Περιέχει πίνακες, διαγράμματα, εικόνες και ως παράρτημα το ερωτηματολόγιο με το οποίο πραγματοποιήθηκε η "παρατήρηση" της εργασίας ώστε να προκύψουν τα συμπεράσματα.
Παπαγιάννης Θ., (1999). Η αειφόρος διαχείριση του αστικού χώρου. Τόμος Α, Σχεδιασμός Περιβαλλοντικές επιπτώσεις και Μέθοδοι εκτίμησης τους - Σχεδιασμός Πόλεων και Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις., ΕΑΠ, Πάτρα.
Αντικείμενο της εργασίας είναι η διερεύνηση της δυνατότητας εφαρμογής μεθόδων και δράσεων περιβαλλοντικού σχεδιασμού, με τις οποίες θα μπορεί να επιτυγχάνεται η οργανική και λειτουργική επανένταξη ενός ιστορικού - αρχαιολογικού χώρου στο αστικό περιβάλλον. Η διαμόρφωση ενός πλαισίου που επιβεβαιώνει τη διαφαινόμενη συμβατότητα με τις αρχές προστασίας και ανάδειξης των μνημείων, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί διαχρονικά μέσα από τις διεθνείς συμβάσεις και χάρτες.
Ένα περίγραμμα αρχών, και μια ροή ενεργειών με τις οποίες θα επιτυγχάνεται, η νοητική και φυσική πρόσβαση στο «χώρο», η διατήρηση και η προβολή τεκμηρίων ατομικής και συλλογικής μνήμης. Παράλληλα θα εξασφαλίζεται η ακεραιότητα της υλικής υπόστασης και η μη περιθωριοποίηση του «χώρου», επιτυγχάνοντας την οργανική επανένταξή του στο ευρύτερο «δίκτυο» των «ανοικτών» και ελεύθερα προσβάσιμων σε όλους υπαίθριων χώρων της πόλης, για ψυχαγωγία, βιωματική μάθηση και περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Η διαδικασία της ανάλυσης και παραμετροποίησης των δεδομένων σκοπό έχει τη διατύπωση μίας «νέας» μεθοδολογίας προσέγγισης του θέματος για τη διαμόρφωση ενός μοντέλου διαχείρισης στο οποίο εντάσσονται και διερευνώνται δράσεις συμβατές με το διεθνές πλαίσιο προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπου στο πλαίσιο ενός βιώσιμου - αειφόρου σχεδιασμού δύναται να περιληφθούν ώστε να το ενισχύσουν. Με τον ορισμό περιβαλλοντικών δεικτών και «μέσω ερωτηματολογίου» σε αντιπροσωπευτικό δείγμα, ελέγχονται τα συμπεράσματα και αναδεικνύονται τα όρια της εφικτότητας για τη διαμόρφωση ενός ολιστικού μοντέλου διαχείρισης «χώρων» με υψηλό σημασιολογικό περιεχόμενο και αξίες.
The thesis investigates the possibility of applying methods and actions, which are part of the wider environmental design concept, and allow the organic and functional reintegration of an historical - archaeological site in the urban environment. The formulation of a framework, that confirms the apparent compatibility with the principles of protection and showcasing of monuments, as they have been formed over time, through international charters and recommendations.
An outline of principles and a stream of actions, that provides the intellectual and physical access to the «space», preserves and displays evidence of individual and collective memory. At the same time, it ensures the non-marginalization of the «space», by achieving the organic reintegration into the network of contemporary «open» and freely accessible to all outdoor spaces in the city, for entertainment, contemplation, experiential learning and environmental education.
The process of analyzing and customizing data aims to formulate a «new» approach towards a management model that incorporates and explores actions compatible with the international framework for the protection and showcasing of cultural heritage, where can be included within a sustainable design to enhance it. Conclusions are audited by defining environmental indicators and «through a questionnaire» in a representative sample, and feasibility limits are highlighted, with high semantic content and values for developing a holistic «site» management model.
Εφαρμογές και δράσεις περιβαλλοντικού σχεδιασμού σε ιστορικούς - αρχαιολογικούς χώρους. Δυνατότητες και περιορισμοί.