Πασχαλίδης, Γ. (1999). «Εισαγωγή στην έννοια του πολιτισμού» στο Εισαγωγή στον Ελληνικό Πολιτισμό, Πάτρα: ΕΑΠ.
Η ανάδειξη της βιομηχανικής κληρονομιάς και η μετεξέλιξή της σε ένα πολιτιστικό οργανισμό, όπως το μουσείο, δημιουργεί εν δυνάμει μουσειακούς εκπαιδευτικούς φορείς ανάπτυξης βιωματικής γνώσης και ανάπτυξης και βιωσιμότητας αυτών των ίδιων των μουσείων. Στην παρούσα εργασία θα προσεγγίσουμε την έννοια της βιομηχανικής κληρονομιάς, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός έθνους. Αρχικά, θα αναφερθούμε στην αξία της διατήρησης του βιομηχανικού παρελθόντος μιας χώρας, στο θεσμικό πλαίσιο και στους φορείς προστασίας του. Εν συνεχεία, θα αναδείξουμε τη σημασία της αποκατάστασης και ανάδειξης βιομηχανικών κελυφών, με σκοπό την (επανα)χρήση τους ως πολιτισμικές μονάδες, αναφερόμενοι σε σχετικά παραδείγματα. Θα εστιάσουμε στη διαχείριση της βιομηχανικής κληρονομιάς ως εκπαιδευτικού εργαλείου και στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται. Στην αρχική έρευνα είχαν συμπεριληφθεί το Βιομηχανικό Εκπαιδευτικό Μουσείο Λαυρίου και το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης, του οποίου η έρευνα δεν κατέστη δυνατόν να υλοποιηθεί (με καθυστέρηση υπήρξε άρνηση, επειδή δεν επιτρέπεται η συμμετοχή του σε συγκριτικές αναλύσεις σύμφωνα με τους υπευθύνους) οπότε και η έρευνα υλοποιήθηκε με το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου. Με τη συγκριτική μελέτη των δύο περιπτώσεων των υπό έρευνα βιομηχανικών μουσείων, επιχειρείται η δημιουργία εργαλείου ελέγχου της έντασης εννέα σημείων, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών τους προγραμμάτων (9 POINTSTOC-IM-PRO/9 POINTS TOOL, OF CONTROLLING INDUSTRIAL MUSEUM'S PROGRAMS, INCLUDING EDUCATIONAL ONES).
The enhancement of industrial heritage and the importance of its management and subsequent development as a cultural organization -comparable to a museum- creates potential museum education bodies for the development of experiential knowledge as well as for the development and sustainability of the museums in question. In the present thesis we will approach the concept of industrial heritage as an integral part of a nation’s cultural heritage. Firstly, we will refer to the value of maintaining a country's industrial past, to its institutional framework and to authorised bodies for its protection. By employing relevant examples, we will then highlight the importance of restoration and promotion of industrial buildings, in order to reuse them as cultural units. We will focus on management of industrial heritage, as an educational tool and on the way this is put into practice. In the original research design both the Handicraft-Industrial Educational Museum at Lavrion and the Ermoupolis Industrial Museum had been included. However, it was not possible for this research to be implemented (since, according to a, response by the management of Ermoupolis museum, participation in comparative research is prohibited), thus, the research was conducted at the Industrial Gas Museum. By means of a comparative analysis of the two cases of the industrial museums under consideration, we will attempt to create a prototype tool of nine points, for monitoring the intensiveness of their programs, including the educational ones (9 POINTS TOC-IM-PRO/ 9 POINTS TOOL OF CONTROLLING INDUSTRIAL MUSEUM'S PROGRAMS INCLUDING THE EDUCATIONAL ONES).
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
