Στάσεις, πεποιθήσεις και συμπεριφορές του υγειονομικού προσωπικού μονάδων χρόνιας αιμοκάθαρσης ως προς τον εμβολιασμό κατά της COVID-19: Η επίδραση του μέτρου της υποχρεωτικότητας

Beliefs, attitudes, and behaviors towards COVID-19 vaccination of Health Workers’ (HCWs) in Dialysis Centers. How does they possibly are affected by the decision for mandatory vaccination (english)

  1. MSc thesis
  2. Μπαρμπούτης, Αθανάσιος
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 25 September 2022 [2022-09-25]
  5. Ελληνικά
  6. 99
  7. Παπαθανασίου, Ιωάννα
  8. Καδδά, Αναστασία | Σκαπινάκης, Πέτρος
  9. Υγειονομικό προσωπικό, COVID19, πανδημία, κορονοιός, στάσεις, πεποιθήσεις, υποχρεωτικότητα εμβολιασμού
  10. 3
  11. 15
  12. 80
  13. Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα
    • Εισαγωγή: Η πανδημία της COVID-19 αποτέλεσε την αιτία για μια από τις σημαντικότερες υγειονομικές κρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Έναν από τους βασικότερους τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αποτέλεσε η ανοσοποίηση του πληθυσμού μέσω του εμβολιασμού. Στην Ελλάδα το υγειονομικό προσωπικό εντάχθηκε στις πρώτες ομάδες με πρόσβαση στον εμβολιασμό. Η μη προσέλευση όμως σημαντικού αριθμού εργαζόμενων, οδήγησε την κυβέρνηση στην θεσμοθέτηση του μέτρου της υποχρεωτικότητάς του. Το γεγονός αυτό αύξησε το ποσοστό εμβολιασμού των υγειονομικών, χωρίς όμως να σημαίνει ότι μεταβλήθηκε η επιφυλακτικότητα και η αρνητική στάση απέναντι στον εμβολιασμό κατά της COVID-19 σε αρκετούς από τους εργαζόμενους. Σκοπός: Η διερεύνηση των στάσεων και των πεποιθήσεων, του εμβολιασμένου υγειονομικού προσωπικού σε σχέση με τον εμβολιασμό κατά της COVID-19. Επίσης διερευνάται ο βαθμός διαφοροποίησης των απόψεων και των στάσεων των ατόμων που εμβολιάστηκαν πριν και μετά την επιβολή της υποχρεωτικότητας. Στόχος της εργασίας είναι επίσης ο εντοπισμός των διαφοροποιήσεων, μεταξύ των ατόμων που έχουν κάνει ή σκέφτονται να κάνουν την αναμνηστική και μη υποχρεωτική δόση του εμβολίου κατά της COVID-19, και αυτών που δεν έχουν την πρόθεση να την κάνουν όσο δεν είναι υποχρεωτική. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη κατά την οποία διανεμήθηκε ανώνυμο ερωτηματολόγιο στο εμβολιασμένο ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό του ομίλου Μονάδων Χρόνιας Αιμοκάθαρσης Μεσόγειος-Μεντιαλύζ μετά από σχετική άδεια που δόθηκε από την διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας. Το ερωτηματολόγιο συντάχθηκε με βάση τα κριτήρια που θέτουν, το Μοντέλο Πεποιθήσεων για την Υγεία (ΜΠΥ) και η Θεωρία Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς (ΘΠΣ) , ως σημαντικά μοντέλα αξίας προσδοκίας για τον προσδιορισμό της εμβολιαστικής συμπεριφοράς. Αποτελέσματα: Δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 193 άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 35-44 χρόνια, εκ των οποίων το 79,8% ήταν γυναίκες και το 20,2% άνδρες. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι το 18% των εμβολιασμένων υγειονομικών δεν επικροτεί την αξία των εμβολίων γενικά. Το 13,1% δεν θα κάνει την αναμνηστική δόση του εμβολίου κατά της COVID-19, το 8,4% σκέφτεται να μην την κάνει και το 9,9% δηλώνει αναποφάσιστο. Το 27% είναι κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και πιστεύει ότι δεν συμβάλει στην προώθηση του εμβολιασμού στην κοινωνία. Επίσης παρατηρούνται στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς τον εμβολιασμό κατά της COVID-19, στις απαντήσεις των ατόμων που εμβολιάστηκαν πριν και μετά την επιβολή της υποχρεωτικότητας, καθώς και ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ήδη εμβολιαστεί ή σκέφτονται να εμβολιαστούν με την τρίτη δόση του εμβολίου κατά της COVID-19 και σε αυτούς που τηρούν αρνητική η επιφυλακτική στάση ως προς τον εμβολιασμό. Συμπεράσματα: Η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού μπορεί να αύξησε πρόσκαιρα τον αριθμό των εμβολιασμένων υγειονομικών δεν έχει συμβάλει όμως στην διαμόρφωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών που θα οδηγήσει το σύνολο των υγειονομικών να εμβολιαστεί από προσωπική του επιλογή. Ο εμβολιασμός πρέπει να αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της ταυτότητας του υγειονομικού προσωπικού και για να εμπεδωθεί αυτό, χρειάζεται η εκπαίδευση και η ενημέρωση του προσωπικού να αποτελέσει δομικό στοιχείο της οργάνωσης του συστήματος υγείας στο οποίο εργάζονται.
    • Background: The COVID-19 pandemic was the cause for one of the most important health crises in the world. One of the main ways to deal with the pandemic both in Greece and in the rest of Europe, was to immunize the population through vaccination. In Greece, health personnel joined the first groups with access to vaccination. The non-attendance of a significant number of employees, however, led the government to institutionalize the mandatory vaccination for the health care workers. This fact has increased the vaccination rate of health workers, possibly without to reduce the cautiousness and the negative attitude towards COVID-19 in many of them. Objectives: The investigation of attitudes and beliefs on vaccinated health personnel in relation to COVID-19 vaccination and search the degree of difference in the views and attitudes of people who were vaccinated before and after the imposition of the mandatory vaccination. The aim of this study is also to identify the differences between those who have taken or consider taking the additional and non-mandatory dose of COVID-19 vaccine, and those who do not intend to take the booster dose as long as it is not mandatory. Methodology: A synchronous study was conducted during which an anonymous questionnaire was distributed to the vaccinated medical, nursing, administrative and support staff of the Mediterranean Dialysis Centers after a relevant permission given by the CEO of the company. The questionnaire compilation is based on the criteria set by the Health Beliefs Model (BMI) and the Theory of Pre-Planned Behavior (THB), as important models of expectation value for the determination of vaccination behavior, in order to investigate the variables and relationships that are the subject of this study. Results: The sample of the study consisted of 193 people with an average age of 35-44 years, of which 79.8% were women and 20.2% men. The analysis of the data showed that 18% of the vaccinated health workers do not applaud the value of the vaccines in general. 13.1% will not take the booster dose of COVID-19 vaccine, 8.4% think not to take it and 9.9% say they are undecided. The 27% are against the mandatory vaccination and believe that it does not contribute to the promotion of vaccination in society. There are also statistically significant differences in vaccination for COVID-19, in the responses of people who have been vaccinated before and after the imposition of the obligation, as well as between those who have already been vaccinated or are considering vaccination and those who have a negative vaccinated. Conclusion: The institutionalization of compulsory vaccination may have temporarily increased the number of vaccinated health workers, but it has not contributed to the development of quality characteristics that will lead all health workers to be vaccinated by choice. Vaccination is a dominant element in the identity of health personnel and to consolidate this, the training and information of personnel should be a structural element of the organization of the health system in which they work.
  15. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές