Περιλαμβάνονται πίνακες, διαγράμματα και εικόνες Tables, diagrams and pictures included
Πολιτιστική επικοινωνία: Μέσα επικοινωνίας / Α. Αθανασοπούλου, Κ. Δάλλας, Α. Μακρή και Αικ. Χαμπούρη-Ιωαννίδου
Η διοργάνωση του πρώτου σκέλους της documenta 14 στην Αθήνα σίγουρα αποτέλεσε κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός, τόσο λόγω του κύρους της έκθεσης όσο και της ευρύτατης δημοσιότητας που απολαμβάνει κάθε της έκδοση.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις της επικοινωνιακής στρατηγικής της διοργάνωσης μέσα από την ανάλυση των πολυδιάστατων επικοινωνιακών πτυχών της. Με τη βοήθεια κατάλληλων ερευνητικών εργαλείων και της εργασιακής εμπειρίας του γράφοντος στην συγκεκριμένη διοργάνωση επιχειρείται να απαντηθούν μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν το βαθμό επιτυχίας της διοργάνωσης σε διάφορους τομείς, όπως: α) η προσέλκυση του κοινού, β) η διάχυση των επισκεπτών στους εκθεσιακούς χώρους και γ) η απήχηση που είχε η προσπάθεια προσέγγισης μικροκοινοτήτων.
Για να γίνει κατανοητή η παρουσία της documenta 14 στην Αθήνα την δεδομένη στιγμή, δεν μπορεί παρά να ληφθεί υπόψη η ιστορική εξέλιξη του θεσμού σε συνάρτηση με το ευρύτερο ιστορικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου οι συσχετισμοί δυνάμεων στην Ευρώπη και διεθνώς.
Η διοργάνωση εστίασε το ενδιαφέρον της σε διαδικασίες εμπλοκής και γνώσης, και όχι στο εικαστικό περιεχόμενο, διασπείροντας την έκθεση σε δεκάδες ετερόκλιτους χώρους στην Αθήνα. Επιπλέον, η documenta 14 αποποιήθηκε τους κανόνες marketing, υιοθετώντας μια μη-ταυτότητα, αμφισβητώντας παράλληλα τον θεσμικό τρόπο λειτουργίας της τέχνης σε διεθνές επίπεδο. Το κεντρικό πρόταγμα της έκθεσης καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την επικοινωνιακή πολιτική της διοργάνωσης, τις αστοχίες και τα δυνατά της σημεία.
Το κύριο μέρος της εργασίας επικεντρώνεται στην επικοινωνία της διοργάνωσης τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, αναλύονται τα επιμέρους μηνύματα και διαθέσιμα μέσα που έχουν ως αποδέκτη το ευρύτερο κοινό μέσα από τα διάφορα στάδια οργάνωσης και υλοποίησης της έκθεσης, όπως η σύλληψη της ιδέας, ο σχεδιασμός, η προετοιμασία και η λειτουργία. Ακολουθεί εκτενής αναφορά στις δημόσιες σχέσεις της διοργάνωσης οι οποίες περιορίστηκαν στην εξυπηρέτηση των στόχων που η ίδια είχε θέσει, αλλά και στις πτυχές της επικοινωνίας στο εσωτερικό της, όπως η διάχυση της πληροφορίας και ο τρόπος που επηρέασε τη δυνατότητα συνεργασίας μεταξύ των συντονιστών και του προσωπικού. Το τελευταίο μέρος διερευνά τη σχέση της documenta 14 με το ευρύ κοινό μέσα από το πρίσμα της δεδηλωμένης θέσης της που προωθεί τη διαμεσολάβηση του έργου έναντι της εμμονής στους αριθμούς των επισκεπτών. Εξετάζεται η επικοινωνία με το κοινό, τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και υπηρεσιών, ενώ αναλύονται οι πρωτοποριακοί τρόποι προσέγγισης και δημιουργίας μικροκοινοτήτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Athens hosting the first part of documenta 14 was a major cultural event on account of the art festival’s prestige and the publicity it enjoys.
This dissertation aims to highlight the outcomes and impacts of the organization’s communication strategy throughout the analysis of its multidimensional communicational aspects. By means of proper research tools and writer’s work experience at the particular exhibition, an attempt is made for certain questions to be answered. These questions concern the exhibition’s degree of success in several areas such as: a) attracting the audience, b) dispersion of visitors in the various Athens venues and c) response to the attempt of approaching micro-societies.
To understand the presence of documenta 14 in Athens at that time, account should be taken of the institution’s historical evolution together with the wider, historical, economic, social and cultural environment in which power relations were established after the end of Second World War in Europe and worldwide.
The organizers focused more on processes which involve engagement, as well as gaining and producing knowledge, than the actual visual content by dispersing the exhibition in numerous and diverse spaces allover Athens. Additionally, documenta 14 did not comply with marketing norms by adopting a non-identity-based approach while calling into question the art world’s “institutional workings”. The main imperative of the exhibition – which coincides with the title - defined its communication strategy it adopted and explains both its failures and its successes.
The main part of this dissertation focuses on the communication policy adopted by documenta 14 both internally and externally. More specifically, to the messages addressed to the general public and the mediums employed at the different stages of the development of the exhibition: from inception to realization. Also on the Public Relations aspect of the organization and the communication framework within it, the way information was disseminated and the way it affected the ability of coordinators and staff to cooperate efficiently. The last part investigates the relationship between documenta 14 and the public, in the light of the organization’s given position that favors art-mediation over visitors’ numbers. We will also take a look to the interaction between documenta 14 and the public on a personal and service level and the innovative ways employed for approaching and creating micro-societies in Greece and abroad.
Επικοινωνιακές πτυχές ενός σύνθετου πολιτιστικού γεγονότος: Η διοργάνωση της έκθεσης documenta 14 στην Αθήνα Περιγραφή: ΔΠΜ_ΔΕ_Δ._ΠΙΜΠΛΗ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Κυρίως σώμα Διπλωματικής Εργασίας Μέγεθος: 6.8 MB
Επικοινωνιακές πτυχές ενός σύνθετου πολιτιστικού γεγονότος: Η διοργάνωση της έκθεσης documenta 14 στην Αθήνα - Identifier: 157121
Internal display of the 157121 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)