Η παρούσα μελέτη εκπονήθηκε προκειμένου να μελετηθεί η ποιότητα ζωής και η ικανοποίηση από τη θεραπεία Διαβητικών Ασθενών Τύπου 1 (ΣΔ1). Αρχικός στόχος της μελέτης ήταν να μελετηθεί η επίδραση των SGLT-2 αναστολέων στον ΣΔ1, όμως η πρόωρη επιτήρησή τους από τον EMA δεν επέτρεψε αυτή τη διερεύνηση. Τα ερωτηματολόγια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το SF-36 και το DTSQs, μεταφρασμένα στα ελληνικά. Η συλλογή των ερωτηματολογίων έγινε στο Διαβητολογικό Κέντρο το ΓΝΑ «Κοργιαλένειο- Μπενάκειο ΕΕΣ» και ηλεκτρονικά. Το σύνολο των ασθενών ήταν 50 (27 άρρενες, 23 θήλεα), μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 41,5 έτη και οι ασθενείς νοσούσαν κατά μέσο όρο 22,76 έτη από ΣΔ1. Το 46% φέρει αντλία ινσουλίνης, ενώ το 50% δεν παρουσίασε κάποια επιπλοκή από τον ΣΔ1 τη στιγμή της συνέντευξης. Οι απαντήσεις του SF-36 ομαδοποιήθηκαν σε 2 ομάδες αυτή του «Σύνολο Σωματικής Υγείας» κι αυτή του «Σύνολο Ψυχικής Υγείας». Αυτές οι δύο ομάδες και η ικανοποίηση των ασθενών από τη θεραπεία τους, αποτέλεσαν της εξαρτημένες μεταβλητές. Οι ανύπαντροι, διαζευγμένοι και χήροι συμμετέχοντες φάνηκε να έχουν καλύτερη Σωματική Υγεία. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, οι νοσούντες περισσότερα έτη από ΣΔ1, καθώς και ο αυξημένος αριθμός επιπλοκών/ συννοσηροτήτων παρουσιάζουν επιδεινωμένη Σωματική Υγεία. Τα θήλεα και οι έγγαμοι παρουσιάζουν καλύτερο επίπεδο Ψυχικής υγείας ,ενώ οι συννοσηρότητες/ επιπλοκές επηρεάζουν την Ψυχική Υγεία επί τα χείρω. Οι θεραπευόμενοι με αντλία ινσουλίνης, παρουσιάζουν μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη θεραπεία τους, όπως κι όσοι παρακολουθούνται από κρατικό Διαβητολογικό Κέντρο. Κοινός παρονομαστής σε όλες τις ανεξάρτητες μεταβλητές ήταν ότι η ανάγκη για τακτικές επισκέψεις σε ιατρούς ΠΦΥ ή και νοσηλείες μειώνει την Ποιότητα Ζωής και την Ικανοποίηση από τη Θεραπεία. Η χρήση νέων τεχνολογιών στη θεραπεία του ΣΔ1, η έγκαιρη ανίχνευση των επιπλοκών, η μελλοντική επαναχρησιμοποίηση των SGLT-2 αναστολέων στον ΣΔ1 και ανάπτυξη ισχυρής ΠΦΥ θα οδηγήσει σε βελτίωση της ποιότητας ζωής και ικανοποίησης από τη θεραπεία των ασθενών με ΣΔ1
The current study was performed in order to examine HRQOL and Treatment Satisfaction DM1 patients. Initial target was to study SGLT-2 inhibitors in HRQOL in DM1. Because of early surveillance of SGLT-2 inhibitors in DM1 by EMA made this target impossible. SF-36 translated in Greek and DTSQS translated in Greek were the questionnaires used. The study was performed at General Hospital of Athens “Korgialeneio- Mpenakeio Greek Red Cross” and via online Questionnaire. Totally 50 patients participated (27 male, 23 female), average age 41.5 years and 22.76 years of DM1 disease. 46% used insulin pump an 50% did not experienced any DM1 complications. SF-36 answers were grouped in two groups “Total Mental Health” and “Total Body Health”. These two groups plus “Treatment Satisfaction score” were used as independent variables. Non married people, divorced people and widowers were found to have better “Total Body Health”. Older patients, patients suffering more years from DM1 and patients suffering from complications/ comorbidities were found to have worse “Total Body Health”. Female gender and married patients were found to have better “Total Mental Health”. On the other hand, patients suffering from DM1 complications and comorbidities were found to have worse “Total Mental Health”. Patients treated with an insulin pump and follow up at “Korgialeneio- Mpenakeio Greek Red Cross” were found to be more satisficed from their treatment. Regular visit at primary health care givers or hospitalisations were found to correlate with worse HRQOL and Treatment Satisfaction. New DM1 technologies, early recognition of DM1 complications, possible future use of SGLT-2 inhibitors and a strong Primary Health care complex in Greece will increase HRQOL an Treatment Satisfaction in DM1 patients.
Περιγραφή: 124560_ΚΟΥΛΗΣ_ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ_ΘΕΟΔΩΡΟΣ.pdf (pdf) Book Reader