Στρες και επαγγελματική εξουθένωση νοσηλευτικού προσωπικού στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19

Occupational stress and burnout of nursing staff in Intensive Care Units during the Covid-19 pandemic (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Συκιώτη, Θηρεσία
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 25 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-25]
  5. Ελληνικά
  6. 161
  7. Νταφογιάννη, Χρυσούλα
  8. Νταφογιάννη, Χρυσούλα | Καραδήμας, Ευάγγελος
  9. Επαγγελματική εξουθένωση | Burnout | Covid-19 | Covid-19 | Μονάδα Εντατικής Θεραπείας | Intensive Care Unit | εργασιακό στρες | occupational stress | νοσηλευτικό προσωπικό | nursing staff
  10. 5
  11. 20
  12. 38
  13. Περιέχει : Πίνακες, εικόνες, σχήμα, διαγράμματα
    • Εισαγωγή: Το εργασιακό στρες και η επαγγελματική εξουθένωση των νοσηλευτών των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) κατά τη διάρκεια της Πανδημίας του Covid-19 φαίνεται ότι επιδρά αρνητικά σε πολλές πτυχές της ζωής τους. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση και ο προσδιορισμός του επιπέδου επαγγελματικού στρες και επαγγελματικής εξουθένωσης του νοσηλευτικού προσωπικού σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) κατά την περίοδο της πανδημίας Covid-19. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ποσοτική και συγχρονική μελέτη στο νοσηλευτικό προσωπικό των ΜΕΘ νοσοκομείων. Στους συμμετέχοντες απεστάλη ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο, μέσω της πλατφόρμας Google Form, αποτελούμενο από έξι μέρη. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Νοέμβριο του 2021 έως και τον Φεβρουάριο του 2022. Δείγμα: Στο ερωτηματολόγιο απάντησαν 153 νοσηλευτές, 88.2% γυναίκες και 11,8% άνδρες. Το 48,4% ήταν έγγαμοι. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων εργάζονταν σε ΜΕΘ νοσοκομείων της Κρήτης και της Θεσσαλονίκης. Το 59,5% των Νοσηλευτών ήταν απόφοιτοι Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το 24.2% κατείχαν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Αποτελέσματα: Το νοσηλευτικό προσωπικό των ΜΕΘ εκδήλωσε μετρίου βαθμού εργασιακή εξουθένωση κατά την διάρκεια της πανδημίας (Μ.Ο.= 61.5, Τ.Α.= 14.77). Οι γυναίκες νοσηλεύτριες παρουσίασαν μεγαλύτερο βαθμό εξουθένωσης, τόσο ως προς την προσωπική εξουθένωση (t151 = - 5.312, p< .005) την εργασιακή εξουθένωση (t31.3 = - 6.453, p< .005), την εργασιακή εξουθένωση σχετιζόμενη με την συναναστροφή με τους ασθενείς (t151 = - 3.799, p< .005) και την συνολική εργασιακή εξουθένωση (t151 = - 4.851, p< .005) Παράλληλα, οι νοσηλευτές που έχουν παιδιά, βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό προσωπική εξουθένωση (t151 = 3.699, p< .005), εργασιακή εξουθένωση (t151 = 2.934, p< .005), εργασιακή εξουθένωση σχετιζόμενη με την συναναστροφή με τους ασθενείς (t151 = 4.584, p< .005) και συνολική εργασιακή εξουθένωση (t151 = 4.015, p< .005). Επίσης διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες εκδήλωναν συχνά άγχος κατά την επαφή τους με τους θνήσκοντες ασθενείς (Μ.Ο. = 21.7, Τ.Α.=4.81), την ανεπαρκή προετοιμασία διαχείρισης συναισθηματικών αναγκών των ασθενών και των οικογενειών τους (Μ.Ο. = 9.4, Τ.Α.=2.58) και με τις διακρίσεις όσον αφορά την καταλληλότητα της θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς (Μ.Ο. = 9.3, Τ.Α.=2.84). Επιβαρυντικό επίσης ρόλο παίζει ο σταθερός και αυξανόμενος φόρτος εργασίας των Νοσηλευτών στις ΜΕΘ (Μ.Ο. = 25.7, Τ.Α.=5.80), η αβεβαιότητα για την επίτευξη του θεραπευτικού αποτελέσματος στην φροντίδα των ασθενών (Μ.Ο. = 29, Τ.Α.=6.90) οι εργασιακές συγκρούσεις με το ιατρικό προσωπικό (Μ.Ο. = 15.4, Τ.Α.= 4.00) τους συναδέρφους (Μ.Ο. = 19.8, Τ.Α.= 5.25), τους προϊστάμενους (Μ.Ο. = 21.6, Τ.Α.= 5.33) αλλά και οι εντάσεις που δημιουργούνται από τις διαπραγματεύσεις στη επικοινωνία με τους ασθενείς και το περιβάλλον τους (Μ.Ο. = 23, Τ.Α.= 5.77). Στατιστικά σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η ύπαρξη παιδιών αναφορικά με το άγχος που προκαλείται από την επαφή των Νοσηλευτών με τους ασθενείς που αποβιώνουν (t151=3.043, p<0,05%), τις διακρίσεις όσον αφορά την καταλληλότητα της θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς (t151=2.000, p<0,05%), τις συγκρούσεις με τους γιατρούς (t151=2.483, p<0,05%) και τις εντάσεις που δημιουργούνται από τις διαπραγματεύσεις με τους ασθενείς και τις οικογένειες τους (t151=2.215, p<0,05%). Παράλληλα διαπιστώθηκε μετρίου βαθμού ψυχική ανθεκτικότητα των Νοσηλευτών (M.O. = 19.8, Τ.