Σκοπός: Η διεπαγγελματική συνεργασία μεταξύ ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού αναδεικνύεται σήμερα σε θεμελιώδη παράγοντα της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας στους ασθενείς, επηρεάζοντας παράλληλα διάφορες εκφάνσεις της εργασιακής ζωής, συμπεριφοράς και απόδοσής τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των αλληλεπιδράσεων που υφίστανται μεταξύ διεπαγγελματικής συνεργασίας γιατρών και νοσηλευτών, ποιότητας επαγγελματικής ζωής, καινοτόμος εργασιακής συμπεριφοράς και εργασιακής απόδοσης.
Μεθοδολογία: Για την επίτευξη αυτού του σκοπού διενεργήθηκε έρευνα σε δείγμα 102 γιατρών και νοσηλευτών που εργάζονται σε ένα δημόσιο νοσοκομείο της Βορείου Ελλάδας, οι οποίοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα δομημένο ερωτηματολόγιου κλειστού τύπου. Βάσει των κλιμάκων που αξιοποιήθηκαν, οι τρεις διαστάσεις της διεπαγγελματικής συνεργασίας ήταν η κοινή συμμετοχή σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων, η συνεργατικότητα-επικοινωνία και ο διαμοιρασμός πληροφορίας για τους ασθενείς, ενώ οι τρεις διαστάσεις της ποιότητας επαγγελματικής ζωής ήταν η ικανοποίηση από τη συμπόνια, η κόπωση της συμπόνιας και η εξουθένωση.
Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα ερευνητικά αποτελέσματα, διαπιστώθηκε ότι η διεπαγγελματική συνεργασία συνολικά συσχετίζεται θετικά με την καινοτόμο εργασιακή συμπεριφορά, την απόδοση και ορισμένες διαστάσεις της ποιότητας επαγγελματικής ζωής. Επίσης, βρέθηκε ότι ο διαμοιρασμός της πληροφορίας για τους ασθενείς ασκεί θετική επίδραση στις προαναφερθείσες μεταβλητές. Τέλος, αναδείχθηκε μια αρνητική επίδραση της κοινής συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην κόπωση της συμπόνιας, καθώς και ομοίως αρνητική επίδραση της συνεργατικότητας στην εξουθένωση. Από τις δημογραφικές μεταβλητές που εξετάστηκαν, η μόνη που βρέθηκε να επηρεάζει τις στάσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν η επαγγελματική ομάδα που ανήκουν, με τους νοσηλευτές να εκφράζουν θετικότερες απόψεις για τη διεπαγγελματική συνεργασία συγκριτικά με τους γιατρούς.
Συμπεράσματα: Βάσει των ευρημάτων της μελέτης, απαιτούνται συστηματικές και στοχευμένες παρεμβάσεις αναβάθμισης της διεπαγγελματικής συνεργασίας ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με στόχο την επίτευξη βελτιωμένων εργασιακών συμπεριφορών και την πρόληψη αρνητικών οργανωσιακών φαινομένων.
Λέξεις κλειδιά: διεπαγγελματική συνεργασία, καινοτόμος εργασιακή συμπεριφορά, ποιότητα επαγγελματικής ζωής, εργασιακή απόδοση.
Aim: Interprofessional collaboration between medical and nursing staff is now emerging as a fundamental factor of the quality of care provided to patients, while affecting various aspects of their working life, behavior and performance. The aim of this study is to investigate the interactions that exist between interprofessional collaboration between doctors and nurses, quality of professional life, innovative work behavior and job performance.
Methodology: To achieve this goal, a survey was conducted on a sample of 102 doctors and nurses working in a public hospital in Northern Greece, who were asked to complete a structured closed-ended questionnaire. Based on the scales used, the three dimensions of interprofessional collaboration were joint participation in decision-making processes, collaboration-communication and information sharing for patients, while the three dimensions of quality of professional life were satisfaction from compassion, fatigue of compassion and exhaustion.
Results: According to the research results, it was found that interprofessional collaboration as a whole is positively correlated with innovative work behavior, performance and some dimensions of quality of professional life. It was also found that the sharing of information about patients has a positive effect on the aforementioned variables. Finally, there was a negative impact of joint participation in decision-making processes on compassion fatigue, as well as a negative impact of cooperation on burnout. Of the demographic variables examined, the only one found to influence the attitudes of the study participants was the occupational team they belonged to, with nurses expressing more positive views on interprofessional collaboration compared to physicians.
Conclusions: Based on the findings of the study, systematic and targeted interventions are required to upgrade the interprofessional collaboration of the medical and nursing staff, in order to achieve improved work behaviors and prevent negative organizational phenomena.
Keywords: interprofessional collaboration, innovative work behavior, quality of professional life, work performance.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Σχέσεις μεταξύ ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού: η επίδραση τους στις εργασιακές στάσεις και συμπεριφορές Περιγραφή: std106148_ΜΠΡΑΣΙΝΙΚΑ ΕΛΕΝΗ_ΔE.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: ΚΥΡΙΟΣ ΣΩΜΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ Μέγεθος: 0.9 MB
Σχέσεις μεταξύ ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού: η επίδραση τους στις εργασιακές στάσεις και συμπεριφορές - Identifier: 170615
Internal display of the 170615 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)