Τσούμας Θ., Η γυμναστική στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση: Από τις σωμασκίες στη σωματική αγωγή (1834-1936), Opportuna, Πάτρα 2016. Τραυλός Ι., Πολεοδομική εξέλιξις των Αθηνών. Εκδ Μέλισσα, Αθήνα 1993 Φιλιππίδης Δημήτρης, (1984). Νεοελληνική Αρχιτεκτονική. Μέλισσα, Αθήνα 1984. FoucaultM. (2011), Επιτήρηση και τιμωρία. Αθήνα: Πλέθρον. FoucaultM. (2013), Ιστορία της σεξουαλικότητας. 2. Η χρήση των ηδονών. Αθήνα: Πλέθρον. Foucault M. (2013), Ιστορία της σεξουαλικότητας. 3. Η επιμέλεια εαυτού. Αθήνα: Πλέθρον. Φουρναράκη, Ε. (2010). «Γυναικεία σωματική κουλτούρα και επινόηση εθνικών παραδόσεων: συμβολές της Ενώσεως των Ελληνίδων και του Λυκείου Ελληνίδων (1897-1940). Στο Έφη Αβδελά (επιμ.). Το Λύκειο Ελληνίδων. 100 χρόνια, Αθήνα: ΠΙΟΠ. (σ. 365-403). Φωκιανός Ιωάννης, Εγχειρίδιον γυμναστικής, Εκ του Τυπογραφείου Ανδρέου Κορομηλά, Εν Αθήναις,1883, σ. α΄- δ΄.
Οι δημόσιες εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο Στάδιο από το 1896, τη χρονιά των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, έως το 1936, οπότε ο Μεταξάς χαιρετίζει την έναρξη της Βαλκανιάδας, είναι εκδηλώσεις αθλητικές, πολιτικές, πολιτιστικές, καλλιτεχνικές και επιστημονικές. Καθεμία από αυτές με την ιδιαίτερη ταυτότητά της καθιστά το Στάδιο όχι μόνο έναν χωρικό υποδοχέα της εκδήλωσης, αλλά και συμβολικό επίκεντρο, καθώς προσδίδει στο Στάδιο νέα νοήματα και μια ολοένα και πιο σύνθετη ταυτότητα. Η χρονική διαδοχή των εκδηλώσεων ακολουθεί τις επιταγές των καιρών για αυτό και ό,τι παρουσιάζεται στο Στάδιο έχει μια βαθιά αλληλοδιάδραση με τα ιστορικά υποκείμενα της περιόδου και τις φέρουσες αντιλήψεις ή τις βλέψεις τους. Πέρα και από αυτά το Στάδιο είναι συνάμα φορέας όλης της αρχαίας επιτελεστικότητάς του, αλλά και των ποικίλων νοηματοδοτήσεων που απορρέουν από τη χωροθέτηση του στον πολεοδομικό ιστό της αρχαίας και σύγχρονης Αθήνας. Συνολικά στο χώρο του διασώζεται και καταγράφεται σαν σε παλίμψηστο η διατήρηση της μνήμης που εδώ, όμως, δε θεάται με μία ιστορική γραμμικότητα μόνο, αλλά επιλέγεται να αναζητηθεί και να διερευνηθεί η ανάγκη για συμβολοποίηση καθώς και οι ποιότητές της.
The public events that take place in the Stadium from 1896, the year of the first modern Olympic Games, until 1936, when Metaxas welcomes the beginning of the Balkan, are sporting, political, cultural, artistic and scientific events. but also a symbolic focus, as it gives the Stadium new meanings and an increasingly complex identity. The temporal succession of events follows the dictates of the times, which is why what is presented in the Stadium has a deep interaction with the historical subjects of the period and their bearing perceptions or aspirations. Apart from these, the Stadium is at the same time a carrier of all its ancient performativeness, but also of the various meanings that derive from its location in the urban fabric of ancient and modern Athens. Overall, in its space, the preservation of memory is preserved and recorded as if in a palimpsest, which here, however, is not viewed with a historical linearity only, but is chosen to seek and investigate the need for symbolization as well as its qualities.
Το Παναθηναϊκό Στάδιο: συμβολικός τόπος και δημόσιες εκδηλώσεις 1896-1936