Διαπολιτισμικός Διάλογος και Πολιτιστική Πολιτική ως μέσα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Προσφύγων και Μεταναστών. Μελέτη Παραδείγματος: ΄΄Σχολείο Farzad Kamangar΄΄, ΄΄Εργαστήρι Πολιτισμού΄΄ , ΄΄Κέντρο Ένταξης Μεταναστών Δήμου Αθηναίων΄΄, ΄΄Μέλισσα΄΄
InterCultural Dialogue and Cultural Policy as a means for the Social Integration of Refugees and Immigrants. Case studies: the ΄΄Farzad Kamangar School΄΄, the ΄΄Culture Workshop΄΄, the ΄΄Center for Immigrants Integration of the Municipality of Athens΄΄ and ΄΄The Bee΄΄. (Αγγλική)
΄΄Σύντομη επισκόπηση των δομών πολιτισμού στην Ευρώπη / Α. Αθανασοπούλου΄΄
Η παρούσα εργασία διερευνά τη σημασία του διαπολιτισμικού διαλόγου και της πολιτιστικής πολιτικής δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών για την κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική ενσωμάτωση προσφύγων και μεταναστών στη χώρα υποδοχής. Προϋπόθεση της ενσωμάτωσης είναι η φιλοξενία και η αποδοχή των μειονοτικών πληθυσμών. Η φιλοξενία ως κοινωνικός και πολιτισμικός θεσμός έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα κι έκτοτε έχει διανύσει, ως χαρακτηριστικό διαφορετικών λαών και περιοχών, μια ιστορική και πολιτισμική διαδρομή. Η αποδοχή των προσφύγων αναδείχθηκε σε σημαντικό θέμα του 20ου και 21ου αιώνα, ειδικά στην Ευρώπη, συνεπεία της Αραβικής Άνοιξης και της κρίσης στη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου ήταν αναγκαία η θεσμική και κοινωνική προσαρμογή των κρατών στις έννοιες και τους μηχανισμούς της αποδοχής, ένταξης κι ενσωμάτωσης των εκτοπισμένων πληθυσμών.
Η ενσωμάτωση συνιστά μία πολυδιάστατη διαδικασία στην οποία εμπλέκονται διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές, καθοριστικές για τη διαβίωση και την καθημερινότητα των προσφύγων/μεταναστών στην κοινωνία υποδοχής. Πέραν των θεσμικών διαδικασιών ενσωμάτωσης και των μηχανισμών που αναπτύσσουν τα κράτη για τον σκοπό αυτό, απαιτείται και η χάραξη μιας ενιαίας πολιτικής από πολιτιστικούς, εκπαιδευτικούς, μη κυβερνητικούς κ.α οργανισμούς, ώστε μέσω του διαπολιτισμικού διαλόγου να συμβάλουν στην ομαλή ένταξη των πληθυσμών αυτών, εξασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή και την ειρηνική συνύπαρξη με τις κοινωνίες υποδοχής.
Η έρευνά μας, στο δεύτερο μέρος της εργασίας, εστιάζει στην ανάδειξη καλών πρακτικών μέσω της δράσης τεσσάρων Οργανισμών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της ένταξης προσφύγων/μεταναστών, μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας κι άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών, εκμάθηση υπολογιστών, πολιτιστικά προγράμματα κ.α. Οι Οργανισμοί αυτοί είναι το Σχολείο ΄΄Farzad Kamangar΄΄, το ΄΄Εργαστήρι Πολιτισμού΄΄ του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το ΄΄Κέντρο Ένταξης Μεταναστών΄΄ του Δήμου Αθηναίων και η ΄΄Μέλισσα΄΄.
This paper explores the importance of the intercultural dialogue and the cultural policy of public and private organizations for the social, political and cultural integration of refugees and immigrants in the host country. A precondition for integration is the hospitality and acceptance of minority populations. Hospitality as a social and cultural institution has its roots in antiquity and since then it has traveled as a characteristic of different peoples and regions, a historical and cultural route. The acceptance of refugees has emerged as a major issue in the 20th and 21st centuries, especially in Europe, as a result of the Arab Spring and the Middle East crisis. Therefore, the institutional and social adaptation of states to the concepts and mechanisms of acceptance, integration and integration of displaced populations was necessary.
Integration is a multidimensional process involving international, European and national policies that are decisive for the living and daily routine of refugees and immigrants in the hosting society. In addition to the institutional integration processes and the mechanisms developed by the States for this purpose, it is also necessary to formulate a unified policy by cultural, educational, non-governmental and other organizations in order all of them to contribute, through intercultural dialogue, to the smoother integration of these populations, securing social cohesion and peaceful coexistence with hosting societies.
In the second part of this paper the research focuses on the designation of good practices studying the actions of four refugee / immigrant integration organizations carrying out educational programs such as Greek language, other European languages, computer seminars, cultural programs etc. These organizations are the "Farzad Kamangar" School, the "Culture Workshop" of the Network for Children's Rights, the "Center for Immigrants’ Integration” of the Municipality of Athens and “The Bee".
Διαπολιτισμικός Διάλογος και Πολιτιστική Πολιτική ως μέσα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Προσφύγων και Μεταναστών. Μελέτη Παραδείγματος: ΄΄Σχολείο Farzad Kamangar΄΄, ΄΄Εργαστήρι Πολιτισμού΄΄ , ΄΄Κέντρο Ένταξης Μεταναστών Δήμου Αθηναίων΄΄, ΄΄Μέλισσα΄΄