Ο καρκίνος ορίζεται ως η παρουσία ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού μη φυσιολογικών κυττάρων. Θεωρείται πολυσύνθετη νόσος, λόγω του μεγάλου αριθμού μορφών που παρουσιάζει και τον συνδυασμό παραγόντων που οδηγούν στην καρκινογένεση, συμπεριλαμβάνοντας τη γενετική, επιγενετική και περιβαλλοντική δράση.
Η συνεχώς αυξανόμενη καταγραφή νέων περιστατικών παγκοσμίως, εγείρει την αναγκαιότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης της ασθένειας. Οι νέες εξελίξεις στην επιστήμη προσφέρουν πληθώρα θεραπευτικών προσεγγίσεων, όχι μόνο στη χειρουργική ιατρική, αλλά και σε τομείς όπως η στοχευμένη θεραπεία, η χημειοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία. Τη μεγαλύτερη προσοχή έχουν πλέον κερδίσει οι καρκινικοί βιοδείκτες.
Γενετικές μεταβολές, σε γονίδια όπως το HER2 και TP53, μεταβολομικές και πρωτεϊνικές αλλαγές σε καρκινικά αντιγόνα, αλλαγές στο προφίλ έκφρασης των miRNAs αλλά και ανοσολογικοί βιοδείκτες όπως αντισώματα με διαφοροποιημένη έκφραση, ο υπολογισμός του μεταλλακτικού φορτίου ΤΜΒ και οι βιοδείκτες απεικόνισης, βρίσκονται πλέον στην πρώτη γραμμή διάγνωσης και πρόγνωσης. Οι διαφορές που εντοπίζονται στη μέτρηση των δεικτών αυτών μεταξύ υγιούς και καρκινικού ιστού, καθιστούν δυνατή την έγκαιρη διάγνωση της ασθένειας, την αξιολόγηση της πιθανής εξέλιξής της και την πρόβλεψη όσον αφορά την επιλογή αποτελεσματικών θεραπειών με την μεγαλύτερη απόκριση.
Η σημαντική πλέον αξία των καρκινικών βιοδεικτών, οδηγεί σήμερα στην προσφορά εξατομικευμένης ιατρικής περίθαλψης. Η ενσωμάτωση των βιοδεικτών καρκίνου στην κλινική πρακτική ρουτίνας, φαίνεται να βελτιώνει σημαντικά τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών, ενώ ταυτόχρονα είναι υψίστης σημασίας να κατανοούνται τα πλεονεκτήματα αλλά και οι περιορισμοί που τα εργαλεία αυτά συνοδεύουν.

Cancer is defined as the presence of abnormal and uncontrolled growth of cells. It is considered as a complex disease due to the wide range of different forms and the existence of a multitude of factors, both genetic, epigenetic, and environmental, that are responsible for its occurrence.
The ever-increasing number of new cases worldwide, raises the need for effective management and treatment. New scientific developments offer a plethora of therapeutic approaches, in terms of surgical, targeted therapy, chemotherapy and immunotherapy. Especially, cancer biomarkers have now gained the most attention.
Genetic alterations, in genes such as HER2 and TP53, metabolomic and protein changes in cancer antigens, changes in the expression profile of miRNAs and immunological biomarkers such as differentially expressed antibodies, tumor mutational burden and imaging biomarkers are now at the forefront of diagnosis and prognosis. The differences found between healthy and cancerous tissues, on those biomarkers, make it possible to early diagnose, assess the disease stage and predict the best choice of effective therapies.
This considerable value of cancer biomarkers is now leading to the provision of personalized medical care. The use of cancer biomarkers into routine clinical practice appears to significantly improve patient survival rates, while at the same time it is of paramount importance to understand the advantages and limitations that accompany these tools.