Η ψηφιοποίηση της σύγχρονης κοινωνίας είναι γεγονός. Κάθε πτυχή της κοινωνικής
ζωής υπόκειται σε ψηφιοποίηση. Το διαδίκτυο και οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης
έχουν διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κοινωνικοποιούνται, λαμβάνουν
πληροφορίες, εκπαιδεύονται, επιμορφώνονται ή ψυχαγωγούνται. Τα νέα ψηφιακά
επιχειρηματικά μοντέλα, βασισμένα σε καθηλωτική τεχνολογία, έχουν σχεδιαστεί για την
επεξεργασία δεδομένων, τον εντοπισμό προτύπων και τον έλεγχο βιομηχανικών
διαδικασιών. Οι νεοιδρυθέντες επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο
διοχετεύουν τεράστια ποσά κεφαλαίων σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, με στόχο την
κεφαλαιοποίηση των τεχνολογιών ψηφιοποίησης.
Η αεροπορική βιομηχανία ήταν πάντα και θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή της
καινοτομίας. Έχοντας ως αποστολή την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, παραμένει
ακατάπαυστα σε μια συνεχή επιδίωξη νέων τεχνολογικών καινοτομιών. Μεταξύ των
καινοτομιών, η τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ), μαζί με το φάσμα της, την εικονική και την
επαυξημένη πραγματικότητα είναι ίσως η πιο ανατρεπτική. Η τεχνητή νοημοσύνη με τις
ευρείες τεχνολογικές δυνατότητες, θα μεταμορφώσει κάθε τμήμα μέσα σε μια επιχείρηση,
λειτουργώντας ως διάδοχος των προαναφερθώντων τεχνολογιών.
Ομοίως, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, προκειμένου να υπηρετήσει το όραμά
της, επιδιώκει ακατάπαυστα εσωτερικά και εξωτερικά του οργανισμού, να αξιοποιήσει
βασικές ευκαιρίες που μπορούν να αποδειχθούν ως κρίσιμες αλλαγές και να αποφύγειαπειλές. Έχοντας εξειδικευμένους κλάδους, όπως το γραφείο Modeling&Simulation
(M&S) και Defense Innovation Unit (DIU), εκχωρεί εξουσία, διακρίνει τους στόχους και
προωθεί ένα συνεκτικό εργατικό δυναμικό, επιτρέποντας έτσι μια ισχυρότερη βάση για τον
ψηφιακό μετασχηματισμό της Πολεμικής Αεροπορίας.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, οι έρευνες μέχρι στιγμής εστιάζονται κυρίως σε τομείς
όπως το κόστος έναντι της αποτελεσματικότητας, τα πλεονεκτήματα των παραδοσιακών
μέσων προσομοίωσης σε αντίθεση με τις εμβυθιστικές τεχνολογίες, η καμπύλη μάθησης
και η διατήρηση των θεμάτων στο πλαίσιο της εικονικής πραγματικότητας (Psotka, 2013)
και η μεταφορά δεξιοτήτων και γνώσεων από ένα περιβάλλον σε άλλο (Pennighton et al.,
2019). Υπό αυτή τη νοοτροπία, η Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων
Πολιτειών (USAFA) προχώρησε σε μια μελέτη που διεξήχθη στη φάση της αρχικής
εκπαίδευσης πτήσης (IFT) και εξέτασε την ικανότητα διαφορετικών βαθμών εφαρμογής
όταν εφαρμόζεται σε νέα τεχνολογία εκπαίδευσης VR και AI. Και πάλι όμως, ο
πρωταρχικός τομέας εστίασης, κατά την αξιολόγηση των καθηλωτικών τεχνολογιών στην
πτητική εκπαίδευση ήταν η μεταφορά δεξιοτήτων μεταξύ περιβαλλόντων, σε μια
προσπάθεια δημιουργίας αρχικών συστάσεων για επικείμενη εκπαίδευση αεροσκαφών και
προπτυχιακές προσπάθειες ενίσχυσης της εκπαίδευσης πιλότων στο Υπουργείο Άμυνας
(DoD). Αυτή η παρατήρηση αποκαλύπτει ένα σχετικό κενό εμπειρικής έρευνας του βασικού
πλεονεκτήματος, σε αυτήν την τεχνολογική ανακάλυψη, του μαθητή και συγκεκριμένα της
συμπεριφοράς των μαθητών.
