Το ψυχικό κόστος των άτυπων φροντιστών χρόνιων ασθενών

Τhe psychological strain of informal caregivers of chronic patients (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Κατηρτζόγλου, Έφη
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 21 Μαρτίου 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 68
  7. Καλτσούδα, Άννα
  8. Χλέτσος, Μιχαήλ | Φλώρα, Αικατερίνη
  9. Χρόνια νοσήματα | Άτυπη φροντίδα | Επιβάρυνση | Κατάθλιψη | Ποιότητα ζωής
  10. 8
  11. 39
  12. Πίνακες
  13. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων/ Έφη Κατηρτζόγλου
    • Εισαγωγή: Ο ρόλος του φροντιστή θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της καθημερινότητας των νοσούντων και της ιατροφαρμακευτικής θεραπείας τους. Ο ρόλος αυτός, αν και δεν είναι πάντα αναγνωρισμένος ως τέτοιος, αποτελεί καθημερινή, δύσκολη και επιβαρυντική σε προσωπικό επίπεδο και συχνά απλήρωτη μορφή εργασίας. Η ψυχοκαταπόνηση των άτυπων φροντιστών, δηλαδή των οικείων ατόμων που έχουν αναλάβει τη φροντίδα χρονίως πασχόντων, εκφράζεται στο πλαίσιο δυσμενών μεταβολών στους περισσότερους τομείς της ζωής, καθώς και στην ψυχοσωματική υγεία και στην ποιότητα της ζωής τους εν γένει. (Glasdametal., 2010. Soubhietal., 2006). Σκοπός: Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο τη διερεύνηση της επιβάρυνσης, της ψυχολογικής καταπόνησης και της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας της ζωής των άτυπων φροντιστών (οικογένεια) χρονίως ασθενών. Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 100 άτομα από τη κοινότητα, οικείοι ασθενών με χρόνιες νόσους, οι οποίοι είχαν αναλάβει άτυπα την αποκλειστική φροντίδα τους. Συλλέχθηκαν τα κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά των φροντιστών και των ασθενών, καταγράφηκε η διάγνωση των ασθενών και αξιολογήθηκε το επίπεδο λειτουργικότητά τους με την κλίμακα Karnofsky. Επιπλέον χορηγήθηκε στους φροντιστές η Επισκόπηση Υγείας (SF-36), το Ερωτηματολόγιο Γενικής Υγείας (GHQ-28) και η Κλίμακα Επιβάρυνσης Zarit (ZBI). Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι άτυποι φροντιστές παρουσιάζουν σε υψηλή συχνότητα κλινική καταθλιπτική συμπτωματολογία, η οποία ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη μεταξύ φροντιστών μη αυτοεξυπηρετούμενων ασθενών που διαμένουν σε κοινή οικία με τον ασθενή και δεν έχουν την υποστήριξη έμμισθου φροντιστή. Οι φροντιστές μη αυτοεξυπηρετούμενων ασθενών αλλά ακόμη και ασθενών με μέτρια επίπεδα λειτουργικότητας ανέφεραν στατιστικά σημαντικά μικρότερα επίπεδα ζωτικότητας, ψυχικής ευεξίας και στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη συνολική επιβάρυνση από τη φροντίδα συγκριτικά με τους φροντιστές ασθενών φυσιολογικής λειτουργικότητας. Συζήτηση: Τα αποτελέσματα συζητήθηκαν στο πλαίσιο των προηγούμενων ευρημάτων, των περιορισμών της παρούσας μελέτης αλλά και προτάσεων για την αξιοποίησή τους.
    • Introduction: The caregiver’s role could resemble the link between the daily routine and the medical treatment of the patients. This role, though not always recognised as such, constitutes a daily, tough, high-impact on a personal level and often an unpaid form of job. The mental strain of the informal caregivers, namely the relatives who take care of patients with chronic diseases, appearsthrough adverse changes in most aspects of life, as well as in their mental and physical health and quality of life in general. (Glasdam et al., 2010. Soubhi et al., 2006). Objective: The purpose of this study was to look into the burden, the mental strain and the health-related quality of life of informal caregivers (relatives) for patients with chronic diseases. Methodology: 100 people participated in the study from the community, relatives of patients with chronic diseases who had informally taken care of them. The socio-demographic characteristics of the caregivers and the patients were collected, the diagnosis of the patients was documentedand their level of functionalitywas assessed according to the Karnofsky Performance Scale Index. The caregivers were additionally provided with the 36-Item Short Form Health Survey (SF-36), the General Health Questionnaire-28 (GHQ-28) and the Zarit Burden Interview (ZBI). Results: The results showed that the informal caregivers presented symptoms of clinical depression at a high frequency, which statistically noted significant rise among caregivers of dependent patients who share the same house and stand in need of a paid caregiver. Caregivers of dependent patients, but even of those with average levels of functionality, statistically reported significant reduction of energy and mental well-being levels, as well as significant rise of the overall burden due to the care, compared to the caregivers of self-dependent patients. Discussion: The results were discussed in relation to the previous findings, the restrictions of the present study and also suggestions for their development.
  15. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές