Πέρα από τις κλασσικές Δημόσιες Συμβάσεις, έχουν έρθει στο προσκήνιο και άλλες μορφές χρηματοδότησης έργων που είναι εξίσου ικανές με τις προηγούμενες να συμβάλλουν στην διαρκή ανάπτυξη των εγχώριων υποδομών. Τέτοιες είναι οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και αποσκοπούν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού και στην οικονομική ανάπτυξη. Στην παρούσα εργασία, αρχικά γίνεται λόγος για τις δημόσιες και τις διοικητικές συμβάσεις που είναι αρκετά διαδεδομένες. Το μεγαλύτερο μέρος της, όμως, αφορά στις ΣΔΙΤ. για την υλοποίηση τεχνικών έργων στην Ελλάδα. Οι ΣΔΙΤ διακρίνονται, βάσει ενωσιακού δικαίου, σε συμβατικού και θεσμοθετημένου τύπου. Επίσης, κατηγοριοποιούν τα τεχνικά έργα σε ανταποδοτικά και μη ανταποδοτικά. Οι συμβάσεις αυτές πλαισιώνονται από συγκεκριμένο νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο και πραγματοποιούνται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως η ίση μεταχείριση, η διαφάνεια και η αναλογικότητα. Ωστόσο, όπως όλες οι συμβάσεις έτσι και οι ΣΔΙΤ εμφανίζουν διάφορες μορφές κινδύνου σε όλες τις φάσεις του έργου, ακόμα και όσο αυτό λειτουργεί. Οι κίνδυνοι αυτοί μπορεί να είναι ο κατασκευαστικός, της διαθεσιμότητας, της ζήτησης και ο πιστωτικός. Αυτού του τύπου οι συμβάσεις, εμφανίζουν κάποια πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα, λόγω της ανάγκης για ολοκλήρωση των έργων εντός χρονοδιαγράμματος και για επίτευξη στόχων και κέρδους των συμβαλλόμενων. Όπως όταν οι ΣΔΙΤ σχεδιαστούν σωστά και ορθολογικά, μπορούν να υλοποιούνται με τους προβλεπόμενους συμβατικούς όρους και χωρίς απρόβλεπτες πρόσθετες δαπάνες στον δημόσιο τομέα αλλά πρέπει να επισημάνουμε ότι η υποδομή ή οι παρεχόμενες υπηρεσίες τους κατά κανόνα είναι ακριβότερες από τις παραδοσιακές συμβάσεις. Επιπλέον, αναφέρονται περιπτώσεις έργων ΣΔΙΤ σε παγκόσμιο επίπεδο και στην Ελλάδα. Το ερευνητικό μέρος της παρούσας εργασίας πλαισιώθηκε από ένα ερωτηματολόγιο που εξετάζει την γνώση και την άποψη των ερωτώμενων σχετικά με τις ΣΔΙΤ.
In addition to the classic Public Procurement, other forms of project financing have come to the fore that are as capable as the previous ones of contributing to the continuous development of the domestic infrastructure. Such are the Public-Private Partnerships (PPPs) and aim at more effective management of resources and human resources and economic development. In the present work, we first talk about public and administrative contracts which are quite common. Most of it, however, concεrns (PPPs) for the implementation of technical projects in Greece. The (PPPs) are distinguished, based on EU law, in conventional and institutionalized type. They also categorize technical projects as rewarding and non-rewarding. These contracts are framed by a specific legislative and institutional framework and are carried out under specific conditions such as equal treatment, transparency and proportionality. However, like all contracts, (PPPs) show different forms of risk in all phases of the project, even as long as it works. These risks can be construction, availability, demand and credit. Contracts of this type show some advantages but also disadvantages, due to the need to complete the projects on time and to achieve goals and profits of the parties. As when PPPs are properly and rationally designed, they can be implemented within the stipulated contractual terms and without unforeseen additional costs in the public sector but we must point out that their infrastructure or services provided are usually more expensive than traditional contracts. In addition, cases of PPP projects are reported worldwide and in Greece. The research part of the present work was framed by a questionnaire that examines the knowledge and opinion of the respondents regarding the PPPs.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
« ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΥΜΠΡΑΞΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (Σ.Δ.Ι.Τ.) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ » Περιγραφή: 138610_ΡΟΔΟΠΟΥΛΟΣ_ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: Κυρίως σώμα διπλωματικής Μέγεθος: 10.2 MB