Δίαιτα και άσκηση στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Exercise and Diet in Diabetes (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Δημητρίου, Αναστασία
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 24 Ιουλίου 2022 [2022-07-24]
  5. Ελληνικά
  6. 81
  7. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ , ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
  8. ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ | ΤΣΙΡΩΝΗ, ΜΑΡΙΑ
  9. Διαβήτης τύπου ΙΙ | Μεσογειακή Διατροφή | Αλλαγές στον τρόπο ζωής | Δίαιτα Διαβήτη
  10. 2
  11. 1
  12. 69
  13. Περιέχει 22 πίνακες, 1 εικόνα και 10 γραφήματα
    • Εισαγωγή: Ο διαβήτης είναι μία μάστιγα της εποχής μας με τεράστιες επιπτώσεις στην ποιότητα και τη διάρκεια της ζωής των πασχόντων. Η δίαιτα και η άσκηση αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στη θεραπεία του. Σκοπός της μελέτης είναι διερευνήσει τον τρόπο ζωής των ασθενών με διαβήτη, το κατά πόσο αυτός τροποποιήθηκε μετά από τη διάγνωση, και τον αντίκτυπο που έχει η υιοθέτηση ενός υγιεινότερου και πιο δραστήριου τρόπου ζωής στον γλυκαιμικό έλεγχο. Υλικό και Μέθοδος: Διανεμήθηκαν ερωτηματολόγια σε 80 ασθενείς με διαβήτη που επισκέφθηκαν ένα ιδιωτικό παθολογικό ιατρείο από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο του 2022 στα πλαίσια παρακολούθησης της νόσου τους ενώ επιπλέον πληροφορίες παρασχέθηκαν από τον θεράποντα ιατρό. Αποτελέσματα: Μόνο το 11,3% του δείγματος είχε BMI< 25, το 76,3% εκτός από ΣΔ παρουσίαζε και αρτηριακή υπέρταση και το 90% παρουσίαζε επιπλέον υπερλιπιδαιμία. Το 18,8% παρουσίαζε μικροαγγειακές και το 38,8% μακροαγγειακές επιπλοκές. Το 97,5% των συμμετεχόντων τροποποίησε τη διατροφή του μετά τη διάγνωση του διαβήτη και το 86,3% έχασε βάρος. Μόνο το 48,8 % αύξησε τον χρόνο άσκησης. Το 95% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ενημερώνεται για την ενδεικνυόμενη διατροφή από τον θεράποντα ιατρό, το 71% από την τηλεόραση και το 22,5% από το διαδίκτυο. Το σύνολο των ερωτηθέντων θεωρούσε ότι γνωρίζει την ενδεικνυόμενη δίαιτα, ωστόσο η μέση τιμή του διατροφικού τους score ήταν 17,9 (δυνατό εύρος τιμών 9-27) υποδεικνύοντας μία μέση συμμόρφωση με τις τρέχουσες οδηγίες. Το 42,5% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι έχει ένα καθιστικό τρόπο ζωής και μόνο το 3,8% ασκούταν συστηματικά. Η HbA1c μειώθηκε σημαντικά σε όλους τους ασθενείς, εκτός από εκείνους που δεν άλλαξαν τη διατροφή τους μετά τη διάγνωση και εκείνους που δεν έχασαν βάρος. Όσοι ήταν πιο δραστήριοι, όσοι είχαν χάσει βάρος καθώς και εκείνοι που τρέφονταν πιο υγιεινά, είχαν χαμηλότερη HbA1c και ήταν καλύτερα ρυθμισμένοι. Ο βαθμός μείωσης της HbA1c ήταν μεγαλύτερος στους ασθενείς που ελάμβαναν ινσουλίνη με/χωρίς δισκία έναντι εκείνων που ελάμβαναν μόνο δισκία. Ωστόσο, οι ασθενείς αυτοί είχαν πιο διαταραγμένη γλυκόζη και ήταν σε μεγαλύτερο βαθμό αρρύθμιστοι. Σημαντικά μεγαλύτερες τιμές HbA1c είχαν και οι ασθενείς με επιπλοκές και μακρύτερη νόσηση οι οποίοι ήταν και σε μεγαλύτερο ποσοστό αρρύθμιστοι, αλλά και εκείνοι που είχαν υπέρταση ή υπερλιπιδαιμία. Συμπεράσματα: Η διάγνωση του διαβήτη παρέχει κίνητρο ώστε να τροποποιήσουν οι ασθενείς τη διατροφή τους και σε μικρότερο βαθμό να ασκηθούν. Οι διατροφικές συνήθειες τω διαβητικών ανταποκρίνονται μετρίως στις προτεινόμενες. Η υγιεινότερη διατροφή και η απώλεια βάρους συμβάλλουν ανεξάρτητα στον γλυκαιμικό έλεγχο. Στην πληροφόρηση των ασθενών σημαντικό ρόλο παίζει ο θεράπων ιατρός.
    • Introduction: Diabetes has a rising prevalence rate and affects the patient’s quality and duration of life. Diet and exercise are of great significance for its treatment. The purpose of this study is to investigate the lifestyle of patients with diabetes, to find out if it has changed since diagnosis, and the impact of adopting a healthier and more active lifestyle on glycemic control. Material and Method: Questionnaires were distributed to 80 patients with diabetes who visited a private internal medicine practice from February to May 2022 in the context of their disease while additional information was provided from the attending physician. Results: Only 11.3% of the patients had a BMI <25, 76.3% had hypertension in addition to diabetes, and 90% had additionally hyperlipidemia. 18.8% had microvascular complications and 38.8% had macrovascular complications. 97.5% of the participants changed their diet after being diagnosed with diabetes and 86.3% lost weight. Only 48.8% increased exercise time. 95% of the patients stated that they are informed about the indicated diet by the treating doctor, 71% by television and 22.5% by internet. All respondents thought they knew the recommended diet, however their average nutritional score was 17.9 (strong range 9-27) indicating an average compliance with current guidelines. 42.5% of the participants stated that they have a sedentary lifestyle and only 3.8% exercised regularly. HbA1c was significantly reduced in all patients, except those who did not change their diet after diagnosis and those who did not lost weight. Those who were more active and lost weight, had lower HbA1c and had better controlled blood glucose level. Those who ate healthier and had a higher nutritional score also had lower HbA1c and better controlled disease. The degree of reduction in HbA1c was greater in patients taking insulin with / without tablets than in those taking tablets alone. However, these patients had also higher glucose levels and their HbA1c was above target. Significantly higher HbA1c values were found also in patients with complications and longer duration of diabetes and also those who had hypertension or hyperlipidemia. Conclusions: The diagnosis of diabetes motivates patients mainly to improve their diet and less to exercise. The eating habits of diabetics are moderately in line with those suggested. A healthier diet and weight loss contribute independently to glycemic control. The treating physician plays an important role in informing patients.
  14. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές