-Table 1. Summary of the competency Leads others.
-Table 2. Summary of the competency Communicates.
Η εξέλιξη των επιχειρήσεων και οργανισμών στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας και ανταγωνισμού έδωσε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μια τεράστια ώθηση στη μελέτη των θεμάτων που άπτονται του χειρισμού του ανθρώπινου δυναμικού .
Η έννοια της Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων αν και έχει αρκετές ομοιότητες διαφέρει από την έννοια της Διοίκησης Προσωπικού της οποίας είναι μία συμπληρωματική μορφή πρακτικής και θεωρείται η τέχνη ή επιστήμη της μεγιστοποίησης της απόδοσης του ανθρώπινου δυναμικού που επιτυγχάνεται με τον εύστοχο χειρισμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς και δραστηριότητας και βασίζετε στις αρχές/ λειτουργίες της υποκίνησης, της καθοδηγητικής-ηγεσίας, της επικοινωνίας και της δυναμικής των ομάδων.
Οι παραπάνω αρχές της διαχείρισης ανθρώπινων πόρων εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα εδώ και αρκετά χρόνια με επιτυχία και δύνανται να εφαρμοστούν ως ένα βαθμό και στις Ένοπλες Δυνάμεις και αυτό λόγω των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζουν οι ΕΔ ως ένα τμήμα της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης η οποία παρουσιάζει διαφορές στη λειτουργία της διοίκησης από τον δημόσιο τομέα.
Έχουν διατυπωθεί πολλά σχετικά με τη βελτίωση της διοίκησης του ανθρώπινου παράγοντα με αποτέλεσμα ο χώρος των Ενόπλων Δυνάμεων , ενώ ιστορικά αποτελεί το πρώτο οργανωμένο χώρο εφαρμογής μεθόδων διοίκησης, σήμερα αποτελεί απλά ένα πεδίο στο οποίο γίνεται προσπάθεια προσαρμογής και εφαρμογής μεθόδων διοίκησης του ιδιωτικού τομέα.
- Ο Ρόλος του Σύγχρονου Έλληνα Αξιωματικού και η Αξιολόγησή του.
Η Ελληνική Υψηλή Στρατηγική δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τη Στρατιωτική, την Οικονομική και Διπλωματική (Εξωτερική Πολιτική) Στρατηγική. Στα πλαίσια αυτά οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) αποτελούν το κύριο μέσον για την εξασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μέσα στο άναρχο και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα, ως επιφορτισμένες με την ευθύνη της άμυνας της χώρας και ως δύναμη αποτροπής και προβολής ισχύος. Παράλληλα, οι ΕΔ έχουν ως αποστολή την άσκηση στρατιωτικής διπλωματίας σε συνέργεια με την Εξωτερική Πολιτική της χώρας.
Στη βάση του ανωτέρω συλλογισμού και ειδικότερα για την χώρα μας που έχει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό αναθεωρητισμό (σε όλες του τις εκφάνσεις), αποτελεί μονόδρομο η διατήρηση ισχυρών ΕΔ. Ισχυρές ελληνικές ΕΔ δεν σημαίνει αποκλειστικά περισσότερα μέσα ή περισσότερα εξοπλιστικά προγράμματα. Αποτελεί κοινοτυπία να αναφερθεί ότι ο παράγων άνθρωπος αποτελεί τον κυριότερο πολλαπλασιαστή ισχύος: για να εξασφαλισθεί το αξιόμαχο των ΕΔ δεν αρκεί η αύξηση των αμυντικών δαπανών - σε βάρος άλλων αναπτυξιακών προγραμμάτων -, αλλά προέχει η μεγίστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού τους. Στη σύγχρονη εποχή, ένας αξιωματικός για να σταθεί τόσο στο σύγχρονο επιχειρησιακό όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον, θα πρέπει όχι μόνο να είναι άριστος γνώστης του επαγγέλματός του, αλλά και να έχει ένα ευρύ πεδίο γνώσεων, το οποίο θα του επιτρέπει να παρακολουθεί και να ανταποκρίνεται στις ραγδαίες δομικές και τεχνολογικές αλλαγές.
