Κανονιστικό Πλαίσιο Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων και Διαδικασίες Ποιοτικής Αποτίμησης του

Regulatory Framework for Unmanned Aerial Vehicle and its Qualitative Valuation Procedures (english)

  1. MSc thesis
  2. Τριτσινιώτης, Κωνσταντίνος
  3. Διαχείριση και Τεχνολογία Ποιότητας (ΔΙΠ)
  4. September 2018 [2018-09]
  5. Ελληνικά
  6. 274
  7. Κωστόπουλος, Βασίλειος
  8. Κωστόπουλος, Βασίλειος | Λογοθέτης, Νικόλαος
  9. Αεροσκάφος | Αξιολόγηση Κινδύνου | Ανάλυση Κινδύνου | Αναμεταδότης | Ατυχήματα | Αποφυγή Προσκρούσεων | Αρχή Πολιτική Αεροπορίας | Ασφάλεια | Αυτόνομη Λειτουργία | Διαχείριση Εναέριας Κυκλοφορίας | Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας | Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης | Ελεγχόμενος Εναέριος Χώρος | Κανόνες Πτήσης εξ Όψεως | Κανόνες Πτήσης δια Οργάνων | Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος | Μη Επανδρωμένο Αερόχημα | Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας | Σοβαρότητα Ατυχημάτων | Σύστημα Προειδοποίησης και Αποφυγής Κυκλοφορίας | Σύστημα Διαχείρισης Ασφάλειας | Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας | Σύστημα Τερματισμού Πτήσεως | Acceptable Level of Safety (ALoS) | Accident | Accident Probability Levels | Accident Risk Categories | Accident Severity | Airborne Collision Avoidance System (ACAS) | Air Traffic Control | Air Vehicle | As Low As Reasonably Practicable ALARP) | Conventionally Piloted Aircraft (CPA) | EUROCONTROL | European Safety Agency (EASA) | Federal Aviation Authority (FAA) | Hazzard, Hazard and Operability Analysis (HAZOP) | Instrument Flight Rules (IFR) | International Civil Aviation Authority (ICAO) | Risk Analysis | Risk Assessment | Safety Management System | Visual Flight Rules | Unmanned Aircraft System | Unmanned Aerial Vehicle
  10. 7
  11. 2
  12. 31
  13. Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • Το πρώτο κεφάλαιο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες που αντιστοιχούν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε κάποιο βαθμό στις διαφορετικές αντιλήψεις για το τι είναι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Το πρώτο τμήμα αφορά τις πρώτες ιπτάμενες μηχανές της αρχαιότητας και της Αναγέννησης, Το δεύτερο τμήμα είναι αφιερωμένο στα πρώτα σχέδια μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ακολουθούμενο από ένα τμήμα σχετικά με τις εξελίξεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όταν έγινε εστίαση στην έρευνα και την ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροχημάτων για σκοπούς αναγνώρισης και εντοπισμού στόχων. Τέλος στην τέταρτη ενότητα παρουσιάζονται ορισμένα σύγχρονα συστήματα, συμπεριλαμβανομένων μερικών μελλοντικών σχεδίων. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια κατηγοριοποίηση μη επανδρωμένων αεροχημάτων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους και τις ικανότητές τους. Η ταξινόμηση των UAV δεν χρησιμοποιείται μόνο για τη διαφοροποίηση των υφιστάμενων συστημάτων αλλά έχει και κανονιστική σημασία. Η ταξινόμηση γίνεται με βάση την μέγιστη μάζα απογείωσης, το βεληνεκές, το υψόμετρο και την αυτονομία τους. Η κατηγοριοποίηση των UAV που παρουσιάζεται σε αυτό το κεφάλαιο προέρχεται από διάφορες πηγές, τόσο πολιτικές όσο και στρατιωτικές. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται μια επισκόπηση των βασικών κανονισμών που ισχύουν σήμερα στην επανδρωμένη αεροπορία, όπως ορίζονται στα Annexes του Διεθνή Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO). Το τέταρτο κεφάλαιο παρέχει μια ιστορική αλλά και τρέχουσα επισκόπηση του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τα μη επανδρωμένα αεροχήματα παγκοσμίως. Τα πολιτικά μη επανδρωμένα συστήματα αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τα στρατιωτικά λόγω των διαφορετικών χρήσεων και των επιβαλλόμενων κανονισμών. Επιπλέον η ενότητα 4.11 είναι αφιερωμένη στα ελαφρά UAV, δεδομένου ότι τα