Η Ψηφιακή Αφήγηση ως επικοινωνιακή πρακτική στον ελληνικό μουσειακό χώρο

Digital Storytelling as a communicative practice in the Greek Museum Context (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΙΝΝΗ, ΧΡΥΣΑΦΩ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 27 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-27]
  5. Ελληνικά
  6. 102
  7. Ψύλλα , Μαριάννα
  8. Ψύλλα , Μαριάννα | Κεφαλάκη , Μαργαρίτα
  9. Πολιτιστική επικοινωνία | Cultural Communication | Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας | Information and Communication Technologies | Ψηφιακή Αφήγηση | Digital Storytelling | επικοινωνιακή στρατηγική | Communication Strategy | μουσειακή επισκεπτική εμπειρία | museum visitor experience
  10. 1
  11. 16
  12. 119
  13. 0
    • Στο πλαίσιο της εντατικοποίησης του εγχειρήματος των σύγχρονων μουσειακών οργανισμών παγκοσμίως για τον ολιστικό ψηφιακό μετασχηματισμό τους και μέσα στον κυκεώνα των σαρωτικών ανακατατάξεων, εξαιτίας της πρόσφατης πανδημίας του COVID-19, η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει, αφενός στην ανάδειξη της χρησιμότητας της Ψηφιακής Αφήγησης ως επικοινωνιακού εργαλείου για τη διασύνδεση των ελληνικών μουσειακών ιδρυμάτων με το ευμεγέθες και ποικιλόμορφο κοινό τους και αφετέρου στην τεκμηρίωση της σημασίας της ενσωμάτωσής της στην επικοινωνιακή τους στρατηγική τόσο στο πραγματικό, όσο και στο ψηφιακό περιβάλλον. Μέσα από την αναλυτική περιγραφή αντιπροσωπευτικών παραδειγμάτων Ψηφιακής Αφήγησης από τον ελληνικό μουσειακό χώρο επιχειρείται - για πρώτη φορά - μια συνολική επισκόπηση της εφαρμογής της ως επικοινωνιακής πρακτικής σε εθνικό επίπεδο. Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα είναι η εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων ως προς την εφικτότητα της αξιοποίησής της - βάσει των διαθέσιμων μουσειακών πόρων, τη δυναμική της για την επιτυχή τελεσφόρηση της επικοινωνιακής στοχοθεσίας και τη δεινότητα της να προσδώσει προστιθέμενη αξία στην βιούμενη "φυσική" και ψηφιακή μουσειακή επισκεπτική εμπειρία. Ως προς την μεθοδολογία, η θεωρητική θεμελίωση του θέματος της εργασίας βασίστηκε στη συστηματική μελέτη συναφούς θεματολογίας δευτερογενών βιβλιογραφικών πηγών από πληθώρα επιστημονικών κλάδων και γνωστικών πεδίων. Για την εμπειρική προσέγγιση του θέματος χρησιμοποιήθηκαν ποιοτικές ερευνητικές μέθοδοι συλλογής δεδομένων υπό τη μορφή ημι-δομημένης συνέντευξης με τους αρμόδιους επικοινωνίας των υπό εξέταση μουσείων, συνδυαστικά με την διεξοδική επεξεργασία πλούσιου διαδικτυακού υλικού. Καθώς φαίνεται, η ψηφιακή αφήγηση τώρα αρχίζει να κατακτά καίρια θέση στην μουσειακή επικοινωνιακή εργαλειοθήκη. Τα ελληνικά μουσεία - ανεξαρτήτως μεγέθους, νομικής μορφής και αντικειμένου - αναζητούν διαρκώς νέους δημιουργικούς τρόπους να συνθέσουν και να παρουσιάσουν τις ψηφιακές τους ιστορίες, υπερβαίνοντας με συνειδητές προσπάθειες τις πολυδιάστατες προκύπτουσες προκλήσεις. Με γνώμονα τις δυνητικές επικοινωνιακές προοπτικές της Ψηφιακής Αφήγησης και με βάση τις εφαρμοζόμενες διεθνείς βέλτιστες πρακτικές στον τομέα αυτό, διατυπώνεται προς αυτή τη κατεύθυνση σειρά προτάσεων για ανάληψη σχετικών πρωτοβουλιών βελτιωτικών δράσεων από τα ελληνικά μουσεία.
    • Within the framework of the intensified endeavor of modern museums worldwide regarding their holistic digital transformation and in the welter of overwhelming rearrangements, due to the recent pandemic of COVID-19, this study aims on one hand at the elevation of the usefulness of Digital Storytelling as a communication tool for the connection of Greek Museums with their sizeable and variegated audience and on the other at the substantiation of the significance of its integration in their communication strategies both in the real and in the digital environment. Through the detailed description of representative Digital Storytelling examples from the Greek museum context, a first time attempt is realized for an inclusive overview of its implementation as a communicative practice at a national level. The anticipated result is the emergence of useful findings regarding the feasibility of the its employment on the basis of the available museum resources, its potentiality for the successful completion of communication goals and its capability to transfuse added value both to the physical and the digital experience of the museum visit. As far as methodology is concerned, the theoretical foundation of the study subject was based on the systematic revision of relevant primary and mostly secondary - academic and bibliographic- sources from a plethora of scientific disciplines and cognitive fields. For the empirical approach of the subject, qualitative methods of data collection were used in the form of semi-structured interviews with the Communication Managers of the presented Museums, in combination with thorough processing of rich web-based material. As shown, Digital Storytelling is currently finding its all-important place in the museum communication toolbox. Greek museums, regardless of their legal status, size and content, are constantly searching for new creative ways to compose and promote their digital stories, surpassing with deliberate efforts the multidimensional challenges during the implementation phase. Taking into account the contingent communicative prospects and the internationally applied best practices in the sector, a set of suggestions for the undertaking of corrective initiatives by Greek Museums in this direction is formulated.
  15. Αναφορά Δημιουργού - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές