Human Resource Management and Corporate Ethics. Practices, one step before the "Great Reset". New Challenges, Global Response and Responsibility

HRM (Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων) και C.E. (Εταιρική Ηθική). Πρακτικές, ένα βήμα πριν από τη "Μεγάλη Επανεκκίνηση". Νέες προκλήσεις, Παγκόσμια Ανταπόκριση και Ευθύνη. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Semitekos, Dimitrios
  3. Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA)
  4. 09 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-09]
  5. Αγγλικά
  6. 63
  7. Magoutas, Anastasios
  8. Magoutas, Anastasios | Tsoulfas, Ioannis
  9. Human Resource, HRM - Human Resource Management, Ethics, Morals, Entrepreneurial Ethics and Morals, Governance, World Governance, Pandemics, Individual and Entrepreneurial Freedom, Politics, W.H.O. and Politics, Working Rights, Nuremberg Treaty of Human Rights, Covid-19, Global Reset
  10. 2
  11. 58
  12. H.R.M. (Human Resource Management) and C.E. (Corporate Ethics) in our Covid-19 Pandemics time
  13. HOU Human Resource Management
    • The main purpose of this study is to emphasize to the crucial importance the human resource has for the development and flourishing of any business and corporation, within a longitudinal study across the historic times. In comparison to the antiquity and other historic periods, our times, are more difficult than ever before, exactly because a great many degrees of freedom, contributing to sustainability, progress and welfare, they have already oversized to their limits and they have reached crucial turning points, where a great many factors to growth, need to be re-examined, re-viewed and re-set. In a so far artificial or not division of the world and the systems of production to “communistic” and “capitalistic” models of production and growth, in our times, all these seem to have a minor importance, as the value of the human resource, has always been a common denominator of growth. Environmental factors, such as the natural environment per se, or literal growth factors, they have set external invisible and intangible limits to growth, that as things move in our times, even if they can not be clearly seen, beyond any doubt they can be clearly felt. Living in a world where profit making is the goal of the majority of all quantitative business analysis and statistics, we are at a turning point where the “game” at a “global” level, it will not be measured anymore by quantitative measures, but with qualitative, as decision making, in our current times, it is not to be based on figures, but on inner philosophies and values with qualitative characteristics, as of what is final “right”, what is “wrong”, what is “ethical”, what not, what even “moral”, what not, what “acceptable”, or not, etc. The measure of assessment let it be money no more, but the approach of the think tank to what is “human”, what not, what is “sustainable”, what not, what is to be accepted intervention and monitoring on and “what not”. In the past, the questions were about whether something “was feasible”. In our days, the questions are “with what cost” and with “which consequences” for the humans. The humans, as world aggregates and the humans, as any single living human creature on the planet, at the times of the “meta” verses, any directions, all these are supposed to be leading to. The aims of this piece of writing are even subversive. The impact is intended to be a real shock. All schools of business aim to the cultivation of some money driven culture. This dissertation aims at breaking free of the money limits, moving the limitation to the real dimension of the money, in terms of “fat money”. What is the difference for an individual having 1 million Euros in the bank to 10 or 100 million Euros? In practice none. As the banks will guarantee up to 0.1 millions as savings and if we think of the paradigm of the Bank of Cyprus and the “hair-cut”, 45% of it was finally “cut-off”. So the point is not the money. The point for the very rich of the planet is not making a living, or feeding the families, but, doing politics. Not of their very own “carbon foot-prints”, as they may be attending the World Economic Forum with their Private Lear Jets, but at the times of the (potentially premeditated and pre-planned) “Energy Crisis”, the granted, or not, ability of the simple consumer to be still able to pay the gasoline, not at 50 pence a liter, but soon 4 Euros a liter, in a hard currency political zone, where peace or war, it is still not whether a clear threat, I mean leaving, or not, aside the “pandemics”, (some daring say “plandemics”) and the impact all these will have in a “meta” world, of “meta-verse”, as of the “monitoring” of the masses. Money, in qualitative terms, when the amounts get really gross, they are not about survival, but control of the humans. At these levels, the discussion forcibly jumps at theological / metaphysical levels.