συστήματα αυτά αναμένεται να σημειώσουν μεγάλη ανάπτυξη κατά τα προσεχή έτη. Το παρόν κεφάλαιο παρουσιάζει επίσης το Ελληνικό Κανονιστικό Πλαίσιο Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών καθώς και την εφαρμογή Drone Aware Gr της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, με την οποία δίνεται η δυνατότητα στους χειριστές των UAV να υποβάλλουν/αλλάζουν/ακυρώνουν ένα σχέδιο πτήσης σε πραγματικό χρόνο. Το πέμπτο κεφάλαιο αποτελεί ένα χρήσιμο οδηγό ως προς την ποιοτική αποτίμηση των λειτουργιών/διαδικασιών UAV. Αρχικά , παρουσιάζουμε γνωστά πρότυπα και εργαλεία ποιότητας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κατηγορία των μίνι UAV , έπειτα παρατίθεται με λεπτομέρεια η περιγραφή ενός Εγχειρίδιου Πτητικής Λειτουργίας UAV το οποίο βασίζεται στις αρχές του ISO 9001 (αντίστοιχο του Εγχειριδίου Ποιότητας), τέλος στην ενότητα αυτή παρουσιάζεται μια ποιοτική μέθοδος Διαχείρισης των Κινδύνων Ασφαλείας των μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων σύμφωνα με τις απαιτήσεις του προτύπου ISO 31000:2009. Στόχος του έκτου κεφαλαίου είναι να περιγράψει το μέλον της μη επανδρωμένης αεροπορίας , και τις δραστηριότητες ανάπτυξης διεθνών προτύπων για την διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας μη επανδρωμένων αεροχημάτων όπως είναι το ISO 21384
    • The first chapter is divided into four sections corresponding to different time periods and -to a degree- to a different concept of what an unmanned aircraft is. The first Section concerns the first flying machines of antiquity and the Renaissance. The second Section is devoted to the first design of unmanned aircraft that led to target drones and cruise missiles, followed by a section on the developments of the Cold War era, when the focus on research and development turned to unmanned airborne reconnaissance. Finally a number of modern day systems including some future designs are presented in the fourth section. The Second Chapter aims to present different UAV classification schemes that have been proposed and/or are currently in use. UAV classification is not only used to help differentiate existing systems but has regulatory importance. The classification is based on maximum take – off mass, range, altitude and autonomy. This chapter , provides characteristic UAV classifications from variety of sources, both civilian and military. The Third Chapter presents an overview of key parts of current manned aviation regulations as defined in Annexes of International Civil Aviation Organization (ICAO). The Fourth Chapter provides an overview of the history and current status of UAS airworthiness and operational regulation worldwide. Due to the different nature of operations and the regulations enforced, civilian and military systems are addressed separately. In addition, the Sect. 4.11 is devoted to light UAS regulation, since such systems are expected to see a large growth in the civilian sector over the coming years. This Chapter also, presents the Hellenic Regulation – General framework for Flight of Unmanned Aircraft Systems – UAS and the Drone Aware-GR application a system, which provides pilots the functionality to submit/change or cancel a UAV flight plan in real time. The Fifth Chapter is a useful guide to the qualitative assessment of UAV operations/procedures. Initially, we present well known standards and quality tools that can be used in the mini UAV category, followed by a detailed description of a UAV Operation Manual based on the principles of ISO 9001 (corresponding to the Quality Manual). Finally, this section analyzes the Management of Unmanned Aviation Safety Risks in accordance with the requirements of ISO 310000. The aim of the sixth Chapter is to describe the Future of Unmanned Aviation, and ISO’s standards development activities for unmanned aerial vehicle such as ISO 21384.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.