Εισαγωγή: Η θρησκευτικότητα αποτελεί ένα προσωπικό, βιωματικό, υπαρξιακό και
ψυχολογικό φαινόμενο που απασχολούσε διαχρονικά την ανθρώπινη προσωπικότητα.
Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα κοινωνικό φαινόμενο με ποικίλες επιδράσεις στη ζωή των
ανθρώπων. Σε υγειονομικό επίπεδο φαίνεται ότι η θρησκεία διαδραματίζει έναν αξιοσημείωτο
ρόλο τόσο στην υγεία του ατόμου όσο και στην δημόσια υγεία σε διάφορα επίπεδα με
σημαντικότερο ίσως αυτό της ψυχικής υγείας.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει την ύπαρξη ή μη συσχέτισης της
θρησκευτικότητας και 5 επιμέρους διαστάσεων της (διανοητική, ιδεολογική, ιδιωτικών
πρακτικών, δημόσιων πρακτικών, θρησκευτικής εμπειρίας) με την ψυχική υγεία των Ελλήνων
και συγκεκριμένα με τις ψυχικές εκδηλώσεις της κατάθλιψης και του άγχους ενώ,
δευτερευόντως, σκιαγραφεί αδρά το θρησκευτικό και ψυχολογικό προφίλ των Ελλήνων.
Υλικό-Μέθοδος: Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 327 άτομα από τον γενικό πληθυσμό
στους οποίους διανεμήθηκε ένα ερωτηματολόγιο 39 ερωτήσεων που αποτέλεσε σύνθεση
βασικών κοινωνικοδημογραφικών ερωτήσεων και των ερωτηματολογίων CRS-15, PHQ-9 και
GAD-7 για την διερεύνηση της θρησκευτικότητας, της κατάθλιψης και του άγχους στους
συμμετέχοντες της έρευνας. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν επεξεργάστηκαν σύμφωνα με τις
αρχές της περιγραφικής και αναλυτικής στατιστικής.
Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας διαπιστώνεται αρνητική
συσχέτιση της διανοητικής διάστασης της θρησκευτικότητας με τα συμπτώματα άγχους και
κατάθλιψης καθώς και της διάστασης των δημοσίων πρακτικών και της συνολικής
θρησκευτικότητας με την κατάθλιψη. Ακόμη διαφαίνεται η ύπαρξη μίας μέτριας
θρησκευτικότητας και ήπιων συμπτωμάτων άγχους και κατάθλιψης στον μελετώμενο
πληθυσμό.
Συμπεράσματα: Η θρησκεία φαίνεται να επιδρά θετικά στην ψυχική υγεία των Ελλήνων. Το
γεγονός αυτό πρέπει να ενθαρρύνει την κατάλληλη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας
ώστε να χρησιμοποιηθούν οι γνώσεις αυτές στην κλινική καθημερινότητα αλλά και στην
προαγωγή της δημόσιας υγείας στην κοινότητα.
Background: Religiousness is a personal, experiential, existential and psychological
phenomenon that has occupied the human personality over time. At the same time, however, it
is a social phenomenon with various effects on people's lives. At the health level it seems that
religion plays a significant role in both the health of the individual and in public health at
various levels with, perhaps, the most important being that of mental health.
Objective: The objective of this study is to highlight the existence or non-correlation of
religiosity and its 5 sub-dimensions (intellectual, ideological, private practices, public
practices, religious experience) with the mental health of Greeks and specifically with the
mental manifestations of depression and anxiety while, secondarily, it roughly outlines the
religious and psychological profile of the Greeks.
Material-Methods: In the present correlational study, 327 people from the general population
participated, to whom a questionnaire of 39 questions was distributed, which was a synthesis
of basic socio-demographic questions and the CRS-15, PHQ-9 and GAD-7 questionnaires for
the investigation of religious, depression and anxiety in research participants. The collected
data were processed according to the principles of descriptive and analytical statistics.
Results: According to the findings of the present study, there is a negative correlation between
the intellectual dimension of religiousness and the symptoms of anxiety and depression, as well
as the dimension of public practices and overall religiousness with depression. The existence
of a moderate religiosity and mild symptoms of anxiety and depression in the studied
population is also evident.
Conclusions: Religion seems to have a positive effect on the mental health of Greeks. This
should encourage the appropriate training of healthcare professionals so that this knowledge
can be used in clinical practice as well as in the promotion of public health in the community.
Η επίδραση της θρησκευτικότητας στην ψυχική υγεία