    • Ο κύριος σκοπός αυτής της μελέτης είναι να τονίσει την κρίσιμη σημασία που έχει το ανθρώπινο δυναμικό για την ανάπτυξη και την άνθηση κάθε επιχείρησης και εταιρείας, μέσα σε μια διαχρονική μελέτη. Σε σύγκριση με την αρχαιότητα και άλλες ιστορικές περιόδους, οι καιροί μας είναι πιο δύσκολοι από ποτέ, ακριβώς επειδή πολλοί βαθμοί ελευθερίας, που συμβάλλουν στη βιωσιμότητα, την πρόοδο και την ευημερία, έχουν ήδη υπερμεγέθη τα όριά τους και έχουν φτάσει σε κρίσιμη καμπή. Έχουν φτάσει σε σημεία, όπου πολλοί παράγοντες ανάπτυξης πρέπει να επανεξεταστούν, να επαναθεωρηθούν και να ρυθμιστούν εκ νέου. Σε έναν έως τώρα τεχνητό ή μη διαχωρισμό του κόσμου και των συστημάτων παραγωγής σε «κομμουνιστικά» και «καπιταλιστικά» μοντέλα παραγωγής και ανάπτυξης, στην εποχή μας, όλα αυτά φαίνεται να έχουν δευτερεύουσα σημασία. Η εσωτερική αξία του ανθρώπινου δυναμικού, αυτή ήταν πάντα ο κοινός παρονομαστής της ανάπτυξης. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως το φυσικό περιβάλλον καθεαυτό, ή κυριολεκτικοί παράγοντες ανάπτυξης, έχουν θέσει εξωτερικά αόρατα και άϋλα όρια στην ανάπτυξη, που καθώς τα πράγματα κινούνται στην εποχή μας, ακόμα κι αν δεν φαίνονται καθαρά, πέρα από κάθε αμφιβολία, μπορούν να γίνουν καθαρά αισθητά. Ζώντας σε έναν κόσμο όπου το κέρδος είναι ο στόχος της πλειονότητας των ποσοτικών επιχειρηματικών αναλύσεων και στατιστικών, βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής όπου το «παιχνίδι» σε «παγκόσμιο» επίπεδο, δεν πρέπει να μετράται πλέον, απαραίτητα, με ποσοτικά μέτρα, αλλά με ποιοτικά. Η λήψη αποφάσεων, στη σημερινή μας εποχή, δεν πρέπει να βασίζεται τόσο σε αριθμούς, όσο σε εσωτερικές φιλοσοφίες και αξίες, με ποιοτικά χαρακτηριστικά, ως προς το τι είναι τελικά «σωστό», τι είναι «λάθος», τι είναι «ηθικό», τι όχι, τι είναι «αποδεκτό», (κατά τις επικρατούσες αντιλήψεις), τι όχι, κλπ. Το μέτρο της σύγκρισης, πλέον, ας μην είναι αποκλειστικά τα χρήματα, αλλά η προσέγγιση του think tank στο τι είναι «ανθρώπινο», τι όχι, τι είναι «βιώσιμο», τι όχι, σε τι πρέπει να γίνει αποδεκτή η παρέμβαση και η παρακολούθηση και σε «τι όχι». Στο παρελθόν, τα ερωτήματα ήταν, εάν κάτι «ήταν εφικτό». Στις μέρες μας, τα ερωτήματα είναι, το «με ποιο κόστος» και με «ποιες συνέπειες» για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι, ως κοινωνίες του κόσμου και οι άνθρωποι, ως κάθε ζωντανό ανθρώπινο πλάσμα (μοναδικό και ανεπανάληπτο) στον πλανήτη, στην εποχή του “meta-verse”, το ζητούμενο είναι εάν η «παγκόσμια νέα τάξις πραγμάτων», είναι αυτή ήδη εδώ και εάν καθορίζει και οδηγεί την