συμμετοχικό μουσείο | participatory museum | μουσείο του μέλλοντος | museum of the future | ψηφιακό μουσείο | digital museum
36
29
2 πίνακες, 2 φωτογραφίες
Η παρούσα έρευνα σκοπό έχει να αναδείξει το ρόλο του μουσείου στη σύγχρονη κοινωνία. Το μουσείο ως πολυεπίπεδος πολιτιστικός φορέας λειτουργεί έτσι, ώστε να ενισχύει τη δυναμική και βιώσιμη παρουσία του κατά τη διάρκεια της μετανεωτερικότητας. Γι΄ αυτόν τον λόγο το μουσείο γίνεται πιο συμμετοχικό αφενός και αφετέρου επενδύει στην ψηφιακή του παρουσία, προκειμένου να συμβαδίσει με τις κοινωνικο-τεχνολογικές εξελίξεις. Στην εργασία αυτή γίνεται αναφορά στον τρόπο με τον οποίο τα μουσεία αντιμετώπισαν την διακοπή της λειτουργίας τους λόγω πανδημίας. Επιπλέον διαπιστώνεται πως παραμένουν σύγχρονα, αναδιαμορφώνοντας την επικοινωνία με το κοινό τους με φυσική ή ψηφιακή επαφή. Το κοινό διαμορφώνεται και αυτό σύμφωνα με τις σύγχρονες συνθήκες και είναι πιο απαιτητικό, πιο ενημερωμένο και επιθυμεί συμμετοχικότητα και διάλογο με το μουσείο. Το μουσείο αναδεικνύεται σε ισχυρό κοινωνικό θεσμό, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει θετικά στην κοινωνική ανάπτυξη, προσωπική ανάπτυξη, εκδημοκρατισμό της γνώσης/ εκπαίδευση και την καλλιέργεια καινοτόμου και βιώσιμης νοοτροπίας.
Αναλύεται η δράση δύο κεντροευρωπαϊκών μουσείων ιστορίας και τέχνης, το Kunsthistorisches Museum στη Βιέννη και το Kunsthalle στη Βρέμη, με σκοπό να συσχετιστεί η βαρύτητα της συμμετοχικής φυσικής και ψηφιακής εμπειρίας. Έτσι το μουσείο του μέλλοντος φαίνεται να συγκεντρώνει όλες τις παραπάνω λειτουργίες και με την φυσική και την ψηφιακή του μορφή. Οι δύο αυτές ενυπάρχουν σε ένα ενιαίο σύνολο με ξεχωριστή αλλά και παράλληλη δράση. Η μία δεν υποκαθιστά την άλλη και για αυτό χρειάζεται μια ισορροπημένη διαχείριση από τα μουσεία, ώστε να λειτουργούν και με τις δύο αρμονικά και αποτελεσματικά.
The aim of this research is to highlight the role of the museum in modern society. The museum, as a multilevel cultural institution, operates in such a way as to enhance its dynamic and sustainable presence during the post-modern period. For this reason, the museum becomes more participatory on the one hand and on the other hand invests in its digital presence, to keep pace with socio-technological developments. This study refers to the way in which museums dealt with their closure due to the pandemic. In addition, it is found that they remain contemporary, reshaping the communication with their audience through physical or digital contact. The audience is also shaped according to modern conditions and is now more demanding, more informed and wants participation and dialogue with the museum. The museum is emerging as a strong social institution, which can contribute positively to social development, personal development, democratization of knowledge / education and the cultivation of innovative and sustainable mentality.
The action of two Central European museums of history and art, the Kunsthistorisches Museum in Vienna and the Kunsthalle in Bremen, is analyzed, in order to correlate the importance of participatory physical and digital experience. Thus the museum of the future seems to combine all the above functions in both its physical and digital form. These two are inherent in a single whole with separate and parallel action. One does not replace the other and therefore requires a balanced management by the museums, so that they work with both ways harmoniously and effectively.
Συμμετοχικό ή και ψηφιακό το μουσείο του μέλλοντος. Συσχετίζοντας το Kunsthistorisches Museum της Βιέννης και την Kunsthalle της Βρέμης Περιγραφή: ΔΠΜ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ, 133563, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Κυρίως σώμα εργασίας Μέγεθος: 1.0 MB
Συμμετοχικό ή και ψηφιακό το μουσείο του μέλλοντος. Συσχετίζοντας το Kunsthistorisches Museum της Βιέννης και την Kunsthalle της Βρέμης - Identifier: 157459
Internal display of the 157459 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)