Η πολιτιστική επικοινωνιακή πολιτική των Μουσείων-Πεδίων Μνήμης με το ευρύ κοινό. Η περίπτωση του Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος (ΔΜΚΟ)

The cultural communication policy and strategy of the Museum-Fields of Memory with the general public. The case of the Kalavryta Holocaust Municipal Museum in Greece (KHMM) (english)

  1. MSc thesis
  2. Μαυρούλια, Μαρία-Σοφία
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 26 September 2020 [2020-09-26]
  5. Ελληνικά
  6. 180
  7. Κεντερελίδου, Κλειώ
  8. Πανόπουλος, Αναστάσιος | Γκαντζιάς, Γεώργιος
  9. Δύσκολη κληρονομιά | Σκοτεινός τουρισμός | Τουρισμός Μνήμης | Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος (ΔΜΚΟ) | Μουσεία-Πεδία μνήμης | Επικοινωνιακή πολιτική και στρατηγική | Ανάπτυξη και Ευαισθητοποίηση κοινού | Difficult heritage | Dark tourism | Memory Tourism | Kalavryta Holocaust Municipal Museum (KHMM) | Museums-Fields of Memory | Communication policy and Strategy | Audience development and Engagement
  10. 2
  11. 102
  12. 28
  13. Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
  14. Γκαντζιάς, Γ. (2015) «Πολιτιστική Πολιτική, Διαχείριση, Διοίκηση και Γενικό (Δημόσιο) Συμφέρον», Πάτρα: ΕΑΠ
    • Η σύγχρονη πολιτιστική δημιουργική βιομηχανία (ΠΔΒ)1 η οποία συμπεριλαμβάνει τον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς (Throsby, 2001:12), δεν θα πρέπει να προσεγγίζει ιστορικά συμβάντα και γεγονότα που είχαν ως αποτέλεσμα τραγικές συνέπειες και, τα οποία χαρακτηρίζουν κάποιον τόπο-έθνος, με την ολιστική προσέγγιση της ιστορικής πραγματικότητας (Μπούνια, 2017). Κατά την Sharon MacDonald (2010) κάποιες όψεις της ιστορίας ή σημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς εξαιτίας του τραγικού περιεχομένου τους, μπορεί να θεωρούνται ως αμφιλεγόμενες. Αυτές τις περιπτώσεις τις ονομάζει «δύσκολη κληρονομιά» (MacDonald, 2010). Ωστόσο, τα Μουσεία Μνήμης που υπάρχουν εκθέτοντας τη «δύσκολη κληρονομιά», είναι αυτά που καλούνται να μεταφέρουν αυτές τις αμφιλεγόμενες ιστορίες, συμβάλλοντας, πέραν της διατήρησης της μνήμης, στην ωριμότητα των ατόμων και των κοινωνιών (Κιτρομηλίδης, 2017). Με την πεποίθηση ότι τα Μουσεία-Πεδία Μνήμης χρίζουν έναν ιδιαίτερο σεβασμό και επικοινωνιακής πολιτικής με το ευρύ κοινό, έχοντας μια υφή άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς [αναδεικνύοντας την πολιτιστική ιστορική κληρονομιά σε μια δεδομένη χρονική στιγμή (Ορισμός της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, χ.η.)], αποτελούν έναν πόλο έλξης, κυρίως, ορθολογιστικής και εκπαιδευτικής σημασίας για τους επισκέπτες (Πικοπούλου–Τσολάκη, 2002). Τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, παρόμοια Μουσεία-Πεδία Μνήμης έχουν να παρουσιάσουν κάτι βαθύτερο και ξεχωριστό. Σκοπός της Διπλωματικής Εργασίας είναι να διερευνήσει την επικοινωνιακή πολιτική που αναπτύσσει και εφαρμόζει, για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού, παράλληλα με την ανάπτυξη πολιτισμικών δράσεων, το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος αλλά και να χαρτογραφήσει καλές πρακτικές από άλλα Μουσεία-Πεδία Μνήμης, τις οποίες θα μπορούσε και να υιοθετήσει.
    • The modern Cultural Creative Industry (CCI) that includes the field of cultural heritage (Throsby, 2001:12), should not approach historical events and incidents that resulted in tragic consequences and, which they describe a country-nation, with the complete approximation of the historical reality (Bounia, 2017). According to Sharon MacDonald (2010) some aspects of history or points of historical inheritance, due to their tragic content, they may be considered as controversial. She calls these cases “Difficult heritage” (MacDonald, 2010). However, the Museums-Fields of Memory that exist exhibiting this “Difficult Heritage”, are called to transfer these controversial stories, contributing and, beyond memory retention, to the maturity of the people and the societies (Kitromilidis, 2017). With the conviction that the Museums-Fields of Memory deem a special respect and communicative policy with the public, having a texture of immaterial and cultural heritage [featuring its cultural historical inheritance at one specific moment (Definition of intangible Cultural heritage, n.d.)], form traction pole, chiefly, of rational and educational importance for the visitors (Pikopoulou-Tsolaki, 2002). Both nationally and internationally, similar Museums-Fields of Memory have to display something deeper and outstanding. The goal of this Diplomatic Thesis is to investigate the communicative policy that develops and implements, for the public's consciousness raising, simultaneously with the development of cultural actions, the Kalavryta Holocaust Municipal Museum (KHMM) but also to map good practices from other Museums-Fields of Memory, where could be adopted.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.