Η παραδοσιακή κουζίνα της Κύπρου - Επικοινωνιακός Σχεδιασμός για τη Διαφύλαξη και Προώθησή της

Culinary tradition of Cyprus - A communication plan and strategy for its preservation and transmission (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Παπαχριστοδούλου, Κυριακή
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 26 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-26]
  5. Ελληνικά
  6. 129
  7. Διαμαντάκη, Αικατερίνη
  8. Τσενέ, Σπυριδούλα | Γκαντζιάς, Γεώργιος
  9. διατροφή | κυπριακή παραδοσιακή κουζίνα | τοπική κουζίνα | επικοινωνιακός σχεδιασμός | place branding | άυλη πολιτιστική κληρονομιά | πολιτισμός
  10. 4
  11. 166
  12. 114
  13. Στο κυρίως κείμενο υπάρχουν 13 εικόνες/φωτογραφίες, 3 διαγράμματα και 1 πίνακας SWOT.
    • Το πόνημα αυτό υπήρξε ένα ταξίδι στις παραδοσιακές γεύσεις της Κύπρου. Στις γεύσεις των ανθρώπων που μεγάλωσαν με το μεσογειακό πρότυπο διατροφής ακολουθώντας ένα λιτό διατροφικό μοντέλο. Αναμφιβόλως, η καταγραφή αυτή δεν αποτελεί ένα πλήρες εδεσματολόγιο της κουζίνας του νησιού και λόγω της προκαθορισμένης έκτασης μιας διπλωματικής, μα πρωτίστως γιατί δόθηκε έμφαση στα προϊόντα της μεσογειακής τριάδας (σιτάρι, αμπέλι, ελιά), τα οποία άλλωστε δέσποζαν στο διαιτολόγιο των κατοίκων μέχρι το 1960. Έστω κι αν το μέγεθος του νησιού είναι μικρό, ο γαστρονομικός πλούτος της παραδοσιακής κουζίνας είναι μεγάλος και άρρηκτα συνδεδεμένος με το κλίμα, το έδαφος, τους κατοίκους, τη θρησκεία και τους κατακτητές που επέλασαν κατά καιρούς. Η τοπική κουζίνα αποτελεί άυλο και υλικό στοιχείο πολιτισμού και συμβάλλει στη διάδοση της ιστορίας και της κληρονομιάς της περιοχής δημιουργώντας εικόνες και μνήμες. Επιπρόσθετα, συνιστά ένα κομμάτι του κυπριακού, αλλά και του μεσογειακού πολιτισμού το οποίο βρίσκεται εν κινδύνω τις τελευταίες δεκαετίες εξαιτίας κυρίως των νέων διατροφικών τάσεων. Αφετηρία του ταξιδιού υπήρξαν γενικές θεωρητικές αναλύσεις περί διατροφής όπως ιστοριοκοινωνιολογικές προσεγγίσεις, η διαμόρφωση ταυτότητας στη βάση κοινών διατροφικών συνηθειών, καθώς και το πώς η τροφή, η επιλογή και η κατανάλωσή της αποτελούν μορφή επικοινωνίας. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στη Μεσογειακή Διατροφή ως στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς κι ακολούθως στην κυπριακή κουζίνα του χθες. Εκφράζονται ανησυχίες για απομάκρυνση και ενδεχομένως απώλεια του παραδοσιακού διατροφικού προτύπου κι ό,τι αυτό φέρει σε γεύσεις, μυρωδιές, τεχνουργήματα, τεχνικές μαγειρέματος, συγκομιδής και συντήρησης. Με γνώμονα αυτή την ανησυχία γίνεται μελέτη παραδειγμάτων χωρών που κατάφεραν να διατηρήσουν ή να εξελίξουν επιτυχώς την παραδοσιακή τους κουζίνα. Και τέλος, με συλλογή ποιοτικών και ποσοτικών δεδομένων κι ανάλυση SWOT, προχωράμε προς τον σχεδιασμό επικοινωνιακής στρατηγικής με στόχο την προώθηση και διαφύλαξη της παραδοσιακής κουζίνας της Κύπρου.
    • This work has been a journey in the traditional flavours of Cyprus. The flavours of people who were raised in accordance with the mediterranean eating pattern following a simple dietary model. Undoubtedly, this recording is not a complete list of the island’s cuisine, both due to the predetermined length of a dissertation, but mainly because emphasis was given to the products of the mediterranean triad (grains, grapes, olives), which were dominant in the diet of the citizens until 1960. Even though the island is small, the gastronomic richness of its traditional cuisine is extensive and inextricably linked with the climate, the ground, the citizens, the religion, and the conquerors who invaded the island from time to time. The local cuisine is an intangible and tangible cultural element and contributes to the dissemination of the history and heritage of the area creating images and memories. In addition, it consists of a part of the Cypriot, as well as the Mediterranean culture, which is endangered in the last decades, especially due to new dietary trends. The starting point of the journey has been general theoretical analyses about nutrition, such as historical and sociological approaches, the formation of an identity on the basis of common eating habits, as well as how food, its selection and its consumption are a form of communication. In turn, reference is made to the Mediterranean Diet as an element of the Intangible Cultural Heritage and then to the Cypriot cuisine of the past. Concerns are expressed about the removal and, possibly, the loss of the traditional dietary pattern and how this affects the tastes, smells, artefacts, as well as the cooking, harvesting and preservation techniques. Guided by these concerns, examples of other countries that managed to preserve or successfully develop their traditional cuisine are studied. Finally, via the collection of qualitative and quantitative data and SWOT analysis, a communication strategy aiming to promote and preserve the culinary tradition of Cyprus is formulated.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.