Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣMΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΡΥΣΧΑΔΩΝ.

  1. MSc thesis
  2. Κατσιαρού, Ελένη
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 22 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-22]
  5. Ελληνικά
  6. 123
  7. Παπαχριστόπουλος, Κωνσταντίνος
  8. Κάβουρα, Ανδρονίκη
  9. Πολιτισμική Κληρονομιά | Πολιτισμική Διαχείριση | Βιώσιμη Τοπική Ανάπτυξη | Τοπική Κοινωνία | Πολιτιστική Πολιτική | Πολιτιστική Αποκέντρωση | Περιφερειακή Ανάπτυξη | Τοπική Αυτοδιοίκηση | Στρατηγικός Σχεδιασμός | Δήμος Καρπενησίου | Ιστορικό Σχολείο Κορυσχάδων | Μουσείο Εθνικής Αντίστασης
  10. 3
  11. 33
  12. 28
  13. πίνακας (1), φωτογραφίες (2), εικόνες (2)
  14. Χαμπούρη-Ιωαννίδου, Αικ. (2003). Στρατηγική Διαχείρισης των Πολιτιστικών Ιδρυμάτων, στο: Μ. Βινιεράτου (και συν.) Συλλογικός Τόμος Πολιτιστικής Πολιτικής και Διοίκησης: Πολιτιστική Διαχείριση. Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
    • Περίληψη Η παρούσα εργασία αποτελεί ερευνητική μελέτη που πραγματεύεται το ζήτημα της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς διαμέσου της προστασίας, αξιοποίησης και ανάδειξης των μνημείων και χώρων πολιτισμού προς την κατεύθυνση της βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης με εμπλοκή και συμμετοχή των τοπικών φορέων και κοινωνιών. Η προσέγγιση του θέματος γίνεται υπό το πρίσμα ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι μία ατμομηχανή και ένας καταλύτης της οικονομικής και της κοινωνικής ανάπτυξης που συνδέεται άμεσα με την ευημερία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Η βιώσιμη τοπική ανάπτυξη διαμέσου της αξιοποίησης και ανάδειξης των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς προϋποθέτει την άσκηση αποτελεσματικής πολιτικής τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Η πολιτιστική αποκέντρωση και η περιφερειακή ανάπτυξη αποτελούν πολιτική επιλογή και εκφράζουν τη βούληση της κεντρικής εξουσίας για αποδυνάμωση της υπερσυγκέντρωσης των κέντρων προς όφελος των υπόλοιπων περιοχών της χώρας. Η αποκέντρωση εφαρμόζεται ικανοποιητικά μέσω των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης που διαθέτουν την εγγύτητα και γνωρίζουν τις ιδιαίτερες συνθήκες και ανάγκες μιας περιοχής και της τοπικής της κοινωνίας. Στη χάραξη και εφαρμογή της πολιτιστικής πολιτικής από τους τοπικούς φορείς σημαντικός είναι ο ρόλος του στρατηγικού σχεδιασμού και προγραμματισμού ένω πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι δυνατότητες και προοπτικές που ανοίγονται διαμέσου της κείμενης νομοθεσίας για προστασία, αξιοποίηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Διαμέσου της αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς δημιουργούνται αναπτυξιακές προοπτικές σε οικονομικό επίπεδο που περιλαμβάνουν την ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος μιας περιοχής, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την εξασφάλιση των υπαρχουσών, την ανάδειξη επιχειρηματικών ευκαιριών αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο με την ενίσχυση της τοπικής ταυτότητας, της ιστορικής συνείδησης και της παιδείας των πολιτών, τη σύσφιξη των δεσμών της κοινότητας και τη δημιουργία του αισθήματος του «ανήκειν». Η εργασία στοχεύει στο να καταδείξει τα ζητήματα αυτά με τη μελέτη της περίπτωσης του ιστορικού σχολείου Κορυσχάδων, ενός ιστορικού και διατηρητέου μνημείου που αντιπροσωπεύει μια σημαντική ιστορική στιγμή από τον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης των Ελλήνων κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις προσπάθειες των φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης του Νομού Ευρυτανίας για προστασία, αξιοποίηση και ανάδειξή του με την επίσημη ίδρυση και λειτουργία Μουσείου Εθνικής Αντίστασης. Μέσω της συνέργειας των επίσημων κρατικών και αυτοδιοικητικών φορέων η αξιοποίηση και ανάδειξη του ιστορικού σχολείου μπορεί να συμβάλλει στη βιώσιμη τοπική ανάπτυξη της περιοχής του Δήμου Καρπενησίου και παράλληλα να εξασφαλίσει την προστασία και τη βιωσιμότητα του ίδιου του μνημείου. Με τρόπο πολυμεθοδικό και συνάμα σφαιρικό η εργασία καταδεικνύει τη σημασία του μνημείου για την