This dissertation explores the digital transformation journey in the context of a traditional healthcare clinic, meticulously examining the transition process from a conventional setup to a modern, digitized one. The central focus of the study is a private hospital navigating this transformative journey.

A critical aspect of this research is the profound urgency of digital transformation underscored by the global crisis induced by the COVID-19 pandemic. The pandemic's impact expedited the digital transformation process within the healthcare industry, emphasizing the necessity of remote healthcare delivery, robust health data management, and enhanced patient communication mechanisms during such unprecedented times.

In this dissertation, considerable attention is given to identifying and analyzing the influencing factors, challenges, and benefits associated with the digital transition. These encompass elements like leadership support, culture of innovation, availability of financial resources, and the influence of regulatory frameworks, which collectively drive the pace and direction of digital transformation.

Digital tools, such as Electronic Health Systems (EHS), mobile health applications, and telemedicine, are investigated for their role in revolutionizing healthcare delivery. These technologies were found to substantially improve information flow, reduce errors, boost patient engagement, and augment access to care, thereby contributing to better patient outcomes and streamlined administrative operations.

A significant challenge pinpointed in the study is the digital literacy gap among medical and nursing staff, which can potentially hinder the effective utilization of these digital tools. To mitigate this, the study advocates for the implementation of comprehensive digital literacy programs designed specifically for healthcare professionals.

The tangible benefits that digital transformation brings to various stakeholders within a healthcare setting are also discussed in detail. These include administrative efficiencies, enhanced diagnostic and therapeutic capabilities, and the empowerment of patients through improved access and control over their health data.

The dissertation concludes by emphasizing the dynamic, iterative nature of the digital transformation journey, underlining the need for continuous reassessment, adaptation, and investment in both technology and training. It offers valuable insights for healthcare providers, policymakers, and stakeholders navigating this transformative journey. Ultimately, in the light of the COVID-19 pandemic, the dissertation provides an in-depth understanding of how digital transformation can potentially redefine and shape the future of healthcare delivery.

Η διπλωματική μου διερευνά τις διαδικασίες που ακολουθεί μια παραδοσιακή μονάδα υγείας (κλινική) προς τον ψηφιακό μετασχηματισμό, εξετάζοντας σχολαστικά τη διαδικασία μετάβασης από ένα παραδοσιακό μοντέλο λειτουργίας σε μια σύγχρονη, ψηφιοποιημένη μονάδα. Ως περίπτωση μελέτης χρησιμοποιήσαμε μία ιδιωτική κλινική που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο ψηφιακού μετασχηματισμού.

Μια κρίσιμη πτυχή αυτής της έρευνας είναι η βαθιά επείγουσα ανάγκη του ψηφιακού μετασχηματισμού που υπογραμμίζεται από την παγκόσμια κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19. Ο αντίκτυπος της πανδημίας επιτάχυνε τη διαδικασία ψηφιακού μετασχηματισμού στον κλάδο της υγειονομικής περίθαλψης, τονίζοντας την αναγκαιότητα παροχής υγειονομικής περίθαλψης εξ αποστάσεως, εύρωστης διαχείρισης δεδομένων υγείας και βελτιωμένους μηχανισμούς επικοινωνίας των ασθενών σε τέτοιες πρωτόγνωρες στιγμές.

Σε αυτή τη διατριβή, δίνεται μεγάλη προσοχή στον εντοπισμό και την ανάλυση των παραγόντων που επηρεάζουν, τις προκλήσεις και τα οφέλη που σχετίζονται με την ψηφιακή μετάβαση. Αυτά περιλαμβάνουν στοιχεία όπως η υποστήριξη ηγεσίας, η κουλτούρα της καινοτομίας, η διαθεσιμότητα οικονομικών πόρων και η επιρροή των ρυθμιστικών πλαισίων, που οδηγούν συλλογικά τον ρυθμό και την κατεύθυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού.

Τα ψηφιακά εργαλεία, όπως τα Ηλεκτρονικά Συστήματα Υγείας (EHS), οι εφαρμογές υγείας για κινητές συσκευές και η τηλεϊατρική, διερευνώνται για το ρόλο τους στην επανάσταση στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης. Διαπιστώθηκε ότι αυτές οι τεχνολογίες βελτιώνουν ουσιαστικά τη ροή πληροφοριών, μειώνουν τα σφάλματα, ενισχύουν τη δέσμευση των ασθενών και αυξάνουν την πρόσβαση στην περίθαλψη, συμβάλλοντας έτσι σε καλύτερα αποτελέσματα των ασθενών και βελτιστοποιημένες διοικητικές λειτουργίες.

Μια σημαντική πρόκληση που επισημάνθηκε στη μελέτη είναι το χάσμα στον ψηφιακό αλφαβητισμό μεταξύ του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, το οποίο μπορεί ενδεχομένως να εμποδίσει την αποτελεσματική χρήση αυτών των ψηφιακών εργαλείων. Για να μετριαστεί αυτό, η μελέτη υποστηρίζει την εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων ψηφιακού γραμματισμού που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για επαγγελματίες υγείας.

Τα απτά οφέλη που φέρνει ο ψηφιακός μετασχηματισμός σε διάφορους ενδιαφερόμενους σε ένα περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης συζητούνται επίσης λεπτομερώς. Αυτά περιλαμβάνουν διοικητική αποτελεσματικότητα, βελτιωμένες διαγνωστικές και θεραπευτικές ικανότητες και την ενδυνάμωση των ασθενών μέσω βελτιωμένης πρόσβασης και ελέγχου των δεδομένων υγείας τους.

Η διατριβή ολοκληρώνεται δίνοντας έμφαση στη δυναμική, επαναληπτική φύση του ταξιδιού του ψηφιακού μετασχηματισμού, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή επανεκτίμηση, προσαρμογή και επένδυση τόσο στην τεχνολογία όσο και στην εκπαίδευση. Προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους ενδιαφερόμενους φορείς που πλοηγούνται σε αυτό το μετασχηματιστικό ταξίδι. Τελικά, υπό το πρίσμα της πανδημίας COVID-19, η διατριβή παρέχει μια εις βάθος κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο ψηφιακός μετασχηματισμός μπορεί ενδεχομένως να επαναπροσδιορίσει και να διαμορφώσει το μέλλον της παροχής υγειονομικής περίθαλψης.