Ενσώματες κοινωνικές πρακτικές ασιατικών παραδόσεων στο σύγχρονο δυτικό κόσμο. Η περίπτωση της γιόγκα στην Ελλάδα.

  1. MSc thesis
  2. Κούτσικου, Αικατερίνη
  3. Αθλητικές Σπουδές: Κοινωνιολογία, Ιστορία, Ανθρωπολογία (ΑΣΚ)
  4. 30 Ιουλίου 2022 [2022-07-30]
  5. Ελληνικά
  6. 93
  7. Πατεράκη, Μιμήνα
  8. Νικολακάκης, Μιχαήλ | Κοταρίδης, Νικόλαος
  9. ενσώματη πρακτική | κοινωνική πρακτική
  10. 2
  11. 17
  12. 23
  13. 0
    • Η παρούσα εργασία αναφέρεται στον τρόπο που μια ενσώματη πρακτική συνδεδεμένη με την ινδουιστική θρησκευτική παράδοση, η γιόγκα, προσλαμβάνεται στο σύγχρονο δυτικό κόσμο και συγκεκριμένα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Ως μια πρακτική ανατολικής φιλοσοφίας, η γιόγκα εμφανίζεται εναλλακτική προς τις επικρατούσες δυτικές αθλητικές πρακτικές και προωθείται ως ικανή να επηρεάσει τον τρόπο ζωής και να επιφέρει ωφελιμότερες συμπεριφορές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Το γεγονός της ολοένα και μεγαλύτερης οικειοποίησής της από άτομα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών, προκαλεί το ενδιαφέρον για τη διερεύνηση των λόγων που συμβαίνει αυτή η οικειοποίηση αλλά και των τρόπων που η γιόγκα προσαρμόζεται και διακινείται με όρους διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Η εργασία αποτελεί μια προσπάθεια ερμηνείας του λόγου αφοσιωμένων ασκούμενων σε αυτή την πρακτική, βασισμένη στις μεθόδους ποιοτικών ερευνών που πραγματοποιήθηκε με τη διενέργεια συνεντεύξεων. Πρόκειται για μια απόπειρα ανάδειξης των νοηματοδοτήσεων της πρακτικής από τα ίδια τα υποκείμενα προσανατολισμένη σε δύο κατευθύνσεις. Στον τρόπο που προσλαμβάνεται η βιωματική εμπειρία σε σχέση με το σώμα / εαυτό και στο πως αναδεικνύεται ο κοινωνικός χώρος που καταλαμβάνει η γιόγκα. Για την ερμηνεία των δεδομένων της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν οι θεωρίες του Tomas Csordas για τη σωματοποίηση, του Michel Foucault για την επιμέλεια του εαυτού και του Pierre Bourdieu για την έξη και το πεδίο. Οι αρχικές υποθέσεις της εργασίας αφορούν στη δυνατότητα μιας πρακτικής, λιγότερο επηρεασμένης από τη δυϊστική αντίληψη σώματος/νου και προσανατολισμένης στην ιδέα της ενιαίας ανθρώπινης υπόστασης, να αμφισβητήσει υπάρχουσες παραδοχές και να ενθαρρύνει περισσότερο αλληλέγγυες ανθρώπινες κοινότητες. Στα συμπεράσματά της η έρευνα καταλήγει πως είναι δυνατό τα δεδομένα της να επιτρέψουν μια τέτοια ανάγνωση. Η πρακτική προκύπτει ως διαδικασία αυτογνωσίας και με την έννοια αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ικανή να δημιουργήσει προϋποθέσεις για προσωπική χειραφέτηση και ατομική ενδυνάμωση απέναντι σε κοινωνικούς καθορισμούς και νεοφιλελεύθερες προσδοκίες.
    • This paper deals with the way in which an embodied practice linked to the Hindu religious tradition, yoga, is perceived in contemporary Greek society. As a practice of Eastern philosophy, yoga is presented as an alternative to mainstream Western sporting practices; and is promoted as being able to influence lifestyles and bring about more beneficial behaviours on a personal and social level. The paper identifies the fact that in contemporary Western societies, individuals increasingly appropriate yoga; and explores the reasons for this appropriation and the ways in which yoga is adapted and marketed, in terms of movement of products and services, in a globalized economy. The paper is an attempt to interpret the discourse of committed practitioners of this practice, based on qualitative research methods and conducted through interviews. It is an attempt to highlight the meaning-making of the practice, as attributed to it by the subjects themselves; and is oriented in two directions: In how lived experience is perceived in relation to the body/self; and in how social space occupied by yoga is defined. Tomas Csordas's theory of embodiment, Michel Foucault’s ideas about care of the self and Pierre Bourdieu's theory of habitus and field were used to interpret the research data. The initial hypotheses of the paper concern the possibility of a practice, less influenced by the dualistic conception of body/mind and oriented towards the idea of a unified human being, to challenge existing assumptions and encourage solidarity in human communities. In its conclusions, the research concludes that its data might allow for such a reading. Practice emerges as a process of self-knowledge and in this sense, it could be seen as capable of creating conditions for self-emancipation and personal empowerment in the face of social determinations and neoliberal expectations.
  15. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές