Την τελευταία δεκαετία λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν συντελεστεί στην ελληνική κοινωνία σημαντικές πολιτιστικές, κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις γεγονός που έχει αντίκτυπο στη συνοχή και ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Υπό αυτές τις συνθήκες ο πολιτισμός καταφέρνει με διάφορους τρόπους να τονώσει την κοινωνική συνοχή και την τοπική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη με τη σειρά της ενεργοποιεί τους ενδογενείς πόρους της τοπικής κοινωνίας βασιζόμενη στο ανθρώπινο δυναμικό της ενώ ταυτόχρονα ο πολιτισμός δημιουργεί ένα περιβάλλον συμμετοχής. Ως εκ τούτου ο ρόλος των χώρων πολιτισμού έχει διαφοροποιηθεί στοχεύοντας περισσότερο στο κοινωνικό πεδίο ανταποκρινόμενος στην εμπειρία της εκπαίδευσης, της αισθητικής ποιότητας και της ψυχικής απόλαυσης. Η προσπάθεια των πολιτισμικών οργανισμών να συνδυάζουν την εκπαιδευτική και την ψυχαγωγική διάσταση αποτελεί συνάμα και μια σημαντική δυσκολία από την πλευρά τους καθώς πρέπει να προσελκύσουν διαφορετικά κοινά με διαφορετικές ανάγκες και προσδοκίες.
Η πολιτιστική και επικοινωνιακή πολιτική των δύο θεματικών μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Πειραιώς (ΠΙΟΠ) (Μουσείου Ελιάς & Ελληνικού Λαδιού & Μουσείου Περιβάλλοντος Στυμφαλίας) που χρησιμοποιούνται στη μελέτη περίπτωσης, αποτελεί τον κύριο σκοπό της παρούσης εργασίας, μέσω των οποίων επιδιώκεται η ολοκληρωμένη παρουσίαση των πτυχών του θεωρητικού και μεθοδολογικού πλαισίου των πρακτικών επικοινωνίας που έχουν άμεση σχέση με το εκάστοτε κοινό τους. Βασικό στόχο της πολιτιστικής επικοινωνίας των πολιτιστικών χώρων αποτελεί το τρίπτυχο των όρων της ευαισθητοποίησης, της συμμετοχής και της συνειδητοποίησης του κοινού, όροι που εξαρτώνται από διαφορετικούς μηχανισμούς για την ομαλή λειτουργία ενός πολιτισμικού οργανισμού. Το αντικείμενο έκθεσης που πραγματεύονται τα δύο υπό εξέταση μουσεία αφορούν στο περιβάλλον παρέχοντας την ευκαιρία στο εκάστοτε κοινό να έλθει αφενός σε μια πρώτη γνωριμία με μουσεία θεματικού - περιβαλλοντικού χαρακτήρα και αφετέρου να διαφωτιστεί και να ενεργοποιηθεί σχετικά με την ανάγκη της προστασίας και διατήρησης της παραδοσιακής φυσιογνωμίας της χώρας μας, του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, τη διατήρηση του τοπίου στο πλαίσιο των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης και τη διάδοση της περιβαλλοντικής και κοινωνικής συμμετοχής, ευαισθητοποίησης και συνειδητοποίησης των διαφόρων κατηγοριών κοινού αλλά και αρμόδιων φορέων στους οποίους αυτά ανταποκρίνονται.
Over the last decade there has been significant cultural, social and economic restructuring due to the financial crisis, a fact that has had an impact on the cohesion as well as the development of local communities. Under such circumstances, culture manages to boost social cohesion and local development in a number of ways. In turn, development calls into action the native resources of the local community, which relies on its human resources, while culture brings about a context of participation. Hence, the role of cultural centres has become differentiated aiming mainly at a social level, a role which must be able to correspond with educational experience, aesthetic quality and psychological pleasure. In an effort to combine education and entertainment, cultural organizations are faced with a grave difficulty since they are asked to attract a mixed public with different needs and expectations.
The purpose of this dissertation is the cultural and communicative policy of the two theme museums of PIOP (Piraeus Bank Group Cultural Foundation), namely the Museum of the Olive and Greek Olive Oil and the Environment Museum of Stymphalia, through which a comprehensive presentation of the aspects of the theoretical and methodological framework of communicative policies related to these cultural organizations’ public will be attempted.
The main aim of cultural communication consists of a triptych on the terms of public sensitization, participation and awareness, terms that depend on various mechanisms for the smooth operation of a cultural organization. The two museums presented here feature exhibits concerning the environment, thus offering visitors the chance to get in contact with theme museums of an environmental nature on the one hand, while enlightening and activating them, on the other, regarding the need for protecting and preserving the local identity of our country, our natural, residential and cultural environment, the landscape in terms of the principles of sustainable development, and the spread of environmental and social participation, sensitization and awareness not only among the various categories of public but also among the official authorities these museums answer to.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΔΙΚΤΥΟ ΜΟΥΣΕΙΩΝ ΠΙΟΠ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΙΑΣ & ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΔΙΟΥ-ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