Στις τάξεις των ελληνικών ΕΔ έχει ενταχθεί ένα πλούσιο ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό υψηλού πνευματικού και διανοητικού επιπέδου το οποίο είναι αναμφισβήτητα ικανό να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που δημιουργούν οι καιροί στον τομέα της άμυνας. Τα στελέχη των ΕΔ είναι εκείνα τα οποία θα κληθούν να διοικήσουν, εκπαιδεύσουν και οδηγήσουν τους άνδρες τους στη μάχη αλλά και εκείνα τα οποία μεταξύ των άλλων θα μελετήσουν και θα προτείνουν τα καταλληλότερα εξοπλιστικά προγράμματα και τα οποία θα ασκήσουν στρατιωτική διπλωματία. Αν η πειθαρχία, το ηθικό, το πνεύμα μονάδας και η μαχητική ικανότητα αποτελούν ενδείξεις ικανότητας στρατιωτικής ηγεσίας θα πρέπει να εξασφαλισθεί ότι οι εν δυνάμει ηγήτορες - οι αξιωματικοί των ΕΔ - διαθέτουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα τους καταστήσει ικανούς να ηγηθούν ανδρών. Μεταξύ αυτών των χαρακτηριστικών ξεχωρίζουν η κατάλληλη πολυεπίπεδη μόρφωση και επαγγελματική κατάρτιση, το ήθος, το ψυχικό σθένος και υψηλό ηθικό, η πίστη προς την αποστολή και κυρίως η αγάπη προς το στρατιωτικό επάγγελμα.
Ωστόσο, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό έχει ως συνέπεια τα στελέχη να επηρεάζονται από τον τρόπο σκέψης, από το ‘’αξιακό’’ περιβάλλον και το ήθος γενικότερα του κοινωνικού περίγυρου. Στα πλαίσια αυτά πρέπει να έχουμε την ειλικρίνεια να αναγνωρίσουμε ότι, για παράδειγμα, η αύξηση του αριθμού των νέων που επιθυμούν να εισαχθούν στις Παραγωγικές Σχολές οφείλεται κυρίως στην επαγγελματική αποκατάσταση την οποία παρέχουν και λιγότερο στην αγάπη για το στρατιωτικό επάγγελμα. Παράλληλα, μια άλλη αλήθεια είναι ότι μεγάλος αριθμός στελεχών διακατέχεται από ‘’δημοσιοϋπαλληλική’’ νοοτροπία με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην άσκηση των καθηκόντων τους. Και όμως παρόλα αυτά, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, οι ΕΔ θεωρούνται το πλέον υγιές τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Τα παραπάνω πρέπει να μας προβληματίσουν σε ότι αφορά στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε έναν οργανισμό, όπως οι ΕΔ, ο οποίος όπως είναι φανερό δεν μπορεί να κινηθεί όπως ο ιδιωτικός τομέας σε αξιοποίηση οικονομικών κινήτρων (αμοιβών) για την αύξηση της απόδοσης των στελεχών. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;
(1) Κατ' αρχήν, και σε όση έκταση είναι δυνατόν, πρέπει να εξασφαλισθεί ότι θα επιλέγεται για επαγγελματική σταδιοδρομία στις ΕΔ, το τμήμα εκείνο του εθνικού ανθρώπινου δυναμικού, που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις (‘'προδιαγραφές'') των, απαιτήσεις οι οποίες οφείλουν να βαίνουν αυξανόμενες και όχι μειούμενες.
(2) Θα πρέπει να αξιοποιηθεί η υγιής φιλοδοξία των στελεχών να ανελιχθούν στις ανώτατες βαθμίδες της ιεραρχίας, όχι μόνο για την απολαβή υλικών αγαθών μέσω της αύξησης των μισθών, αλλά κυρίως και για την κοινωνική, ηθική και προσωπική καταξίωση. Μία άλλη παράμετρος χρήζουσας περαιτέρω αξιοποίησης είναι και η ευγενής άμιλλα που θα πρέπει να επικεντρώνεται στην επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των ΕΔ και όχι σε στενά ωφελιμιστικά κίνητρα.
Στο σημείο αυτό παρατηρείται και η ‘'παθολογία'' του συστήματος αξιολόγησης και εξέλιξης. Φαίνεται ότι επικρατεί σήμερα η νοοτροπία ότι ανεξάρτητα από την καταβληθείσα προσπάθεια, όλοι θα τύχουν των ιδίων ‘'απολαβών'', όπως αυτές εκφράζονται από την ετήσια αξιολόγηση και το ισχύον σύστημα εξελίξεως και προαγωγών, η δε προαγωγή ως ένα βαθμό θεωρείται εξασφαλισμένη. Επιπλέον, με το δεδομένο ότι η είσοδος τους στο στράτευμα έγινε κυρίως για λόγους επαγγελματικής αποκατάστασης, η πίστη και αφοσίωση στο καθήκον είναι ανάλογη των προοπτικών που διανοίγονται για τη μελλοντική επαγγελματική εξέλιξη.
Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η εξέταση της δυνατότητας εφαρμογής των αρχών της Διαχείρισης Ανθρώπινων πόρων στον ευρύτερο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, έτσι όπως έχουν διατυπωθεί και εφαρμόζονται στον ιδιωτικό τομέα, η εξαγωγή χρησίμων συμπερασμάτων και η διατύπωση προτάσεων για τον καλύτερο χειρισμό του προσωπικού. Επίσης στην παρούσα διατριβή θα εξεταστεί και αναλυθεί το ισχύον σύστημα αξιολογήσεως από την μέχρι σήμερα εφαρμογή του, υπό το πρίσμα της υφιστάμενης θεωρίας και της διεθνούς εμπειρίας ώστε, πρώτον να εντοπίσει τις πιθανές αδυναμίες του και δεύτερον να προτείνει ένα νέο αντικειμενικό και εφαρμόσιμο σύστημα αξιολογήσεως άμεσα συνδεδεμένο με ένα αξιοκρατικό σύστημα εξελίξεως και προαγωγών των στελεχών.
