Η αναβάθμιση των σπουδών των γυμναστών ήταν το αίτημα που διεκδικούσε με υπομονή και επιμονή ο κλάδος των γυμναστών από τη δεκαετία του 1950. Η συγκεκριμένη εργασία πραγματεύεται το δημόσιο λόγο που αρθρώθηκε τα τελευταία χρόνια πριν επιτευχθεί ο στόχος τους το 1982. Πιο συγκεκριμένα η εργασία μελετά και αναλύει αρχικά τις θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων στο θέμα της ανωτατοποίησης, όρος που άρχισε να χρησιμοποιείται από τα ίδια, ενώ ως υλικό χρησιμοποιούνται τα Πρακτικά της Βουλής. Οι θέσεις αυτές αποτυπώνονται μέσα από τη διαδικασία της διαβούλευσης πάνω σε εκπαιδευτικά θέματα, κυρίως εστιάζοντας στις αντιπαραθέσεις ανάμεσα τους. Επόμενο υλικό προς διερεύνηση είναι τα δημοσιογραφικά έντυπα των συνδικαλιστικών Ομοσπονδιών της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος και της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, μέσω των οποίων ενημερώνονταν για όλες τις εξελίξεις των κλάδων τους οι εκπαιδευτικοί. Μέσα από την ανάλυση αυτών των εντύπων θα σκιαγραφήσουμε τις θέσεις τους ενώ θα παρακολουθήσουμε και τις σχέσεις και επαφές των δύο ομοσπονδιών για το θέμα. Η ανάλυση άρθρων από τις ψηφιοποιημένες εφημερίδες Μακεδονία και Ριζοσπάστης μας εμφανίζει το δημόσιο λόγο των φοιτητών, κυρίως, αλλά και παραγόντων της δημόσιας ζωής, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται μέρος των κινητοποιήσεων τους προκειμένου να ακουστούν τα αιτήματά τους. Ως κατακλείδα αποτυπώνεται ο λόγος βασικών πρωταγωνιστών της θεσμοθέτησης της ανωτατοποίησης μέσα από το Α’ Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, το οποίο πραγματοποιήθηκε μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου και λίγο πριν από την έναρξη του πρώτου ακαδημαϊκού έτους του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Τέλος, από την όλες αυτές τις αναλύσεις και υπό από το πρίσμα των πολιτικών, θεσμικών και κοινωνικών αλλαγών που έπρεπε να γίνουν στη μεταπολίτευση, αιτιολογείται η θέση της Φυσικής Αγωγής πριν και μετά την ανωτατοποίηση και ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να αναβαθμιστούν οι σπουδές των γυμναστών.

The upgrade of physical education study had been a patiently and persistently demand
pursued by the field of physical education trainers since the 1950s. This specific project deals with the public discourse articulated in recent years before their goal was achieved in 1982. More specifically, it initially examines the positions of parliamentary parties on the issue of upgrading the level of study, a term that began to be used by the parties themselves, with the Proceedings of the Parliament being used as material. These positions are reflected through the consultation process on educational matters, mainly focusing on the conflicts between them. The next material used for the investigation of this project is the press releases of the trade unions of the Teachers' Federation of Greece and the Federation of Secondary Education Workers, through which educators were informed about all the developments in their fields. Through the analysis of these publications, we will outline their positions while also monitoring the relationships and contacts between the two federations on the issue. The analysis of articles from the digitized newspapers Macedonia and Rizospastis primarily presents the public discourse of university students, but also the ones of public figures, while they simultaneously present part of their mobilizations in order to make their demands heard. As a conclusion, the discourse of key protagonists in the establishment of upgrading the level of study is captured through the First Pan-Hellenic Congress of Physical Education and Sports, which took place after the enactment of the bill and shortly before the start of the first academic year of the T.E.F.A.A.. Finally, based on all these analyses and in light of the political, institutional, and social changes that needed to take place in the post-dictatorship era, the position of Physical Education before and after the upgrading is justified, as well as the reason why the study of physical education needed to be upgraded.