Α. = 3.06). Οι νοσηλευτές που έχουν εμπειρία στην φροντίδα των ασθενών με SARS έχουν υψηλότερη ψυχική ανθεκτικότητα σε σχέση με τους πιο άπειρους (F3, 152 = 3.796, p<0,05%), ενώ και η εργασία σε κυλιόμενο ωράριο συσχετίζεται αρνητικά με την ψυχική ανθεκτικότητα, συγκριτικά με τη σταθερή και πρωινή εργασία (F3, 152 = 4.914, p<0,05%). Συμπερασματικά διαπιστώνεται ότι όντως οι νοσηλευτές που εργάζονται στις ΜΕΘ, βιώνουν εργασιακό στρες και επαγγελματική εξουθένωση σε μεγάλο βαθμό. Οι νοσηλευτές ΜΕΘ βιώνουν έντονα στρεσογόνες καταστάσεις, τόσο λόγω της φύσης της εργασίας τους όσο και λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας. Όσον αφορά την επαγγελματική εξουθένωση στους νοσηλευτές που εργάζονται στις ΜΕΘ κατά την διάρκεια της πανδημίας Covid-19, προκύπτει ότι εμφανίζονται έντονα συμπτώματα επαγγελματικής εξουθένωσης, ως απόρροια των αυξημένων αναγκών φροντίδας ασθενών.
    • Introduction: Work-related stress and burnout of Intensive Care Unit (ICU) nurses during the Covid-19 pandemic, appear to have a negative effect on many aspects of their lives. Purpose: The purpose of this study is the investigation and the determination of the level of occupational stress and burnout of ICU nursing staff during the Covid-19 pandemic. Methodology: A quantitative and synchronous research was conducted on nursing staff of ICU. The participants were sent an electronic questionnaire through the Google Form platform, consisting of six parts. The survey was conducted from November 2021 until February 2022. Sample: The questionnaire was answered by 153 nurses, of which 88.2% were women and 11,8% were men. The 48.4% were married. The majority of the participants worked at ICU in hospitals in Crete and Thessaloniki. The 59.5% of the participants were graduates of higher education, while 24.2% hold a Master degree. Results: Nursing staff showed a moderate degree of burnout during the pandemic (AV. = 61.5, S.D. = 14.77). Female nurses showed a greater degree of burnout, both in terms of personal burnout (t151 = - 5.312, p <.005) burnout (t31.3 = - 6.453, p <.005), burnout related to intercourse with patients (t151 = - 3.799, p <.005) and total burnout (t151 = - 4.851, p <.005) At the same time, nurses who have children experienced a greater degree of personal burnout (t151 = 3,699, p <.005), burnout (t151 = 2,934, p <.005), burnout related to socializing with patients (t151 = 4.584, p <.005) and total burnout (t151 = 4.015, p <.005). It was also found that participants often showed anxiety during their contact with dying patients (A.V. = 21.7, S.D. = 4.81), inadequate preparation for managing the emotional needs of patients and their families (A.V. = 9.4, S.D. = 2.58) and with the distinctions regarding the suitability of the patient's treatment (A.V. = 9.3, S.D. = 2.84). Also aggravating is the constant and increasing workload of the Nurses in the ICU (A.V. = 25.7, S.D. = 5.80), the uncertainty for achieving the therapeutic result in the care of the patients (A.V. = 29, S.D. = 6.90) the labor conflicts with the medical staff (A.V.. = 15.4, S.D. = 4.00) the colleagues (A.V. = 19.8, S.D. = 5.25), the superiors (A.V. = 21.6, S.D. = 5.33) but also the tensions created by the negotiations in the communication with the patients and their environment (A.V. = 23, S.D. = 5.77). The existence of children also plays a statistically important role in relation to the stress caused by the contact of the Nurses with the patients who die (t151 = 3.043, p <0.05%), the distinctions regarding the adequacy of the patient's treatment (t151 = 2,000, p <0.05%), conflicts with doctors (t151 = 2,483, p <0.05%) and tensions created by negotiations with patients and their families (t151 = 2.215, p < 0.05%). At the same time, a moderate degree of mental resilience of the Nurses was found (M.O. = 19.8, T.A. = 3.06). Nurses with experience in caring for SARS patients have higher mental resilience than the more inexperienced (F3, 152 = 3,796, p <0.05%), while working overtime is negatively associated with mental resilience, compared to regular and morning work (F3, 152 = 4.914, p <0.05%). In conclusion, it is found that nurses working in the ICU, in fact, experience work stress and burnout to a large extent. ICU nurses experience highly stressful situations, both due to the nature of their work and due to the increased workload. Regarding burnout in nurses working in the ICU during the Covid-19 pandemic, it appears that there are strong symptoms of burnout, as a result of the increased need for patient care.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.