«Το δικαίωμα στην υγεία και ο ρόλος της πανδημίας στην επανανοηματοδότησή του»

"The right to health and the role of the pandemic in its redefinition" (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Τσούκαλης, Κωνσταντίνος
  3. Δίκαιο της Οικονομίας και των Επιχειρήσεων (ΔΟΕ)
  4. 24 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-24]
  5. Ελληνικά
  6. 49
  7. Ανθόπουλος, Χαράλαμπος
  8. Παυλόπουλος, Αναστάσιος
  9. Το Δικαίωμα στην υγεία | The right to health
  10. 26
  11. 0
  12. 0
    • Με την παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκεται να παρουσιαστεί η νομική και ουσιαστική πολυμορφική έννοια του θεμελιώδους δικαιώματος της υγείας και η ενισχυμένη θεσμική θωράκισή του, όπως αποτυπώνεται σε εθνικά και διεθνή νομοθετήματα, καθώς και η μετεξέλιξή και επανανοηματοδότησή του όπως εκφράστηκε με αφορμή τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν κατά την πανδημία του κορονοϊού. Εξετάζεται η επίδραση της πανδημίας στο περιεχόμενο και στη νομική υπόσταση του δικαιώματος της υγείας, ιδίως ως προς τη συνταγματική αναβάθμιση και επικράτησή του έναντι των λοιπών θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αρχικώς, γίνεται μνεία στο διεθνές και ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο προστασίας του δικαιώματος της υγείας και στη συνέχεια αναλύεται η πολυδιάστατη κατοχυρωμένη συνταγματική του προστασία. Ειδικότερα, παρουσιάζεται το συνταγματικό δικαίωμα στην υγεία υπό την ατομική του διάσταση που συνίσταται στην αξίωση του κάθε ατόμου στον ελεύθερο αυτοκαθορισμό της προσωπικής του υγείας, υπό την κοινωνική του διάσταση που συνίσταται στην κρατική υποχρέωση λήψης μέτρων για την προάσπιση και προαγωγή της ανθρώπινης υγείας και υπό τη συλλογική του διάσταση η οποία αναφέρεται στην προάσπιση της δημόσιας υγείας ως προεξάρχων συνταγματικός σκοπός ευθέως συνυφασμένος με την ανθρώπινη ύπαρξη. Περαιτέρω, προβάλλεται ο μετασχηματισμός του δικαιώματος της υγείας κατά την διάρκεια της πανδημίας όπου αναδείχθηκε ευρύτερα μια τέταρτη διάστασή του, αυτή του καθήκοντος στην υγεία, η οποία συνιστά τη νομική υποχρέωση του ατόμου να συμμορφώνεται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η συλλογική διάσταση του δικαιώματος της υγείας κατά την πανδημία ως υπέρτατη συνταγματική προτεραιότητα που κατέστη άμεσος δικαιολογητικός λόγος περιστολής άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων. Επιπροσθέτως, εξετάζεται η πανδημία ως επείγουσα περίσταση που απαίτησε την προσαρμογή της λειτουργίας και εφαρμογής του Συντάγματος στις έκτακτες προκύπτουσες ανάγκες με σκοπό την προάσπιση της δημόσιας υγείας εν όψει της οποίας ενεργοποιήθηκε προσωρινά μια «πανδημική» συνταγματική μεθοδολογία αξιολόγησης και προσέγγισης των συνταγματικών διατάξεων που οδήγησε στην ερμηνευτική ελαστικοποίηση βασικών συνταγματικών αρχών. Υπό το πρίσμα της προστασίας της δημόσιας υγείας επισφραγίστηκε η υπέροχη του δικαιώματος της υγείας ως αποτέλεσμα μιας άτυπης προσωρινής ιεραρχικής συνταγματικής δομής η οποία συστάθηκε συγκυριακά και δικαιολογούσε τον εκτεταμένο περιορισμό σωρείας θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η πανδημία κατέγραψε μία διαφορετική συνταγματική λειτουργία και μεθοδολογία η οποία επηρέασε καθοριστικά τους όρους και τις προϋποθέσεις του συλλογικού εμβολιασμού κατά του κορονοϊού, ο οποίος απέκτησε χαρακτηριστικά κρατικής υποχρέωσης και καθήκοντος κοινωνικής αλληλεγγύης προς όφελος της δημόσιας υγείας. 
    • This thesis aims to present the legal and substantial multifaceted concept of the fundamental right to health and its enhanced institutional protection, as reflected in national and international legislation, as well as its evolution and redefinition as expressed on the occasion of the restrictive measures imposed during the coronavirus pandemic. The impact of the pandemic on the content and legal status of the right to health is examined, especially regarding its constitutional upgrade and dominance over other fundamental rights and freedoms. First, there is a reference about the international and European institutional framework for the protection of the right to health and then there is an analysis about its multidimensional enshrined constitutional protection. In particular, the constitutional right to health is presented under its individual dimension which consists in each person claiming free self-determination of his/her personal health, under its social dimension which consists of the state obligation of taking measures in order to protect and promote human health and under its collective dimension which refers to the defense of public health as an overriding constitutional purpose directly intertwined with human existence. Furthermore, there is a presentation of the transformation of the right to health during the pandemic, where a fourth dimension of it emerged more widely, that of the duty to health, which constitutes the legal obligation of the individual to comply with the principle of social solidarity. Next, the collective dimension of the right to health during the pandemic is presented as a supreme constitutional priority that became a direct justifying reason for the restriction of other fundamental rights. In addition, the pandemic is examined as an emergency that required the adaptation of the operation and application of the Constitution to the emergent needs in order to protect public health, in view of which a "pandemic" constitutional methodology for evaluating and approaching constitutional provisions, that led to the interpretative flexibility of basic constitutional principles, was temporarily activated. In the light of the protection of public health, the superiority of the right to health was sealed as a result of an informal temporary hierarchical constitutional structure which was established because of the occasion and justified the extensive restriction of a number of fundamental rights. The pandemic recorded a different constitutional function and methodology which decisively influenced the terms and conditions of mass vaccination against the coronavirus, which acquired characteristics of a state obligation and a duty of social solidarity for the benefit of public health.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.