ανθρωπότητα, την υφήλιο, ως ένα, σε ποιες αθέλητες, ή θελημένες κατευθύνσεις. Οι στόχοι αυτού του συγγράμματος είναι ακόμη και ανατρεπτικοί. Η συνέπειες, οι οποίες προκύπτουν μέσα από τη συζήτηση, μπορεί να είναι και ένα πραγματικό σοκ. Όλες οι σχολές διοίκησης επιχειρήσεων, στοχεύουν στην καλλιέργεια κάποιας κουλτούρας, που βασίζεται σε χρήματα. Αυτή η διατριβή, στοχεύει στο να ξεφύγει από αυτά τα χρηματικά όρια, μεταφέροντας τους όποιους περιορισμούς, στις πραγματικές τους διαστάσεις χρήματος, που είναι τα «μεγάλα ποσά». Για ένα άτομο, ποια μπορεί να είναι η διαφορά (για τη διαβίωση του ιδίου και της οικογένειάς του), για ένα εκατομμύριο ευρώ στην τράπεζα, από ένα άλλο άτομο, που έχει 10 ή 100 εκατομμύρια ευρώ; Στην πράξη καμία. Καθώς οι τράπεζες (τουλάχιστον στην Ελλάδα) θα εγγυηθούν έως και 0,1 εκατ. ως αποταμίευση και αν σκεφτούμε το παράδειγμα της Τράπεζας Κύπρου, πως το «κούρεμα», επί των καταθέσεων ήταν στο 45%, τελικά, το θέμα, δεν είναι τα χρήματα. Το θέμα, για τους πολύ πλούσιους του πλανήτη, δεν είναι το να βγάζουν τα απαραίτητα προς το ζην, ή το να ταΐζουν τις οικογένειές τους, αλλά να κάνουν πολιτική. Εάν παρευρίσκονται ως υψηλά ιστάμενα πρόσωπα σε Παγκόσμια Οικονομικά Φόρα, ίσως το ζητούμενο δεν είναι τα δικά τους «αποτυπώματα άνθρακα», των όποιων ιδιωτικών Lear Jet, αλλά σε περιόδους (προμελετημένης και προσχεδιασμένης, ή όχι) «Ενεργειακής Κρίσης», της όποιας δεδομένης ή μη ικανότητας του απλού καταναλωτή να μπορεί ακόμα να πληρώνει τη βενζίνη για το αυτοκίνητό του, όχι με 50 σεντ του Ευρώ το λίτρο, αλλά σύντομα 4€ το λίτρο, σε Ευρώ, δηλαδή σε μια πολιτική ζώνη σκληρού νομίσματος, όπου η ειρήνη ή ο πόλεμος, δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη απειλή. Ακόμα και εάν κανείς αφήνει ή όχι στην άκρη τις «πανδημίες», (κάποιοι τολμούν να τις αποκαλούν «πλανδημίες») και τον αντίκτυπο που θα έχουν όλα αυτά σε έναν «μετα» κόσμο, «μετά-έκδοσης» (meta-verse) και «παρακολούθησης», (ενός συστήματος bonus-malus αξιολόγησης του κάθε ατόμου) των ανθρώπινων μαζών. Τα χρήματα, σε ποιοτικούς όρους, όταν τα ποσά γίνονται πραγματικά παχιά, δεν αφορούν την επιβίωση του κάθε ανθρώπου σε μια μέγα κλίμακα, αλλά τον γενικότερο έλεγχο των ανθρώπων, της ανθρωπότητας (από όποια “elite”). Σε αυτά τα επίπεδα, η συζήτηση, αναγκαστικά, μεταπηδά σε θεολογικά / μεταφυσικά επίπεδα και η εταιρική ηθική, (σε σχέση με την ατομική ηθική του κάθε ανθρώπου), ασυμπτωτικά, συκλίνει και χάνεται στα βάθη του χρόνου της ολοκλήρωσης της ανθρώπινης ζωής επί γης.
  15. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές