Δικαιώματα επιβατών και εργαζομένων στις επιβατικές θαλάσσιες μεταφορές. Από το Διεθνές, στο Ενωσιακό Δίκαιο και την Εθνική Έννομη Τάξη.

  1. MSc thesis
  2. ΒΑΛΕΡΓΑΚΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
  3. Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΔΤΕ)
  4. 29 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-29]
  5. Ελληνικά
  6. 172
  7. ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
  8. Επιβάτης | Δικαιώματα | Μεταφορές | Προστασία | Διεθνής Οργάνωση Εργασίας | Ναυτικός
  9. 4
  10. 3
  11. 32
  12. 0
    • Η ενίσχυση των δικαιωμάτων επιβατών και εργαζομένων (ναυτικών) στις θαλάσσιες επιβατικές μεταφορές, καθώς και η διασφάλιση σε αυτούς ενός ελαχίστου επιπέδου προστασίας στις θαλάσσιες μεταφορές με γνώμονα την απρόσκοπτη διενέργειά τους, έχει ιδιαίτερη αξία για μια χώρα νησιωτική, όπως είναι η Ελλάδα, όπου οι επιβατικές θαλάσσιες μεταφορές, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν και τον μοναδικό τρόπο μετακίνησης, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών και κυρίως στον τουρισμό. Με τον ν. 3709/2008, θεμελιώνονται τα δικαιώματα, μεταξύ άλλων, των επιβατών κατά τις θαλάσσιες επιβατικές μεταφορές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ τέθηκε σε ισχύ στις 14 Οκτωβρίου 2008 (ΦΕΚ Α' 213), τροποποιήθηκε με το άρθρο 35 του ν. 4150/2013 (ΦΕΚ Α' 102/ 2014) προκειμένου εναρμονιστεί με μεταγενέστερο Κανονισμό του ΕΚ και του Συμβουλίου (1177/2010), θεμελιώνοντας έτσι αποφασιστικά την «Χάρτα Δικαιωμάτων Επιβατών» (κυρίως) της ακτοπλοΐας. Κατά την 94η ναυτιλιακή σύνοδό της (23.02.2006), η Γενική Συνδιάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) προέβη στην υιοθέτηση της Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, 2006 (ΣΝΕ, 2006) (MLC, 2006), τον πρώτο διεθνή Κώδικα Ναυτικής Εργασίας με πρότυπα που έχει υιοθετήσει η ΔΟΕ από το 1920, συνιστώντας τον «τέταρτο πυλώνα» του διεθνούς θεσμικού πλαισίου της ναυτιλίας. Η Σύμβαση, διεθνώς σε ισχύ τέθηκε την 20η Αυγούστου 2013 καθιερώνοντας νέες βάσεις στην λειτουργία και διαχείριση των σύγχρονων εμπορικών πλοίων. Στο πλαίσιο της παρούσας θα εξετάσουμε και τα δικαιώματα των επιβατών και των ναυτικών, τη θεμελίωσή αυτών σε διεθνές, ενωσιακό και εθνικό επίπεδο μέσα από βιβλιογραφική επισκόπηση και κριτική προσέγγιση.
    • Enhancing the rights of passengers and workers (seafarers) in passenger maritime transport, as well as ensuring them a minimum level of protection in maritime transport in view of their uninterrupted conduct, is of particular value for an island country such as Greece, where maritime transport, which in many cases is also the only way to travel, plays the most important role in the development of local societies and especially in tourism. Law 3709/2008 establishes the rights, inter alia, of passengers in the transportation by sea. It is characteristic that it entered into force on 14 October 2008 (Government Gazette A '213), as amended by Article 35 of Law 4150/2013 (G.G. A 102/ 2014) with a view to its harmonization with a subsequent European Parliament Regulation and Council (1177/2010 of 24 November 2010), thus establishing decisively the Charter of Passenger Rights (mainly) of cabotage. At its 94th Maritime Session (23.02.2006), International Labour Organization (ILO) General Conference adopted Maritime Labour Convention, 2006 (MLC, 2006), the first International Maritime Labor Code with standards has been adopted by the IOC since 1920, recommending the "4th pillar" of the international institutional framework for shipping. The Convention came internationally into force on August 20, 2013, introducing new data on the way modern merchant ships operate and manage. In the context of this dissertation, we will examine the rights of passengers and seafarers, their implementation at international, EU and national level through a bibliographic review and critical approach.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.