των δημόσιων νοσοκομείων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κρατική χρηματοδότηση προκειμένου να ανταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος που έχει προκύψει. Η επιτυχής ανταπόκριση των νοσοκομείων σε μελλοντικές κρίσεις εξαρτάται από την υιοθέτηση διαρθρωτικών αλλαγών του εθνικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Επιπλέον, οι δύο θεμελιώδεις αδυναμίες των ελληνικών νοσοκομείων: η καθυστέρηση στην είσπραξη των νοσοκομειακών αιτημάτων και η αύξηση των δαπανών θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεγάλη προσοχή. Οι φορείς της υγειονομικής περίθαλψης στην Ελλάδα θα πρέπει να προβληματιστούν για το χρόνιο φαινόμενο της αδυναμίας είσπραξης νοσοκομειακών απαιτήσεων από τον ΕΟΠΥΥ, την υιοθέτηση ενός πιο ρεαλιστικού συστήματος αποζημίωσης όπως τα DRGs αλλά και την περικοπή δαπανών με τη χρήση βιο-ομοειδών. φαρμάκων και τη χρήση τηλεϊατρικής για μη επείγοντες χρόνιους ασθενείς.

The COVID-19 pandemic, in addition to being a catastrophic global health crisis, has caused disharmony in the operation of Greek public hospitals, especially at an administrative and financial level. Specifically, due to the excessive increase in demand for hospital services, challenges arose related to meeting the needs of hospitals in logistical equipment and staffing, which threatened the smooth operation and sustainability of an already tested health system. To address this threat, measures and policies were implemented to support the Greek National Health System. The purpose of this thesis is to describe the effects of the pandemic on the efficiency and effectiveness of Greek public hospitals. The method used to outline the degree to which Greek hospitals were affected by the health crisis and the subsequent support measures is the analysis, using financial ratios, of the published financial statements of reference hospitals by Health Region, while the main sources of economic data are the databases of the Ministry of Health, the Diaygeia program, the B.I.forms system and the Hellenic Statistical Service (ELSTAT). In addition, data was gathered on the nursing data of the hospitals in order to correlate the treatment burden and the change in costs and expenses.

During the ongoing COVID-19 pandemic, public hospital revenues are heavily dependent on government funding in order to cope with the high costs that have incurred. The successful response of hospitals to future crises depends on the adoption of structural changes of the national healthcare system, Furthermore, the two fundamental weaknesses of the Greek hospitals: delay in the collection of hospital claims and increased expenses should be addressed with great care. The healthcare stakeholders in Greece should ponder on the chronic phenomenon of the inability to collect hospital claims from the main insurance company (EOPYY), the adoption of a more realistic reimbursement system such as the DRG’s but also the cutdown of expenses with the use of biosimilar drugs and the use of telehealth for non-emergency chronic patients.