Σακχαρώδης Διαβήτης και Νεφροπάθεια. Ανασκόπηση των Διαγνωστικών και Θεραπευτικών Εξελίξεων

Diabetes mellitus and nephropathy. Review of diagnostic and therapeutic developments (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Τζιώρτζη, Βασιλική
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 20 Μαρτίου 2021 [2021-03-20]
  5. Ελληνικά
  6. 88
  7. Μανουλάκας, Ευστράτιος
  8. Ζέττα, Στέλλα
  9. Σακχαρώδης διαβήτης | Diabetes mellitus | διαβητική νεφροπάθεια | diabetic nephropathy | παθοφυσιολογία, | pathophysiology | διάγνωση | diagnosis | θεραπεία | treatment | εξελίξεις | developments
  10. 130
  11. Περιέχει : πίνακες και εικόνες
    • Εισαγωγή: Η διαβητική νεφροπάθεια είναι μια μικρο-αγγειακή επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη, η οποία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες ανάπτυξης νεφρικής νόσου τελικού σταδίου και αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάντα και τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά αίτια. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανασκόπηση των πιο πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία της διαβητικής νεφροπάθειας και η καταγραφή των τελευταίων εξελίξεων στους τομείς αυτούς. Μέθοδοι: Η διπλωματική εργασία συγγράφηκε μέσα από την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Αποτελέσματα - Συμπεράσματα: Η τρέχουσα κλινική πρακτική όσο αφορά τη διάγνωση της νόσου βασίζεται στη μέτρηση και παρακολούθηση της απέκκρισης της λευκωματίνης στα ούρα και της νεφρικής λειτουργίας (ρυθμός σπειραματικής διήθησης) σε συνδυασμό με την κλινική αξιολόγηση των ασθενών. Αυτές οι πληροφορίες, καθοδηγούν την ταξινόμηση, την πρόγνωση και τη θεραπεία των διαβητικών ασθενών με νεφροπάθεια. Σε ότι αφορά τη θεραπεία, αυτή στοχεύει στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου, τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης και οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης-II τύπου ΑΤΙ έχουν υπάρξει παραδοσιακά, οι καλύτερες και αποτελεσματικότερες φαρμακευτικές παρεμβάσεις, επιδρώντας μέσω της μείωσης της αρτηριακής πίεσης και της αλβουμινουρίας, συνεισφέροντας έτσι σε καλύτερη καρδιαγγειακή προστασία. Οι τελευταίες εξελίξεις στη θεραπεία είναι αρκετά ενθαρρυντικές. Οι ανταγωνιστές του υποδοχέα αλατοκορτικοειδών (όπως το Finerenone), είναι ένα σχετικά νέο φάρμακο που συμβάλει στη μείωση της αλβουμινοουρίας στη διαβητική νεφροπάθεια, ενώ οι αποκλειστές του υποδοχέα ενδοθηλίνης Α (όπως το Atrasentan) φαίνεται ότι μειώνουν τον κίνδυνο νεφρικών επιπλοκών σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και χρόνια νεφρική νόσο. Οι αναστολείς του συν-μεταφορέα γλυκόζης νατρίου 2 έχουν εγκριθεί πρόσφατα για τη θεραπεία του διαβήτη, καθώς έχει αποδειχθεί ότι έχουν θετική επίδραση στη βελτίωση του ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα, στα νεφρικά αποτελέσματα (μείωση της λευκωματουρίας) και στη βελτίωση των καρδιαγγειακών αποτελεσμάτων.
    • Introduction: Diabetic nephropathy consists a microvascular complication of diabetes mellitus, being one of the leading causes of end-stage renal disease. Diabetic nephropathy increases significantly the risk of cardiovascular events and the risk of cardiovascular mortality. Objective: The purpose of this study is to review the latest scientific data on the diagnosis and treatment of diabetic nephropathy and to record the latest developments in these areas. Methods: The thesis was written by the review of the international literature. Results - Conclusions: Current clinical practice for the diagnosis of the disease is based on the measurement and monitoring of urinary albumin excretion and renal function (glomerular filtration rate) in conjunction with clinical evaluation of patients. This information guides the classification, prognosis and treatment of diabetic patients with kidney disease. In terms of treatment, it aims to improve glycemic control, lower blood pressure and reduce cardiovascular risk. Angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin-II receptor blockers of type ATI have traditionally been the best and most effective drug interventions, acting by lowering blood pressure and albuminuria thus contributing to better cardiac protection. The latest developments in treatment are quite encouraging. Nonsteroidal selective mineralocorticoid receptor antagonists (such as Finerenone) are relatively new drugs that help reducing albuminuria in diabetic nephropathy, while endothelin A receptor blockers (such as Atrasentan) appear to reduce the risk of kidney disease in patients with diabetes type II and nephropathy. Sodium glucose co-transporter 2 inhibitors have recently been approved for the treatment of diabetes, as they have been shown to have a positive effect on improving blood glucose control, renal outcomes (reducing albuminuria) and improving cardiovascular outcomes.
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.