Η "άλλη" πόλη: μια ματία από "ψηλά"

  1. MSc thesis
  2. Ανδρέας Μπιτσάκος
  3. Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός Πόλεων και Κτιρίων (ΠΣΠ)
  4. Σεπτέμβριος 2004 [2004]
  5. Ελληνικά | Αγγλικά
  6. Ζαχαρόπουλος Ηλίας
  7. Πόλεις
    • Ο Άνθρωπος κατέβηκε από τα δένδρα, πάτησε (σ)τη γη, την ένιωσε τόπο του, δηµιούργησε χώρους προστασίας του, βγήκε από τις σπηλιές, έκτισε σπίτι, σπίτια, χωριά, πόλεις. Από µονάδα έγινε οµάδα, κοινωνία. Από τον έλεγχο και την φροντίδα της προσωπικής του πορείας, επηρέασε και επηρεάζει την εξέλιξη του περιβάλλοντος του, επεµβαίνει στην ανάσα της Φύσης. Ο άνθρωπος κινείται στον χώρο και τον χρόνο, µελετώντας και αµφισβητώντας το κάθε του βήµα, αφήνοντας το σχοινί και µετά σφιχτά πάλι κρατώντας το, κοιτώντας δίπλα του, πίσω, στο άπειρο. Ο άνθρωπος µελετά, αγωνιά, σχεδιάζει, ονειρεύεται. Η πορεία του, η κατάληξη προδιαγεγραµµένη; Από ποιόν; Πάντοτε έµενα στο κέντρο της πόλης (Αθήνα). Μου άρεσε να περπατώ στους δρόµους της, µε ανθρώπους πολλούς κι αταίριαστους. Παρατηρούσα τις αντιδράσεις τους, τους ρυθµούς τους, την έκφραση του προσώπου τους, την ποικιλία των χρωµάτων τους - πάνω και µέσα από τα ρούχα. Μου άρεσε να βλέπω τα κτίρια, παλιά και σύγχρονα, τα ανοιχτά παράθυρα, τους κουρασµένους σοβάδες, την αγωνία και µαταιοδοξία του ανθρώπου εκφρασµένη οριζοντίως και καθέτως. Μου άρεσαν τα λίγα αυτοκίνητα, τα πολλά δένδρα, τα περισσότερα λουλούδια, οι πλακόστρωτοι δρόµοι, τα µεγάλα πεζοδρόµια, οι κρυφές γωνιές µε το ιδιαίτερο χρώµα. Μου άρεσαν οι φωτισµένες βιτρίνες, οι ακίνητες κούκλες, το όνειρο µέσα από το τζάµι… Πάντοτε έµενα στο κέντρο της πόλης. Επιλογή. Πάντα όµως κάτι δεν µ’άρεσε. Πάντα έβρισκα προβλήµατα, ατέλειες, δυσαρµονίες, ασυµµετρίες. Πάντα κάτι µε κούραζε, κάτι µε πίεζε, µε ενοχλούσε. Πάντα µια παρατήρηση, µια ένσταση, µια πρόταση, µια ελπίδα. Ήθελα πάντα την πόλη µου. Έψαχνα πάντα την «άλλη» την πόλη. Στο νου µου την έκτιζα, στα µάτια µπροστά µου περνούσε και πάλι χανότανε, τους ήχους της άκουγα, ένιωθα τους παλµούς της, το άρωµα άφηνε στο αργό πέρασµα της. Το βλέµµα µου άπλωσα «από ψηλά» και την αγκάλιασα. Με σαγήνεψε τόσο, που αποφάσισα να την αλλάξω· µε µπέρδεψε τόσο, που σκέφτηκα να µην την αγγίξω. Είδα το περιβάλλον της, µακριά από το περιβάλλον της φύσης, του ανθρώπου την φύση. Πήρα µολύβι και χαρτί και σηµείωσα, βιβλία διάβασα, απόψεις αντάλλαξα, εικόνες σχηµάτισα, µορφές έπλασα. Όµως, δεν είµαι γλύπτης, ζωγράφος, ποιητής. Κάτοικος, απ΄τους πολλούς, αυτής της πόλης. Την πόλη µας «ε-oίδα» από «ψηλά». Μια «άλλη» πόλη.
  9. Hellenic Open University
  10. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.