Με άλλα λόγια, ενώ οι φορείς εξακολουθούν να εργάζονται για τον βέλτιστο βαθμό
υλοποίησης εκπαιδευτικών εκδηλώσεων με καθηλωτικά εργαλεία και τεχνολογία, οι
μαθητές καταθέτουν διαφορετική συμπεριφορά απέναντι σε αυτήν την τεχνολογική
καινοτομία, η οποία δημιουργεί πιθανότατα αποτελέσματα, που δεν ευθυγραμμίζονται με
την πρόθεση της ηγεσίας ή ακόμη και ανομοιόμορφο βαθμό επαναλήψεων μεταξύ των
μαθητών, κάτι που αναπόφευκτα αντανακλάται στην απόδοσή τους.
Δεδομένης της φιλοδοξίας των εθνών ως ενιαίας οντότητας ή υπό πολυεθνικές
σχέσεις, όπως οι ενδιαφερόμενοι φορείς του ΝΑΤΟ να εφαρμόσουν μεθοδολογικά
καθηλωτικές τεχνολογίες, αυτή η έρευνα στοχεύει να αντιμετωπίσει αυτήν την έλλειψη
έρευνας. Τα ευρήματα αυτής της έρευνας αποκάλυψαν μια γενική στάση ευνοιοκρατίας
προς την εφαρμογή εμβυθιστικών τεχνολογιών στην εκπαίδευση πιλότων, με μικρές
αποκλίσεις, η οποία συζητήθηκε διεξοδικά. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης θα
επιτρέψουν στα ενδιαφερόμενα μέρη για αρχικές συστάσεις στις προσπάθειες ψηφιακού
μετασχηματισμού της εκπαίδευσης πιλότων σε προπτυχιακό επίπεδο σε όλη την Air
Educaton and Training Command (AETC) του Υπουργείου Άμυνας.
Digitalization of modern society is a fact. Every aspect of social life is subject to
digital change. Internet and social media platforms have modulated the way people
socialize, receive information, train and educate or entertain themselves. New digital
business models, based on immersive technology are designed in order to process data,
identify patterns and/or control industrial processes. Start-up businesses and governments
worldwide are pouring enormous amounts of funds into a wide array of implementations,
aiming in capitalizing digitalization technologies.
Aviation industry always was, and will always be at the forefront of innovation.
Having as mission objective efficiency and safety, stays relentlessly in a continuous pursue
of new technological breakthroughs. Among innovations, artificial intelligence (AI), along
with its spectrum, virtual and augmented reality, is probably the most disruptive. AI with its
wide technological capabilities, profoundly will transform every division within an
enterprise, working as successor of aforementioned technologies.
Similarly, U.S. Air Force in order to serve its vision1
, seeks relentlessly internal and
external to the organization, to leverage on key opportunities that can be proved as game
changers, and avoid threats. Having dedicated branches, like Modeling&Simulation office
(M&S) and Defense Innovation Unit (DIU), delegates authority, distinguishes goals and
promotes a cohesive workforce, thus enabling a stronger foundation for the Air Force digital
transformation.
In that roadmap, researches so far mainly focus on domains such as, cost versus
effectiveness, advantages of traditional simulation mean in contrast with immersive
technologies, learning curve and retention of subjects under VR and transfer of skills and
knowledge from one environment to another. Under that mindset, United States Air Force
Academy (USAFA) moves forward with a study which conducted in Initial Flight Training
(IFT) phase and examined the competency of different degrees of implementation when
applied to novel VR and AI training technology. Again though, primary area of focus, during
the assessment of immersive technologies in flight training was transfer of skills between
environments, in an effort of creating initial recommendations for forthcoming airmanship
training and undergraduate pilot training augmentation efforts across the Department of
Defense (DoD). This observation reveals a relative gap of empirically research of the core
asset, in this technologically breakthrough, the student and specifically students’ behavioral
attitude.
In other words, while agencies still working on the optimum degree of
implementation of training events with immersive tools and technology, students deposit
different behavior towards this technology innovation, which creates most likely results, not
aligned with leadership’s intention or even, uneven degree of iterations between students,
which unavoidably is being reflected to their performance.
Given the aspiration of nations as a single entity or under multinational affiliations,
like NATO stakeholders to implement methodologically immersive technologies, this
research aims to address this lack of research. Findings of this research revealed a general
attitude of favoritism towards implementation of immersive technologies in pilot training,
with small discrepancies, which discussed thoroughly. The results of this study will permit
stakeholders for initial recommendations in the undergraduate pilot training digital
transformation efforts across Air Education and Training Command (AETC) of the
Department of Defense.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Ανάλυση και αξιολόγηση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας στην Πτητική Εκπαίδευση Περιγραφή: std134161_AVGERINOS_SPYRIDVN.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: Analysis and Evaluation of VR and AR in Pilot Training Μέγεθος: 3.0 MB
Ανάλυση και αξιολόγηση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας στην Πτητική Εκπαίδευση - Identifier: 171982
Internal display of the 171982 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)