Στρατηγική Επικοινωνίας Πολιτισμικών Μονάδων. Η περίπτωση της Στέγης Τέχνης και Πολιτισμού του Ιδρύματος "Λεωνίδα Κ. Μακρή-ιατρού" στα Τρίκαλα Θεσσαλίας
Κάστορας, Σ. (2002). Πολιτιστική επικοινωνία. Τόμος Α. Αρχές και μέθοδοι επικοινωνίας. Πάτρα: Ε.Α.Π Χαµπούρη-Ιωαννίδου, Α. (2003). Στρατηγική Διαχείρισης των Πολιτιστικών Ιδρυµάτων. Στο Μ. Βινιεράτου, κ.α., Πολιτιστική Πολιτική και ∆ιοίκηση: Πολιτιστική ∆ιαχείριση. Πάτρα: Ε.Α.Π
Η στρατηγική επικοινωνίας των πολιτιστικών οργανισμών, έννοια στην οποία έχουν κατά καιρούς αποδοθεί ποικίλοι ορισμοί, κατέχει κεντροβαρή ρόλο τόσο στην λειτουργία όσο και στην διασφάλιση της βιωσιμότητας των οργανισμών αυτών, οι οποίοι αποτελούν το μέσο της αξιοποίησης των πνευματικών και καλλιτεχνικών δημιουργημάτων με στόχο την επίτευξη της παραγωγής πολιτιστικού προϊόντος. Η στρατηγική επικοινωνίας είναι μία σύνθετη διαδικασία, η οποία αποτελείται από τέσσερα στάδια και συγκεκριμένα, πρώτον, από τον προσδιορισμό και τη θέση του βασικού στόχου, δεύτερον, τη μελέτη και ανάλυση των γνωρισμάτων του κοινού, τρίτον, τον προγραμματισμό (ο σχεδιασμός των δράσεων και η επιλογή των μέσων) και τέταρτον, την αξιολόγηση της στρατηγικής επικοινωνίας που εφαρμόστηκε. Ενόψει της σύγχρονης εποχής της παγκοσμιοποίησης, η οποία χαρακτηρίζεται από την εισβολή των ψηφιακών μέσων και των τεχνολογιών σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας είναι γεγονός πως και η στρατηγική επικοινωνίας των πολιτιστικών οργανισμών έχει επηρεαστεί σε βαθμό που το περιεχόμενό της να έχει επαναπροσδιοριστεί . Αναγόμενος κάποιος σε παραδείγματα εθνικών, ευρωπαϊκών και διεθνών πολιτιστικών οργανισμών (όπως είναι η Tate Gallery , το Milwaukee Art Museum, το μουσείο της Ακρόπολης, μουσείο μαρμαροτεχνίας Τήνου και το διαχρονικό μουσείου Λάρισας) διαπιστώνει την υιοθέτηση «καλών πρακτικών» επικοινωνιακής στρατηγικής πολιτικής, ανάλογα με το περιβάλλον που δραστηριοποιείται κάθε οργανισμός, οι οποίες μπορούν να υιοθετηθούν και από άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς. Μεταξύ των περισσοτέρων εργαλείων ανάλυσης της επικοινωνιακής στρατηγικής πολιτικής των πολιτιστικών οργανισμών, μεγαλύτερη εγκυρότητα παρουσιάζει η S.W.O.T. ανάλυση, η οποία μελετά το εσωτερικό (δυνατά σημεία – αδυναμίες) και το εξωτερικό (ευκαιρίες – απειλές) περιβάλλον του πολιτιστικού οργανισμού και είναι σε θέση να συμβάλλει στη διαμόρφωση της βέλτιστης και αποτελεσματικότερης κατά το δυνατό στρατηγικής επικοινωνίας του οργανισμού αυτού. Ελλείψει μάλιστα σχετικής ερευνητικής εμβάθυνσης τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, αναφορικά με τους πολιτιστικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται σε επαρχιακές πόλεις εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η περαιτέρω επιστημονική διερεύνηση ειδικά για την επικοινωνιακή στρατηγική που ακολουθούν οι πολιτιστικοί οργανισμοί των επαρχιακών πόλεων, μέσα από την οποία αναδεικνύεται η μεγάλη σημασία που έχουν σχετικά με τη διαμόρφωσή της παράμετροι όπως, πρώτον, η περιορισμένη δράση πολιτιστικών οργανισμών και η απουσία ανταγωνισμού ένεκα της μη ευρείας δραστηριοποίησης πολιτιστικών οργανισμών στις επαρχιακές πόλεις, δεύτερον, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πληθυσμού των πόλεων αυτών και τρίτον ότι πρόκειται για ένα μικρό και κλειστό κοινωνικό περιβάλλον. Τέλος, η επιλογή της διεξαγωγής έρευνας, στα πλαίσια της παρούσας εργασίας, με ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά σύμφωνα με τη μέθοδο της τριγωνοποίησης, με ερευνητικά εργαλεία την συνέντευξη και το ερωτηματολόγιο και με επίκεντρο την περίπτωση της «Στέγης Τέχνης και Πολιτισμού Ιδρύματος Λεωνίδα Κ. Μακρή-ιατρού» στα Τρίκαλα προσφέρει τη δυνατότητα για άντληση σημαντικών συμπερασμάτων αναφορικά με την στρατηγική επικοινωνίας των πολιτιστικών οργανισμών εν γένει, ειδικότερα δε, αναφορικά με την στρατηγική επικοινωνίας των πολιτιστικών οργανισμών που αναπτύσσουν τη δράση τους σε επαρχιακές πόλεις.
