Διαχείριση κρίσεων στον τουρισμό (Περίπτωση της Λέσβου)

Crisis management in tourism ( The case study of Lesvos) (english)

  1. MSc thesis
  2. Πρινίτης, Μιχαήλ
  3. Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΔΤΕ)
  4. 29 September 2019 [2019-09-29]
  5. Ελληνικά
  6. 144
  7. Κωνστάντογλου, Μαρία
  8. Κωστοπούλου, Στυλιανή
  9. τουρισμός | tourism | κρίση | crisis | διαχείριση | management | εικόνα | image | Λέσβος | Lesvos
  10. 1
  11. 52
  12. 38
  13. 19 πίνακες, 21 διαγράμματα, 7 εικόνες
  14. Κουτούζης Μ , (1999), «Γενικές αρχές Μάνατζμεντ», Πάτρα: ΕΑΠ
    • Ήταν Αύγουστος του 2015 όταν, κατηφορίζοντας προς την ακρογιαλιά κάπου στη Λέσβο, λίγα μέτρα πιο κάτω μια φουσκωτή βάρκα προσπαθούσε να πιάσει στεριά. Έκπληξη, αγωνία για τους επιβάτες, περιέργεια για το ποιοι είναι και από έρχονται. Άνδρες, γυναίκες παιδιά ωσάν τσαμπιά ξεχείλιζαν από το περίεργο τούτο σκαρί, μιλώντας μια γλώσσα ακαταλαβίστικη, σε ένα μοναδικό χρωματικό πάζλ και μόνο όταν έφταναν κοντά διέκρινες στα γεμάτα απελπισία και αγωνία μάτια τους, το φόβο της απώλειας και του θανάτου που γρήγορα άλλαζε σε ελπίδα και προσμονή πατώντας στα χώματά μας. Ποια χώματα άφησαν και σε ποια χώματα γονάτισαν και κοινώνησαν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και σε ποια πατρίδα… «-Ἡ Σάμος γέμισε πρόσφυγες, τραβᾶτε ἀλλοῦ.. -Φίσκα ὅλα τα νησιά και τα πόρτα.. Παντοῦ πρόσφυγες! Πρόσφυγες! Ἑνάμισι ἑκατομμύριο ψυχές.. Τον ἀκοῦς στο νοῦ και στην καρδιά το σεισμό και το χαλασμό. Δε σταματάει. Τραντάζει το καράβι. Σαλπάρει. Κανείς δεν ξέρει που πάει. Τα μάτια ψάχνονται…» ήταν Αύγουστος του 1922 Από το βιβλίο Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου Καταστροφή, κίνδυνος, απειλή, κρίση, μια ιστορία που επαναλαμβάνεται; ένα «σχέδιο» που εμείς δε κατανοούμε, που ήρθε για να ταράξει την ήσυχη ζωή μας, να μας κάνει να αναλογιστούμε και να ζυγίσουμε στο καντάρι της ψυχής και του μυαλού μας, τι αξίζει περισσότερο, η ζωή, η βόλεψη μας, το δέντρο, το δάσος…τι;. Ήταν 12 του Ιούνη του 2017. Το ρολόι έδειχνε 15:28 και ένα ολόκληρο χωριό άρχισε να σείεται στους ρυθμούς των 6,3 Ρίχτερ, αφήνοντας πίσω μία νεκρή γυναίκα, κατεστραμμένες ζωές και γκρεμισμένα σπίτια. Από τις 218 οικογένειες στη Βρίσα Λέσβου μόνο 48 σπιτικά παραμένουν ανοιχτά. Ο φούρνος με τα ονομαστά παξιμάδια παραμένει ανοιχτός. Η Κατερίνα δουλεύει κανονικά εκεί…. Καταστροφή, απειλή, κάτι που δεν μπορούσαμε να αποτρέψουμε, που δεν μπορούμε να διορθώσουμε. Τι κοινό έχουν ή σε τι διαφέρουν αυτά τα πραγματικά οδυνηρά περιστατικά; Πόσο μας επηρεάζουν; Μπορούμε να τα αποτρέψουμε και αν όχι τι μπορούμε να κάνουμε για να ελαχιστοποιήσουμε τις επιπτώσεις στη ζωή μας. Πώς να τα διαχειριστούμε καλύτερα. Με την παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε θεωρητικά τη διαχείριση κρίσεων στον τουρισμό, σε παγκόσμιο και ελλαδικό επίπεδο αλλά κυρίως μέσω ποσοτικής έρευνας μελετώντας την περίπτωση της νήσου Λέσβου, η οποία τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται.
    • Walking along the beach on a hot summer evening, I caught sight of a rubber raft trying to reach the land. Quite surprised and anxious about the passengers, I tried to figure out what was going on. "Who are all these people? Where do they come from? What do they want?" I wondered. Men, women and children cramming a makeshift raft, like a bunch of grapes, made up quite a colorful mosaic, to be honest. They spoke a language I had never heard before ,and only when they came closer to the beach was I able to see the fear and despair in their eyes! The smell of death and loss which thankfully had turned into tears of hope and anticipation! "What homeland had they come from? What promising land had they come to? ( tearful worshippers hoping for a better future?) Are they welcome? "Samos is overfilled with refugees, GO ELSEWHERE!! Refugees everywhere... Refugees .....All the nearby islands and ports overcrowded! One and a half million souls... Can you hear the earthquake? Can you feel the destruction coming? Non-stop. The boat starts the engines. It sails off. Nobody knows the destination. Eyes looking for eyes, in despair!! AUGUST 1922 (Extract from "MATOMENA HOMATA" by DIDO SOTIRIOU) Destruction, danger, threat, crisis......a story that repeats itself, a "plan" that we cannot understand, an intruder that came to stir up our routine, to make us wonder: What is more important? LIFE? Our convenience, solidaridy, hostilit, human rights? What really? June 12,2017 15:28 p.m. A strong earthquake measuring 6.3 on the Richter scale, hit VRISA, a small village on Lesvos island, leaving behind a dead woman, village in ruins, lives in ruins........Out of 218 families only 48 are still living in VRISA. Oh! the small bakery too, with the famous cookies (paximadia) has survived the disaster. Katerina has survived too and keeps making "paximadia" as if nothing has ever happened..... Destruction, threat, disaster,.....things that we cannot prevent, and we cannot undo, either. What do these painful incidents have in common? What is the difference? To what extent do they affect our lives? Can we prevent them? And if not, what can be done to minimise the impact on our lives and manage disasters and unexpected events more effectively? Through this very project we will try to theoretically approach the crisis management in tourism not only on a national and international basis but also and especially for Lesvos island-which has suffered a lot lately- through quantitative research.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.