The evolution of businesses and organizations in the context of free economy and competition has given a tremendous boost to the study of human resource management issues recently.
The concept of human resource management, although having several similarities, differs from the concept of Personnel Management, which is a complementary form of practice and is considered to be the art or science of maximizing the performance of human potential achieved through the proper handling of human behaviour and activity and it is based on the principles/functions of incitement, leadership, communication and team dynamics.
The above principles of human resource management have been applied to private sector enterprises successfully for several years, and can be also applied to a certain extent to the Armed Forces (AF) due to the particularities presented by the AF as part of the wider public administration which presents differences in the running of the administration by the public sector.
Much has been said about improving the management of the human factor, resulting in the AF, which was historically the first organized area of application management methods, today it is simply a field in which an attempt is made to adapt the implementation of an administration method of the private sector.
- The Role of the Modern Greek Officer (MGO) and his Evaluation.
The Hellenic High Level Strategy includes the Military, Economic and Diplomatic (Foreign Policy) Strategy. The Hellenic Armed Forces (HAF) are the main means of securing national interests within the unregulated and competitive international system, in charge of the country’s defence and as a force of deterrence and promotion of power. At the same time, the HAF have the mission of conducting military diplomacy with the country's foreign policy.
On the basis of the above and especially for our country that has to deal with the Turkish revisionism (in all its manifestations), we are obligated to have strong AF. Strong HAF do not just mean more armaments. It is common to say that the human factor is the main multiplier of power: in order to secure the AF high level, it is not enough to increase defence spending - at the expense of other developmental programs - but it is important to maximize the use of their human resources. In current years, an officer should not only be an expert in his profession but also must have a wide range of knowledge that will allow him to monitor and respond in rapid structural and technological changes.
In the ranks of the HAF, a rich human staff with high intellectual level has been integrated, it is undoubtedly capable of responding to any challenges may occur. HAF officials are those who will be called upon to command, educate and lead their men in battle, but also those who, among other things, will study and propose the most appropriate armament programs and will exercise military diplomacy. If discipline, morale, unit spirit, and combat ability are signs of military leadership, it should be ensured that potential leaders - AF officers - have all the features that will enable them to lead men. Among these characteristics are the appropriate multilevel education and professional training, mental health, high morality, faith towards the mission and especially love for the military profession.
However, it must not be forgotten that the Armed Forces are part of Greek society. As a result, executives are influenced by the social environment. In this context, we must honestly acknowledge that, for example, the increase of young people wishing to enter military schools is mainly due to the professional rehabilitation they provide and less for the love to the military profession. At the same time, another fact is that a large number of executives have a 'public-private' mentality in the performance of their duties. And yet, as shown by polls, AF are considered one of the healthiest part of Greek society.
The above must be a matter of concern for the changes that need to be made to an organization, such as HAF, which obviously cannot compete the private sector by using financial incentives to increase executive performance. What can be done then?
(1) In principle, it should be ensured that the people who are intended to be a part of HAF (recruitment) are the national human resources who achieve the requirements (expectations) of such a "sensitive" sector.
(2) The healthy aspirations of executives should be exploited at the highest levels of the hierarchy, not only for the gain of material goods through the increase of salaries, but also for social, moral and personal appreciation. Another parameter that needs further exploitation is the noble emulation that should focus on enhancing the operational capacity of HAF.
At this point, the "pathology" of the evaluation and development system is clearly observed. It seems that today there is the notion that, regardless the effort made, everyone will receive the same "earnings" as they are expressed in the annual evaluation and the current system of development and promotion, and promotion is to some extent assured. Furthermore, given that their entry into the army was mainly for the purpose of professional rehabilitation, loyalty and devotion to the duty is equal to future professional development.
The purpose of this dissertation is firstly to examine the applicability of the principles of Human Resources Management (HRM) to the wider field of the Armed Forces, as formulated and applied in the private sector, to draw useful conclusions and to formulate suggestions for better handling of personnel. Furthermore, this dissertation will examine and analyse the current evaluation system, in the light of existing theory and international experience, to identify its possible weaknesses and finally to propose a new objective and workable evaluation system directly linked to a meritocratic system of evolution and promotions.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Αξιολόγηση Προσωπικού στον Ελληνικό Στρατό Description: HOU-Ntoufexis Christos dissertation.pdf (pdf)
Book Reader Info: primary:true Size: 5.0 MB
Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Αξιολόγηση Προσωπικού στον Ελληνικό Στρατό - Identifier: 159176
Internal display of the 159176 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)