Abstract
The communication strategy of cultural organizations, a concept to which various definitions have been given from time to time, plays a central role both in the operation and in ensuring the viability of these organizations, which are the means of utilizing intellectual and artistic creations, with the aim of achieving the production of a cultural product. Communication strategy is a complex process, which consists of four stages and specifically, firstly, the identification and positioning of the main goal, secondly, the study and analysis of the characteristics of the audience, thirdly, the planning (the planning of actions and the choice of means) and fourth, the evaluation of the communication strategy implemented. In view of the modern era of globalization, which is characterized by the invasion of digital media and technologies in all areas of everyday life, it is a fact that the communication strategy of cultural organizations has been affected to such an extent that its content has been redefined. Referring to examples of national, European and international cultural organizations (such as the Tate Gallery, the Milwaukee Art Museum, the Acropolis Museum, the Tinos Marble Museum and the Larissa Timeless Museum) one finds the adoption of "good practices" communication strategy policy, depending on environment in which each organization operates, which can be adopted by other cultural organizations. Among the variety of tools for analyzing the communication policy strategy of cultural organizations, the S.W.O.T. analysis, which studies the internal (strengths - weaknesses) and external (opportunities - threats) environment of the cultural organization and is able to contribute to the formation of the best and most effective communication strategy of this organization. In fact, in the absence of relevant research deepening both nationally and at European and international level, regarding the cultural organizations that are active in provincial cities, the further scientific research is of particular interest, especially for the communication strategy followed by the cultural organizations of the provincial cities. highlights the importance of parameters such as, firstly, the limited activity of cultural organizations and the lack of competition due to the lack of widespread activity of cultural organizations in provincial cities, secondly, the particular characteristics of the population of these cities and thirdly that it is a small and closed social environment. Finally, the choice of conducting research, in the context of the present work, with qualitative and quantitative characteristics according to the method of triangulation, with research tools the interview and the questionnaire and focusing on the case of the “Art and Culture House of Leonidas K. Makris - Doctor Foundation” in Trikala offers the opportunity to draw important conclusions regarding the communication strategy of cultural organizations in general, and in particular, regarding the communication strategy of cultural organizations that develop their activities in provincial cities.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Στρατηγική Επικοινωνίας Πολιτισμικών Μονάδων. Η περίπτωση της Στέγης Τέχνης και Πολιτισμού του Ιδρύματος "Λεωνίδα Κ. Μακρή-ιατρού" στα Τρίκαλα Θεσσαλίας Περιγραφή: std103297_ΤΡΙΓΩΝΗ_ΣΤΕΦΑΝΙΑ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: ΣΥΝΟΛΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μέγεθος: 5.7 MB
Στρατηγική Επικοινωνίας Πολιτισμικών Μονάδων. Η περίπτωση της Στέγης Τέχνης και Πολιτισμού του Ιδρύματος "Λεωνίδα Κ. Μακρή-ιατρού" στα Τρίκαλα Θεσσαλίας - Identifier: 157266
Internal display of the 157266 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)