Μέσα Επικοινωνίας- ΔΠΜ61/ Αθανασοπούλου A. (2003), Ευαισθητοποίηση και συμμετοχή του κοινού, στο Αθανασοπούλου Α., Δάλλας Κ., Μακρή Α. και Χαμπούρη- Ιωαννίδου Αικ. (επιμ), Μέσα Επικοινωνίας, ΔΠΜ 61/ Β, Πάτρα: ΕΑΠ
Η εξέλιξη της έννοιας της πολιτιστικής κληρονομιάς έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη ανάδειξης της άυλης διάστασης των εκθεμάτων των μουσείων αλλά και την ανάγκη διαφύλαξης των παραδοσιακών πρακτικών και γνώσεων. Η Σύμβαση της UNESCO για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς μετατόπισε το ενδιαφέρον της πολιτιστικής διαχείρισης από την ανάγκη διατήρησης των υλικών τεκμηρίων του ανθρώπινου πολιτισμού στην ανάγκη ανάδειξης της σημασίας τους για την ανθρωπότητα. Η σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που υπογράφτηκε το 2003 στα πλαίσια της UNESCO, διεύρυνε περαιτέρω το εύρος της διαχείρισης συμπεριλαμβάνοντας στην έννοια της κληρονομιάς όχι μόνο τα δημιουργήματα των πολιτιστικών διαδικασιών, υλικά και άυλα, αλλά τις ίδιες τις διαδικασίες.
Οι ΤΠΕ αποτέλεσαν εξαρχής ένα εργαλείο, με το οποίο τα μουσεία ανταποκρινόμενα στην εξέλιξη της έννοιας της κληρονομιάς και επαναπροσδιορίζοντας τον ρόλο τους και τον προσανατολισμό τους, επεδίωξαν να διαμορφώσουν ένα πιο συμμετοχικό τρόπο παρουσίασης των συλλογών τους αλλά και να παραμείνουν σύγχρονα και ελκυστικά σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό. Tα φυλλάδια και οι φορητοί ξεναγοί με ακουστικό υλικό εξελίχθηκαν σε σταθερές και φορητές εφαρμογές πολυμέσων, φτάνοντας μέχρι τη δημιουργία εφαρμογών επαυξημένης και εικονικής πραγματικότητας, ως πλαίσιο παρουσίασης και ερμηνείας των μουσειακών εκθέσεων.
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να εξετάσει πως λειτουργεί ένα μουσείο αποκλειστικά αφιερωμένο σε ένα στοιχείο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, και τι προσφέρει η χρήση της τεχνολογίας στη διαφύλαξη και ανάδειξη της άυλης πολιτιστική κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό εξετάζουμε την περίπτωση των παραδοσιακών χορών με εργαλείο το Museo del Baile Flamenco.
The evolution of the concept of cultural heritage is the result of the need to promote both the intangible dimension of museum exhibits and the traditional practices and knowledge. The UNESCO Convention on the Protection of the World Cultural Heritage shifted the interest of cultural management from the need to preserve the material evidence of human civilization to the need to emphasize their importance to humanity. The Convention for the Safeguarding of Intangible Cultural Heritage, signed in 2003 under UNESCO, further extended the scope of management by including not only the creations of cultural processes, both material and intangible, but the processes themselves.
From the very beginning of this evolution, ICT have been a tool by which museums in response to these developments, redefining their role, sought to form a more participative way of presenting their collections and to remain modern and attractive in a competitive environment. Leaflets and audio guides transformed to multimedia kiosks and mobile applications, reaching the point where applications of augmented and virtual reality are being used to present and explain museum exhibition.
The aim of this paper is to investigate how a museum, that is devoted exclusively to an element of ICH is working and what is the contribution of ICT in safeguarding and promoting ICH. For this purpose, we examine the case of traditional dances, as an element of ICH. In doing so, we use as a tool the example of Museo del Baile Flamenco.
Η επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας στην ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Η περίπτωση των παραδοσιακών χορών