ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΤΥΠΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΑΝΟΙΑ.ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΕ ΑΤΥΠΟΥΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ"

PSYCHOLOGICAL BURDEN IN DEMENTIA CARE.A CROSS SECTIONAL STUDY OF GREEK INFORMAL CAREGIVERS (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΚΑΡΑΜΦΙΛ, ΑΝΝΕΤΑ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 18 Ιουλίου 2021 [2021-07-18]
  5. Ελληνικά
  6. 80
  7. ΚΑΛΤΣΟΥΔΑ , ΑΝΝΑ
  8. ΓΚΟΥΒΑ , ΜΑΙΡΗ | ΚΑΛΤΣΟΥΔΑ , ΑΝΝΑ
  9. Ψυχολογική καταπόνηση, Άτυποι φροντιστές ασθενών με Άνοια , | Επιβάρυνση, Στρατηγικές Διαχείρισης Της Κρίσης,
  10. 67
  11. πίνακες , εικόνες και διαγράμματα
    • Περίληψη Εισαγωγή: Η φροντίδα ενός μέλους της οικογένειας που πάσχει από Άνοια, συνδέεται με αυξημένη ψυχολογική επιβάρυνση και κατάθλιψη. Από την άλλη πλευρά, η αποτελεσματική διαχείριση των δυσκολιών και των απαιτήσεων της φροντίδας μπορεί να βοηθήσει την υποστήριξη των φροντιστών και να μειώσει την επίδραση των στρεσσογόνων παραγόντων. Το χιούμορ ενδέχεται να αποτελεί έναν από τους τρόπους διαχείρισης και διευκολυντικός προσαρμοστικός μηχανισμός. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να καταγραφούν τα επίπεδα επιβάρυνσης και γενικής ψυχικής υγείας των άτυπων φροντιστών ασθενών με Άνοια, οι στρατηγικές διαχείρισης της κρίσης στην οικογένεια και ο τύπος του χιούμορ των φροντιστών, ως πιθανός λειτουργικός τρόπος διαχείρισης πιεστικών καταστάσεων. Επιπλέον, να διερευνηθούν οι μεταξύ τους αλληλεξαρτήσεις, καθώς και ο ρόλος των κοινωνικο-δημογραφικών στοιχείων του φροντιστή και του ασθενή, των χαρακτηριστικών της ασθένειας και της φροντίδας. Μέθοδος: Διενεργήθηκε συγχρονική μελέτη σε δείγμα 109 φροντιστών ασθενών με Άνοια, στους οποίους χορηγήθηκε διαδικτυακά μια συστοιχία ερωτηματολογίων, απαρτιζόμενη από το ερωτηματολόγιο Barthel Index, την Κλίμακα Επιβάρυνσης Zarit, το Ερωτηματολόγιο Γενικής Υγείας, την Κλίμακα Μέτρησης της Κρίσης στην Οικογένεια και το Ερωτηματολόγιο Τύπων Χιούμορ. Επίσης, συνελέχθησαν κοινωνικοδημογραφικά δεδομένα αλλά και στοιχεία για τα χαρακτηριστικά της ασθένειας και της φροντίδας. Αποτελέσματα: Η πλειονότητα των άτυπων φροντιστών ήταν έγγαμες (66,06%) γυναίκες (93,58%) με μέση ηλικία τα 52,16 (±10,61) έτη, ήταν τέκνα των ασθενών (48,60%) και διέμεναν σε κοινή κατοικία μαζί του (62,40%). Βρέθηκαν υψηλά επίπεδα κλινικής κατάθλιψης στο δείγμα (87,20%), με προγνωστικούς παράγοντες την προσωπική ένταση (β = 1.366, p = .000), τον προσανατολισμό της οικογένειας στην κοινωνική υποστήριξη (β = .493, p = .015), το αυτοενισχυτικό χιούμορ (β = -.295, p = .032) και τον αυτασαρκασμό (β = .293, p = .010). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης συζητήθηκαν στο πλαίσιο προηγούμενων ευρημάτων, συγκεκριμένων περιορισμών και κλινικών εφαρμογών.
    • Abstract Introduction: Informal care for persons with dementia has been associated with increased psychological burden and depression. Effective management of care-related difficulties and demands may support caregivers and reduce stressors. Humour is considered as an adaptive mechanism that enhance effective coping. Objectives: The aim of the present study was to examine psychological burden and general psychological health of informal caregivers, coping strategies within family and humour style as an adaptive mechanism to cope with stressors. Additionally, the intercorrelations among the above variables were investigated together with socio-demographic, health and care-related characteristics. Method: A cross-sectional study was conducted on a sample of 109 informal caregivers. A battery of questionnaires was administered online, including Barthel Index, Zarit Burden Interview, General Health Questionnaire, Family Crisis Oriented Personal Evaluation Scales and Humor Styles Questionnaire. Socio-demographic, health and care-related information was collected as well. Results: Most informal caregivers were married (66,06%) women (93,58%) with a mean age of 52,16 (±10,61), being the offsprings of the dementia patients (48,60%) and living at the same house with them (62,40%). High levels of clinical depression were recorded (87,20%), predicted by personal strain (β=1.366, p=.000), family orientation to social support (β=.493, p=.015), self-enhancing humor (β=-.295, p=.032) and self-sarcasm (β=.293, p=.010). Conclusions: Results were dicussed in the context of previous findings, certain limitations and clinical applications.
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.