Τα σημεία ανοσιακού ελέγχου (Immune Checkpoints) είναι σημαντικά ρυθμιστικά μονοπάτια εντός του ανοσοποιητικού συστήματος που διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της αυτοανοχής και στη ρύθμιση των ανοσολογικών αποκρίσεων. Ωστόσο, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από καρκινικά κύτταρα για να αποφύγουν την ανοσολογική επιτήρηση. Οι αναστολείς σημείων ελέγχου (Immune Checkpoint Inhibitors, ICIs) έχουν φέρει επανάσταση στη σύγχρονη ανοσοθεραπεία του καρκίνου μπλοκάροντας τα σημεία ανοσιακού ελέγχου και ενισχύοντας την αντικαρκινική δραστηριότητα. Τα τελευταία χρόνια, μονοκλωνικά αντισώματα (mAbs) έχουν αναπτυχθεί ως ICIs, που στοχεύουν πρωτεϊνικά μόρια, τα οποία ρυθμίζουν τα σημεία ανοσιακού ελέγχου, υποδεικνύοντας αξιοσημείωτα αποτελέσματα στην κλινική πράξη για διάφορες κακοήθειες. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά τους ποικίλλει ανάλογα με την απόκριση του κάθε ασθενούς, υποδεικνύοντας την ανάγκη για προγνωστικούς βιοδείκτες που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό ασθενών που θα ωφεληθούν από αυτές τις θεραπείες. Ο εντοπισμός βιοδεικτών που προβλέπουν την ανταπόκριση και καθοδηγούν την επιλογή ασθενών έχει γίνει όλο και πιο σημαντικός. Στην παρούσα εργασία γίνεται μια προσπάθεια ανασκόπησης της τρέχουσας κατανόησης γύρω από την λειτουργία των σημείων ανοσιακού ελέγχου, των ICIs που χρησιμοποιούνται κλινικά και των πιθανών βιοδεικτών ανταπόκρισης στην ανοσοθεραπεία.

Immune Checkpoints are important regulatory pathways within the immune system that play a vital role in maintaining self-tolerance and regulating immune responses. However, they can also be used by cancer cells to evade immunosurveillance. Immune Checkpoint Inhibitors (ICIs) have revolutionized modern cancer immunotherapy by blocking immune checkpoints and enhancing anticancer activity. In recent years, monoclonal antibodies (mAbs) have been developed as ICIs, targeting protein molecules that regulate immune checkpoints, showing remarkable results in clinical practice for various malignancies. However, their effectiveness varies with individual patient response, indicating the need for predictive biomarkers to help identify patients who will benefit from these therapies. The identification of biomarkers that predict response and guide patient selection has become increasingly important.