Σύμφωνα με επιδημιολογικές έρευνες, ο καρκίνος του μαστού είναι η κύρια αιτία θανάτου για τις γυναίκες ηλικίας 40 έως 49 ετών και η δεύτερη κύρια αιτία θνησιμότητας από κακοήθεις ιστούς συνολικά. Ένας σημαντικός τομέας μελέτης έχει αναπτυχθεί γύρω από τον ρόλο της μεθυλίωσης του DNA στην περιοχή του υποκινητή ως ρυθμιστή της γονιδιακής μεταγραφής και της ανάπτυξης του καρκίνου. Η αποσιώπηση ογκοκατασταλτικών γονιδίων ως αποτέλεσμα μη φυσιολογικής μεθυλίωσης μπορεί να παρέχει στα καρκινικά κύτταρα πλεονέκτημα, να ενισχύει τη γενετική τους αστάθεια και να επιτρέπει τη μετάστασή τους. Οι πρώιμες προκαρκινικές αλλοιώσεις μπορεί να παρουσιάζουν μη κανονική μεθυλίωση, υποδεικνύοντας ότι ο κακοήθης μετασχηματισμός των κυττάρων δεν είναι ένα ύστερο φαινόμενο που προκαλείται από γενετικές μεταβολές. 

Η μεθυλίωση του DNA είναι ο πιο καλά μελετημένος επιγενετικός μηχανισμός. Σε αυτόν τον επιγενετικό μηχανισμό, οι δακτύλιοι κυτοσίνης των υποκινητών των δινουκλεοτιδίων CpG λαμβάνουν μια μεθυλική ομάδα, η οποία ευθύνεται για την αποσιώπιση του γονιδίου. Οι υποκινητές των γονιδίων καταστολής όγκων και των γονιδίων καταστολής της μετάστασης παρουσιάζουν συχνά ανώμαλη μεθυλίωση στον καρκίνο, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της προστατευτικής τους λειτουργίας. Έχει αποδειχθεί ότι τα βιοϋλικά της υγρής βιοψίας των ασθενών μπορούν να εντοπίσουν ανώμαλα μοτίβα μεθυλίωσης του DNA που σχετίζονται με κακοήθειες και, ως εκ τούτου, μπορούν να αξιολογηθούν περαιτέρω ως κλινικά χρήσιμοι βιοδείκτες. 

Κατά συνέπεια, φαίνεται να αποτελεί μια πρακτική κλινική στρατηγική για την έγκαιρη ανίχνευση, την ακριβέστερη σκιαγράφηση του κινδύνου και την εξατομικευμένη πρόβλεψη της θεραπευτικής ανταπόκρισης. Ειδικότερα, το κυκλοφορούν DNA του όγκου μπορεί να απομονωθεί από το πλάσμα και να χρησιμοποιηθεί ως πιο εύκολα προσβάσιμο βιοδείγμα για τη χαρτογράφηση του προφίλ μεθυλίωσης του DNA. Επιπλέον, η μεθυλίωση του DNA ειδικά για τα γονίδια μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία σε χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία και ανοσοθεραπεία, αποκαλύπτοντας νέους δυνητικούς θεραπευτικούς στόχους. 

Στόχος της παρούσας ανασκόπησης, στα πλαίσια της μεταπτυχιακής διατριβής, ήταν να δοθεί μια τρέχουσα αξιολόγηση των μεταβολών της μεθυλίωσης του DNA που μπορεί να σχετίζονται με την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού και της πιθανής θεραπευτικής τους χρήσης στους τομείς της διάγνωσης, της πρόγνωσης και της θεραπείας. 

According to epidemiological studies, breast cancer is the leading cause of death for women aged 40 to 49 years and the second leading cause of mortality from malignant tissue overall. An important area of study has developed around the role of DNA methylation in the promoter region as a regulator of gene transcription and cancer development. Silencing of tumor suppressor genes as a result of abnormal methylation may give cancer cells an advantage, enhance their genetic instability and allow their metastasis. Early precancerous lesions may exhibit abnormal methylation, indicating that malignant cell transformation is not a late phenomenon caused by genetic alterations. 

DNA methylation is the most well-studied epigenetic mechanism. In this epigenetic mechanism, the cytosine rings of CpG dinucleotide promoters receive a methyl group, which is responsible for gene silencing. Promoters of tumor suppressor genes and metastasis suppressor genes often exhibit abnormal methylation in cancer, which results in loss of their protective function. It has been shown that patient liquid biopsy biomaterials can identify abnormal DNA methylation patterns associated with malignancies and, therefore, can be further evaluated as clinically useful biomarkers. 

Consequently, it appears to be a practical clinical strategy for early detection, more accurate risk profiling and personalized prediction of treatment response. In particular, circulating tumor DNA can be isolated from plasma and used as a more easily accessible biospecimen for mapping DNA methylation profiles. In addition, gene-specific DNA methylation may affect sensitivity to chemotherapy, hormone therapy and immunotherapy, revealing new potential therapeutic targets. 

The aim of this review, within the context of the Master's thesis, was to present a current assessment of DNA methylation alterations that may be associated with breast cancer development and their potential therapeutic use in the areas of diagnosis, prognosis and treatment.