Ο ρόλος των Νέων Ψηφιακών Τεχνολογιών στην επικοινωνιακή πολιτική των Μουσείων για την προβολή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την προσέγγιση του νεανικού κοινού. Ανάλυση και Συγκριτική μελέτη περίπτωσης: Ίδρυμα Ευγενίδου - Ίδρυμα Ωνάση.

  1. MSc thesis
  2. ΣΙΝΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 20 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-20]
  5. Ελληνικά
  6. 87
  7. ΚΑΣΑΡΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
  8. ΚΑΣΑΡΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ, ΣΠΥΡΙΔΩΝ
  9. Επικοινωνιακή πολιτική | Communication policy | Νέες τεχνολογίες | New forms of Technology
  10. 2
  11. 39
  12. 20
  13. Η επικοινωνία θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται στον ευρύτερο τομέα του πολιτισμού. Μπορούμε να πούμε πως επικοινωνία και πολιτισμός, είναι δυο έννοιες αλληλένδετες, διότι η επικοινωνία στις μέρες μας συμβάλει άμεσα στην ευρύτερη λειτουργία των χώρων του πολιτισμού. Συγκριμένα μπορούμε να εστιάσουμε στο γεγονός πως μέσω της επικοινωνιακής στρατηγικής πραγματοποιούνται πολιτιστικές δραστηριότητες σε πραγματικό αλλά και ψηφιακό περιβάλλον, συνδέοντας παραδοσιακές και σύγχρονες θεωρίες της πολιτιστικής επικοινωνίας. Μεγάλη μεταβολή παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στο ρόλο που έχουν οι πολιτιστικοί οργανισμοί. Καταβάλλεται προσπάθεια για την προσέλκυση και την ευαισθητοποίηση του κοινού βάση των παγκόσμιων εξελίξεων. Έχοντας ως γνώμονα την μάθηση, την ενημέρωση καθώς και την ψυχαγωγία, οι πολιτιστικοί οργανισμοί προσπαθούν να αναπτύξουν μεθόδους έρευνας, στηριζόμενοι στις αρχές του σύγχρονου πολιτιστικού μάρκετινγκ. Επιδιώκοντας να συνδυάσουν και να συνδέσουν την πολιτιστική παράγωγη με τις εκάστοτε ανάγκες που υπάρχουν στην αγορά (Capriotti P., 2013). Αρκετές αλλαγές έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια στις μελέτες που πραγματοποιούνται στους επισκέπτες των πολιτιστικών χώρων. Οι αλλαγές αυτές παρατηρούνται κυρίως στον τρόπο προσέγγισης, ο όποιος έχει παρατηρηθεί να είναι πλέον πιο ανθρωποκεντρικός, φέρνοντας έτσι διαφορετικά αποτελέσματα σε σχέση με το παρελθόν (Black G., 2005). Οι πολιτιστικοί οργανισμοί αποσκοπούν όλο και περισσότερο στην προσέλκυση μεγαλύτερου πλήθους επισκεπτών, συντηρώντας τις θέσεις εργασίας και ενισχύοντας τις σχέσεις με τις τοπικές κοινότητες, έχοντας ως στόχο τις νέες χορηγίες (Capriotti P.,2013). Καταβάλλεται προσπάθεια από τους πολιτιστικούς οργανισμούς , ώστε η επικοινωνιακή πολιτική να έχει ως στόχο την προσέγγιση του κοινού σε συνδυασμό με την προβολή της ταυτότητας τους και την ανάδειξη των δράσεων τους . Αν επιθυμούν να παραμένουν να ανταγωνιστικοί και βιώσιμοι, θα πρέπει να ακολουθούν την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του κοινού, γι΄αυτό και η επικοινωνιακή πολιτική των πολιτιστικών χώρων πρέπει να πορευτεί πορευτεί προς αυτή την κατεύθυνση. Οι νέες τεχνολογίες εξελίσσονται ραγδαία και η προβολή και προώθηση των πολιτιστικών αγαθών μέσω αυτών αποτελεί πλέον μια ισχυρή επικοινωνιακή στρατηγική για την προσέλευση του κοινού στους πολιτιστικούς χώρους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εξέταση του ρόλου που διαδραματίζουν οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες στην επικοινωνιακή πολιτική των μουσείων για την πρόβολοι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων καθώς και την προσέγγιση του νεανικού κοινού ώστε να υπάρξουν από διαφορετικές ομάδες κοινού που επισκέπτονται το συγκεκριμένο πολιτιστικό ίδρυμα και να παρουσιαστούν οι γνώμες αυτής της ομάδας για να σκιαγραφηθεί η αντίληψη , οι επιθυμίες, οι ανάγκες και οι προσδοκίες που έχει το κοινό του εν λόγω πολιτιστικού ιδρύματος. Ως μελέτη περίπτωσης παρουσιάζεται το