Η αντιμετώπιση του πόνου σε ηλικιωμένους με κατάγματα ισχίου: ο ρόλος του περιφερικού νευρικού αποκλεισμού μηριαίου νεύρου

The role of femoral nerve blockade for hip fracture patients (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Καρπέτας, Γεώργιος
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 20 Ιουλίου 2019 [2019-07-20]
  5. Ελληνικά
  6. 68
  7. Μέντης, Μανόλης
  8. Χλέτσος, Θεολόγος Μιχαήλ | Ανθόπουλος, Χαράλαμπος
  9. Ηλικιωμένοι | Elderly | Κατάγματα ισχίου | Hip fractures | Μετεγχειρητική αναλγησία | Postoperative analgesia | Περιφερικός νευρικός αποκλεισμός μηριαίου νεύρου | Femoral nerve blockade | Δεξμεδετομιδίνη | Dexmedetomidine
  10. 105
  11. Περιέχει : πίνακες, σχήματα, εικόνες
    • Εισαγωγή: Τα κατάγματα ισχίου αποτελούν ένα από τα συχνότερα και σοβαρότερα προβλήματα που οδηγούν τον ηλικιωμένο πληθυσμό στο χειρουργείο. Συνοδεύονται από διάφορες επιπλοκές που ως επί το πλείστον είναι αποτέλεσμα της παρατεταμένης κατάκλισης του ασθενούς. Η άμεση χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος οδηγεί σε πρωιμότερη ανακούφιση από το άλγος, σε μείωση των περιεγχειρητικών επιπλοκών και της θνητότητας. Αυτό επιτυγχάνεται ιδανικά, όταν το κάταγμα αντιμετωπίζεται μέσα στο πρώτο 48ωρο. Εξίσου ζωτικής σημασίας είναι, όμως και η παροχή αποτελεσματικής περιεγχειρητικής αναλγησίας. Η εντός 48 ωρών αντιμετώπιση του ασθενούς με κάταγμα ισχίου σε συνδυασμό με την επίτευξη ικανοποιητικού επιπέδου αναλγησίας, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο νοσηρότητας και θνητότητας, ελαττώνει τις επιπλοκές και τη διάρκεια νοσηλείας. Η διενέργεια περιφερικών νευρικών αποκλεισμών, κατά την περιεγχειρητική περίοδο, σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου παρουσιάζει μεγάλη αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του πόνου καθώς και στην ελαχιστοποίηση της χορήγησης ενδοφλέβιων οπιοειδών αναλγητικών αλλά και της μειωμένης συχνότητας επιπλοκών. Ο μηριαίος νευρικός αποκλεισμός αποτελεί μια από τις μεθόδους εκλογής για την επίτευξη αναλγησίας σε γηριατρικούς ασθενείς με κάταγμα ισχίου. Νέα φάρμακα, όπως οι α2- αγωνιστές υπόσχονται πολλά σχετικά με τη χορήγηση τους ως επικουρικοί παράγοντες για την παράταση της διάρκειας του αποκλεισμού και τη βελτιστοποίηση του αναλγητικού αποτελέσματος. Σκόπος της παρούσας πιλοτικής μελέτης είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας του συνεχούς μηριαίου νευρικού αποκλεισμού για την περιεγχειρητική αναλγησία ασθενών με κάταγμα ισχίου συγχορηγώντας στο διάλυμα του τοπικού αναισθητικού δεξμεδετομιδίνη (α2- αγωνιστής). Μεθοδολογία: Πρόκειται για προοπτική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, κλινική έρευνα με μορφή πιλοτικής μελέτης. Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: ομάδα CFNB, που αποτελεί και την ομάδα ελέγχου και ομάδα CONV που είναι η ομάδα αναφοράς. Η πρώτη ομάδα CFNB (Continuous Femoral Nerve Block) περιλαμβάνει ασθενείς στους οποίους διενεργήθηκε αποκλεισμός μηριαίου νεύρου χορηγώντας τοπικό αναισθητικό και δεξμεδετομιδίνη στο ΤΕΠ υπό την καθοδήγηση νευροδιέγερσης, ενώ η δεύτερη ομάδα ασθενών CONV (Conventional) έλαβε τη συμβατική θεραπεία με παρεντερική χορήγηση αναλγητικών, (παρακεταμόλη, τραμαδόλη). Κάθε ομάδα μελέτης αποτελείται από 15 ηλικιωμένους με κάταγμα ισχίου, με μέγεθος δείγματος n=30. O αποκλεισμός του μηριαίου νεύρου πραγματοποιείται στο ΤΕΠ μέσα στις πρώτες 4 ώρες από τη διάγνωση και ο καθετήρας παραμένει έως και 24 ώρες μετεγχειρητικά. Έγινε καταγραφή έντασης του πόνου μέσω κλίμακας VAS πριν τη διενέργεια του μηριαίου νευρικού αποκλεισμού στην ομάδα CFNB και πριν την πρώτη δόση αναλγητικού (παρακεταμόλη 1gr, τραμαδόλη 50mg) στην ομάδα CONV, κατά την ηρεμία. Στη συνέχεια έγινε καταγραφή πόνου, κατά την ηρεμία, 30 λεπτά και 1 ώρα μετά, καθώς και κάθε 12 ώρες έως την πραγματοποίηση της χειρουργικής επέμβασης, που πραγματοποιούνταν εντός 48 ωρών. Καταγραφές του πόνου έγιναν επίσης πριν τη διενέργεια της αναισθησίας και 0 λεπτά, 30 λεπτά, 1 ώρα, 4-, 12- και 24 ώρες μετεγχειρητικά. Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά (Ρ<0,001), στο επίπεδο αναλγησίας μετά τη διενέργεια του μηριαίου νευρικού αποκλεισμού συγκριτικά με τη συμβατική θεραπεία, κατά την προεγχειρητιή περίοδο. Κατά τη μετεγχειρητική περίοδο δεν ανεδείχθησαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο μεθόδων. Συμπεράσματα: Ο περιφερικός αποκλεισμός του μηριαίου νεύρου αποτελεί πιο ικανοποιητική μέθοδο αναλγησίας συγκριτικά με τη χορήγηση συμβατικής ενδοφλέβιας αναλγησίας, κατά την προεγχειρητική περίοδο σε ηλικιωμένους ασθενείς με κατάγματα ισχίου.
    • Introduction: Hip fractures are, mainly, surgically managed resulting in one of the most common reasons for perioperative care of the elderly. They are accompanied of a variety of complications, indicating that surgically fixation should be prompt, within the first 48 hours. Perioperative analgesia remains challenging for the Anaesthesiologist since pain is associated with a higher rate of complications, morbidity and mortality along with reduced functioning level and prolonged hospital stay. Peripheral nerve blockades are nowadays available in Anaesthesiologist’s armamentum, resulting in effective perioperative analgesia. Concerning hip fractured patients, femoral nerve blockade using neurostimulator remains a safe and relatively simple method for both preoperative and postoperative analgesia. Additionally, new drugs like dexmedetomidine (a2- agonist), are used as adjuncts to local anaesthestics in order to ameliorate and prolong the neural blockade. Purpose of this study is to determine the analgesic effect of continuous femoral nerve blockade in comparison with the conventional analgesic therapy used in our Hospital (paracetamol, tramadol), throughout the perioperative period, using dexmedetomidine as an adjunct to local anaesthetic. Methods: It is a prospective randomized controlled pilot study. 30 patients with hip fractures ≥ 65years old were randomly separated in two groups: CFNB group (control group) and CONV group. In the CFNB group all patients (n=15) received Continuous Femoral Nerve Block using ropivacaine and dexmedetomidine at the Emergency Department (ED) of our Hospital, while patients of CONV group (n=15), received the conventional analgesia (paracetamol, tramadol). The femoral nerve blockade was performed at the ED within the first 4 hours following hip fracture diagnosis. The catheter remained for 24 hours postoperatively. VAS (Visual Analogue Scale) measures concerning pain at rest were taken before the blockade, 30 min and 1hr after and every 12 hrs until the time of surgery. Postoperatively at 0min, 30min, 1h, 4hrs, 12hrs & 24hrs VAS was recording, at rest. Results: Continuous femoral nerve blockade resulted in better analgesic outcomes compared to conventional therapy with statistical significance (Ρ<0,001), during the preoperative period. During postoperative period no statistically significant difference was observed between two groups. Conclusion: Continuous femoral nerve blockade using neurostimulator and dexmedetomidine as an adjunct to ropivacaine, consists an effective method for preoperative analgesia regarding hip fractured patients, compared to conventional intravenous therapy.
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.