Η παρούσα εργασία στοχεύει να παρουσιάσει τον θεσμό των θερινών κινηματογράφων στην Ελλάδα, την περίοδο 1990-2020, τα χαρακτηριστικά τους ως χώρων πολιτιστικής επικοινωνίας καθώς επίσης και τις πολιτιστικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν τη συγκεκριμένη περίοδο για την κινηματογραφική αίθουσα, με επίκεντρο εκείνες τις στρατηγικές που επηρέασαν τους θερινούς κινηματογράφους.
Η εργασία ξεκινά με τη θεωρητική προσέγγιση και ανάπτυξη των εννοιών της πολιτιστικής βιομηχανίας, της επικοινωνίας και ειδικότερα της πολιτιστικής επικοινωνίας εφόσον το αντικείμενο μελέτης αναφέρεται σε πολιτιστικούς οργανισμούς και την κατάδειξη της αναγκαιότητας χάραξης στρατηγικής επικοινωνίας και εφαρμογής πολιτιστικού μάρκετινγκ για την προσέλκυση ενός σταθερού κοινού. Εν συνεχεία επιχειρείται μια περιγραφή της επικοινωνιακής διάστασης της κινηματογραφικής αίθουσας με εστίαση στους θερινούς κινηματογράφους.
Ακολουθεί το εμπειρικό σκέλος, στο οποίο αρχικά πραγματοποιείται μια αναδρομή στον θεσμό των θερινών κινηματογράφων. Το κύριο αντικείμενο της έρευνας αποτελεί η διερεύνηση και καταγραφή των πολιτιστικών πολιτικών της περιόδου 1990-2020, που επηρέασαν τη λειτουργία των κινηματογραφικών αιθουσών και ιδιαίτερα των θερινών. Στο τέλος της εργασίας καταγράφονται γενικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα που εκπορεύονται από την ανωτέρω έρευνα.
The present work aims to present the institution of summer cinemas in Greece, in the period 1990-2020, their characteristics as places of cultural communication as well as the cultural policies implemented in that period for the movie theater, focusing on those strategies that influenced the summer cinemas.
The work begins with the theoretical approach and development of the concept of cultural industry, communication and in particular of cultural communication since the object of study refers to cultural organizations and the demonstration of the need for strategic communication and cultural marketing to attract a stable audience. A description of the communication dimension of the movie theaters with a focus on summer cinemas is then attempted.
The empirical part follows, in which a review of the institution of summer cinemas is initially made. The main object of the research is the investigation and recording of the cultural policies of the period 1990-2020, which influenced the operation of the cinemas and especially the summer cinemas. At the end of the work, there are general remarks recorded, and conclusions derived from the above research.
Επικοινωνιακή πολιτική και στρατηγικές επικοινωνίας των θερινών κινηματογράφων στην Ελλάδα την περίοδο 1990-2020 Περιγραφή: ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝΤΑΖΗ) .pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Μέγεθος: 6.0 MB
Επικοινωνιακή πολιτική και στρατηγικές επικοινωνίας των θερινών κινηματογράφων στην Ελλάδα την περίοδο 1990-2020 - Identifier: 156402
Internal display of the 156402 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)