Ίδρυμα Ευγενίδου, που είναι ένας οργανισμός με πολυετή παρουσία στον πολιτιστικό χώρο στην Ελλάδα. Σαν περίπτωση συγκριτικής μελέτης επιλέχθηκε το Ίδρυμα Ωνάση για τη σημαντική του συνεισφορά αλλά και το τεράστιο έργο που επιτελεί στη χώρα μας εδώ και πολλές δεκαετίες. Στο πρώτο μέρος της εργασίας αναλύεται η έννοια, τα μέσα και τα μοντέλα της επικοινωνίας στους πολιτιστικούς οργανισμούς. Επίσης αναφέρονται ο στρατηγικός σχεδιασμός στους πολιτιστικούς οργανισμούς αλλά και η σπουδαιότητα αυτού ώστε να παραμείνουν οι οργανισμοί βιώσιμοι. Το δεύτερο μέρος της εργασίας εστιάζει στο κοινό και στους τρόπους προσέλκυσης του. Κυρίως γίνεται αναφορά στις νέες τεχνολογίες και στο κατά πόσο μπορούν να προσελκύσουν το νεανικό κοινό στους πολιτιστικούς χώρους μέσω εκπαιδευτικών και ψηφιακών προγραμμάτων. Στο τρίτο μέρος της παρούσας εργασίας παρουσιάζεται η μυθολογική προσέγγιση της έρευνας. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας γίνεται προσπάθεια πρακτικής εφαρμογής της θεωρίας που έχει αναπτυχθεί, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το Ίδρυμα Ευγενίδου, επιχειρώντας ταυτόχρονα συγκριτική μελέτη με το Ίδρυμα Ωνάση. Τέλος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας και διατυπώνονται τα σχετικά συμπεράσματα και οι προτάσεις.
    • Οι Νέες Τεχνολογίες τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας μας, γι’ αυτό το λόγο οι πολιτιστικοί οργανισμοί έχουν στραφεί σε αυτές για την προσέκλυση του κοινού στους χώρους τους. Οι πολιτιστικοί οργανισμοί στοχεύουν κυρίως στην προσέλκυση του νεανικού κοινού και έτσι με τη χρήση ψηφιακών μέσων στοχεύουν στην δημιουργία επικοινωνιακής σχέσης με τη συγκεκριμένη κατηγορία κοινού. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκεκριμένη εργασία προσπαθεί να εστιάσει στη σχέση των πολιτιστικών οργανισμών με το κοινό τους. Συγκεκριμένα επιλέχθηκαν το Ίδρυμα Ευγενίδου και το Ίδρυμα Ωνάση διότι έχουν επιλέξει να υλοποιούν εκπαιδευτικά πρόγραμμα για νέους και εφήβους. Γίνεται πρώτα μια θεωρητική προσέγγιση και έπειτα μια ποσοτική έρευνα κοινού ώστε να κατανοηθούν οι ανάγκες των επισκεπτών, οι επιθυμίες τους, τα κίνητρα τους και να δοθούν νέες ιδέες ώστε η επίσκεψη στα εν λόγω ιδρύματα να είναι πιο ελκυστική. Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται πως υπάρχει μια ουσιαστική επικοινωνία των συγκεκριμένων ιδρυμάτων με τις κατηγορίες κοινού που σταθερά προσελκύουν, καθώς και μια αμφίδρομη σχέση με το νεανικό και εφηβικό κοινό.
    • In our days and age, new forms of technology have become part of everyday life, and this is the reason why cultural organizations have turned to them for public attraction in their premises. The main target of these organizations is to attract young audiences and thus using digital media, they try to create a communicative relationship with this category of our societies. In this paper, we try to describe and analyze the relationship between cultural organization and their audience. For this purpose, we choose two of the major cultural foundations in Greece: Eugenidou Foundation and Onassis Foundation. Both organizations have chosen to implement educational programs for young people and adolescents. We follow a theoretical approach and then a more quantitative audience survey in order to understand what the needs of visitors are, their motivations and try to present new ideas, making the visit to these institutions more attractive. According to research’s results it is obvious that there is a substantial communication among these foundations and the categories of the audience that are consistently attractive, as well as a two-way relationship with the youth and adolescent audience.
  15. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές