Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Τέχνη / Αλμπάνη, Τζ. (1999)
Στη σύγχρονη εποχή η επικοινωνία θωρείται εξαιρετικά αυτονόητη επειδή συνυφαίνεται ολοκληρωτικά με τη ζωή και έχει ως αποτέλεσμα να παραβλέπεται η διεισδυτικότητα και πολυπλοκότητά της. Η ραγδαία εξάπλωση της σύγχρονης τεχνολογίας έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής και επικοινωνίας των ανθρώπων και η κυριαρχία της εικόνας και των συμβόλων θέτει επίκαιρα ζητήματα, θεωρητικά και πρακτικά, για τον διαρκώς αυξανόμενο ρόλο των εικόνων και τη σχέση τους με την ορατή και τη μη ορατή πραγματικότητα. Η επικοινωνία που εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πολυσημία της εικόνας στις μετανεωτερικές κοινωνίες διαμορφώνει την ταυτότητα του κοινού και ελέγχει τους τρόπους αντίληψης της κοινωνίας, των άλλων και του εαυτού. Υπό αυτή την οπτική, μια κατασκευασμένη πραγματικότητα με τη χρήση εικόνων, η οποία είναι αυτοαναφορική (μη πραγματικό), συνδέεται περισσότερο με την έννοια του «ειδώλου» και εισέρχεται στην ανθρώπινη εμπειρία λόγω του εύρους της εικονικής καταγραφής του σύγχρονου πολιτισμού. Το πλαίσιο ενός τέτοιου προβληματισμού νομιμοποιεί την επανεξέταση της έννοιας και χρήσης της βυζαντινής εικόνας, στο βαθμό που σε αυτή συγκεφαλαιώνονται διαχρονικές και επίκαιρες ανθρωπολογικές, μεταφυσικές και κοσμολογικές αναζητήσεις για τη σχέση αισθητού-υπερβατικού, κτιστού-ακτίστου, πραγματικού-ψευδούς. Η βυζαντινή έννοια της εικόνας, θεωρούμενη ως κατηγορία σκέψης και ως διάμεσος επικοινωνίας δύο πραγματικοτήτων, στοχεύει στην υπόδειξη μιας πραγματικής, αληθινής επικοινωνίας και κοινωνίας προσώπων, που λειτουργεί ελεγκτικά απέναντι στη μαζοποιημένη, σύγχρονη τροπή της ατομικότητας.
In the contemporary era, communication is considered to be extremely self-evident, as it is totally related to life at the expense of a complete disregard of its incisiveness and complexity. The rapid expansion of modern technology has brought about significant changes in people's lifestyles and means of communication. The dominance of the picture in particular, as a means of communication along with the use of symbols raise questions about current theoretical and practical issues that rise from their ever-growing influence on the perception of visible and invisible reality. This media dominated communication that takes full advantage of the intricate impact the image has on post-modern societies, shapes the perception of public identity and controls the ways in which society and its members are perceived, as well as the individual perception of oneself. In this perspective a reality that is completely made up of images and pictures, therefore being autonomous, is linked to the notion of "idolatry" and becomes part of the human experience only because of the magnitude of the impact of modern era virtual recording. The framework of such a reflection legitimizes the re-examination of the concept of the use of the Byzantine icon to the extent to which it summarizes current and diachronic anthropological, metaphysical, and cosmological quests about the relationships between sensible-transcendent, created-uncreated and what is real or false. The Byzantine concept and the use of its image as a way of thinking and as a medium of communication between two realities, aims to create a real, true communication among people and the modern society as opposed to the loss of personal individuality observed today.
Βυζαντινή τέχνη και επικοινωνία: Οι επικοινωνιακές διαστάσεις της βυζαντινής ζωγραφικής στη σύγχρονη εποχή Description: Βυζαντινή Τέχνη - Θεόδωρος Κόντος.pdf (pdf)
Book Reader Licence: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Info: Κυρίως σώμα διπλωματικής Size: 6.7 MB
Βυζαντινή τέχνη και επικοινωνία: Οι επικοινωνιακές διαστάσεις της βυζαντινής ζωγραφικής στη σύγχρονη εποχή - Identifier: 157814
Internal display of the 157814 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)