ευρύτερη περιοχή εστιάζοντας στην ιστορική και πολιτισμική του αξία, στις μέχρι τώρα προσπάθειες της τοπικής αυτοδιοίκησης για επισήμανση της αξίας αυτής καθώς και κυρίως στην πρόσφατη προσπάθεια των τοπικών φορέων για αξιοποίηση και ανάδειξή του υπό το πρίσμα της βιώσιμης ανάπτυξης διαμέσου της συνεργασία με άλλους φορείς. Το κεντρικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να συμβάλλει στη βιώσιμη τοπική ανάπτυξη αρκεί να υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση και ταυτόχρονη εκμετάλλευση και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων και ευκαιριών που υπάρχουν, πάντοτε μέσα στο πλαίσιο που δημιουργεί η επιστήμη της πολιτιστικής διαχείρισης αλλά και η κείμενη νομοθεσία.
    • Abstract This project is a research study exploring the management of cultural heritage through protection measures and the development and exploitation of cultural monuments or sites, with the encouragement and involvement of local authorities, towards sustainable local development. Cultural heritage is a socio-economic catalyst and driving force, directly linked to local and national prosperity. But sustainable local development through highlighting and exploiting existing heritage resources presupposes the exercise of effective policy at both national and local level. Devolution of management responsibility and authority to a regional and local level requires political choice and a willingness to diminish centralist authority in favour of regional empowerment. Effective decentralization can be achieved through local authorities that have the benefit of proximity and knowledge of the specific circumstances, needs and potential of a region and its local community. In the formulation and implementation of cultural policy by local authorities, strategic planning is a priority, ensuring future prospects and developments are considered in the light of existing legislation to protect, exploit and promote cultural heritage. Through the exploitation of cultural heritage, projects can be identified and elaborated, and broader forecasts of potential local benefits can be developed. At an economic level, through exploiting tourism opportunities, new jobs can be created and existing employment and business ventures strengthened. At a social level, cultural heritage development deepens the local identity and historical consciousness, resulting in enhanced citizens’ awareness and promoting community cohesion through a shared sense of “belonging”. The case study of the historical School of Koryschades Village in Evritania, illustrates these points. This building, representing as it does an important period in the Greek “national resistance” struggle during World War II, is now established as a “National Resistance Museum”. This emerged through the collaboration of local authorities keen to ensure an important local historical artefact be developed and protected for present and future generations by establishing its prominence in the national psyche. Cooperation between the State, regional and the local councils can contribute to the promotion, exploitation and enhancement of this historical building, encouraging tourism, education and more general historical interest to ensure the long term viability of the project and, with that, a positive impact upon the economy and identity of the wider Karpenissi Municipality. In an orderly multi-systematic and holistic way, this case study demonstrates the significance of this monument to the region in terms of its historical and cultural value and the invaluable collaborative efforts of various official bodies to celebrate and safeguard an important piece of local and national history in a manner which promotes sustainability into the future. The main conclusion of the research is that the science of Cultural Management can ensure that local cultural heritage might contribute to the wider community in a fully sustainable and profitable manner by harnessing robust political will alongside legislative compliance and the necessary skills to identify, promote and exploit a wide range of opportunities.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.