΄Αρση συντελεσμένης και μη συντελεσμένης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Σύγχρονα νομικά ζητήματα.

Revocation of effected and not- effected compulsory expropriation. Contemporary legal issues. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Σούρλα, Παναγιώτα
  3. Δίκαιο της Οικονομίας και των Επιχειρήσεων (ΔΟΕ)
  4. 24 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-24]
  5. Ελληνικά
  6. 55
  7. Παυλόπουλος, Αναστάσιος
  8. Ανθόπουλος , Χαράλαμπος
  9. άρση | αναγκαστική απαλλοτρίωση | συντελεσμένη | μη συντελεσμένη | αυτοδίκαιη ανάκληση | επανακήρυξη απαλλοτρίωσης
  10. 21
  11. 0
  12. 0
    • Με την παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται μία προσέγγιση των ζητημάτων της ανακλήσεως της συντελεσμένης και μη συντελεσμένης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Στο Εισαγωγικό Κεφάλαιο γίνεται μια ανάλυση της προστασίας του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και της κατοχύρωσης αυτού τόσο σε επίπεδο συνταγματικό όσο και με βάση την ΕΣΔΑ. Επιπλέον, επιχειρείται μια προσέγγιση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ως μορφής στέρησης της ιδιοκτησίας και αναλύονται οι έννοιες της δημόσιας ωφέλειας και της πλήρους αποζημιώσεως ως προϋποθέσεις, η μεν πρώτη της κήρυξης η δε δεύτερη της συντέλεσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Στη συνέχεια , στο κύριο πλέον κεφάλαιο της ανακλήσεως της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, επιχειρείται ένας διαχωρισμός σε ανάκληση μη συντελεσμένης και συντελεσμένης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, και της διαφοροποιήσεως αυτών τόσο σε νομοθετικό όσο και σε νομολογιακό επίπεδο. Εκκινώντας από τα ζητήματα της υποχρεωτικής ανάκλησης της απαλλοτρίωσης, για την επέλευση της οποίας απαιτούνται ενέργειες του καθ’ ού, περνάμε σε μια ανάλυση της αυτοδίκαιης άρσης αυτής. Σχετικά με την αυτοδίκαιη άρση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, η οποία όπως αναλύεται επέρχεται «ipso jure», δηλ. μόνο με τη συνδρομή των αντικειμενικών προϋποθέσεων αυτής, γίνεται μία εννοιολογική προσέγγιση αυτής όσο και του ζητήματος του ποιος νομιμοποιείται ενεργητικά να την επικαλεστεί, που αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της αυτοδίκαιης άρσης που απασχόλησαν τη θεωρία και τη νομολογία των δικαστηρίων της χώρας μας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην με αριθμό 12/2018 απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, στην οποία συνοψίστηκε όλη η νομολογία των τελευταίων ετών γύρω από το ζήτημα αυτό. Ακολουθεί το κεφάλαιο της ανάκλησης της συντελεσμένης απαλλοτρίωσης, στο οποίο εκτός από την εννοιολογική αναφορά και την παράθεση των σχετικών νομοθετικών προβλέψεων, επιχειρείται και μια προσέγγιση για τη συνταγματικότητα των διατάξεων αυτών, τόσο από τη σκοπιά της θεωρίας όσο και της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και του ΕΔΔΑ. Η παρούσα διπλωματική εργασία κλείνει με το ζήτημα της επανακήρυξης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και της δυνατότητας αποζημίωσης του καθ’ ού λόγω της ανακλήσεως, καθώς και με συμπερασματικές κρίσεις της γράφουσας για τα ζητήματα που πραγματεύτηκε
    • With this thesis, an approach is attempted to the issues of revocation of effected and non-effected forced expropriation. In the Introductory Chapter, an analysis is made of the protection of the individual right to property and its enshrinement both at the constitutional level and on the basis of the European Convention on Human Rights (ECHR). In addition, an approach to forced expropriation as a form of deprivation of property is attempted and the concepts of public benefit and full compensation are analyzed as conditions, the first of which is the declaration and the second of the effect of forced expropriation. Then, in the now main chapter on the revocation of expropriation, a separation is attempted into the revocation of non-effected and effected forced expropriation, and the differentiation of these both on a legislative and jurisprudential level. Starting from the issues of the revocation of the compulsory expropriation, for the occurrence of which actions of the defendant are required, we move on to an analysis of this automatic revocation. Regarding the automatic revocation of forced expropriation, which as analyzed occurs "ipso jure", i.e. only with the assistance of its objective conditions, a conceptual approach is made to this as well as to the issue of who is actively legitimized to invoke it, which constitutes one of the most important issues of self-righteous removal that occupied the theory and jurisprudence of the courts of our country. It is made a special reference to the decision numbered 12/2018 of the Plenary of the Supreme Court, which summarized all the jurisprudence of recent years surrounding this issue. This is followed by the chapter on the revocation of the effected expropriation, in which, in addition to the conceptual reference and citation of the relevant legislative provisions, an approach to the constitutionality of these provisions is also attempted, both from the point of view of theory and the jurisprudence of the Council of State, but and the ECHR. This thesis closes with the issue of the re-declaration of the forced expropriation and the possibility of compensation for the defendant due to the revocation, as well as with the writer's concluding judgments on the issues she dealt with
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.