Μέθοδοι επεξεργασίας στραγγισμάτων Χ.Υ.Τ.Α. και ανάκτηση συστατικών από επεξεργασμένα στραγγίσματα. Περίπτωση μελέτης: Χ.Υ.Τ.Α. περιοχής Φλόκα Δυτικής Αχαΐας
Landfill leachate treatment methods and recovery of components from treated leachates Case Study: Floka Landfill in West Achaia (Αγγλική)
Οι χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και οι ανεξέλεγκτες χωματερές εξακολουθούν να αποτελούν την προτιμώμενη λύση παγκοσμίως για την διάθεση των αστικών αποβλήτων, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η διαχείριση των παραγόμενων στραγγισμάτων των ΧΥΤΑ, αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα παγκοσμίως, που επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον κυρίως επειδή ο όγκος των αποβλήτων αυξάνεται ταχύτερα από ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός. Έτσι, η επεξεργασία των στραγγισμάτων καθίσταται θέμα μείζονος περιβαλλοντικής ανησυχίας και συνεχώς επιβάλλονται από την Νομοθεσία αυστηρότερες περιβαλλοντικές απαιτήσεις .
Το πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας παρουσιάζει μια εκτεταμένη ανασκόπηση από την ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία σχετικά με τις μεθόδους επεξεργασίας των στραγγισμάτων ΧΥΤΑ, που έχουν αναπτυχθεί και εξελιχθεί με την πάροδο των ετών, οι οποίες μπορούν να διακριθούν σε βιολογικές, φυσικοχημικές μεθόδους και συνδυασμούς αυτών. Επιπλέον γίνεται αναφορά στις τεχνολογίες που μπορεί να ενσωματωθούν στην διαδικασία της επεξεργασίας των στραγγισμάτων, με στόχο την συγκέντρωση, την απομάκρυνση και την ανάκτηση σε επαναχρησιμοποιήσιμη μορφή συστατικών από τα στραγγίσματα. Η πρακτική αυτή διαμορφώνει μια βιώσιμη στρατηγική στην διαχείριση των στραγγισμάτων, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον από την απομάκρυνση των ρύπων, στην ανάκτηση συστατικών από τις ροές των αποβλήτων.
Η ανασκόπηση αυτή αναδεικνύει την πολυπλοκότητα και την δυσκολία στην διαχείριση των στραγγισμάτων, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την ύπαρξη πλήθους διαθέσιμων μεθόδων επεξεργασίας, οι οποίες όμως δεν είναι πάντα σε θέση να επιτύχουν τα απαιτούμενα όρια που καθορίζονται από την εκάστοτε Νομοθεσία, είτε εφαρμόζονται μεμονωμένα είτε σε συνδυασμούς. Επομένως, αποτελεί περιβαλλοντική προτεραιότητα και τεχνική πρόκληση η επινόηση και εφαρμογή νέων, εναλλακτικών και βιώσιμων επιλογών, που να διασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας και να συνδυάζουν την οικονομική απόδοση με την τεχνική αποτελεσματικότητα, προκειμένου τα επεξεργασμένα στραγγίσματα να αποβάλλονται με ασφάλεια στα υδατικά ή εδαφικά συστήματα.
Στο δεύτερο πειραματικό μέρος, η εργασία επικεντρώθηκε στον ΧΥΤΑ Φλόκα Δυτικής Αχαΐας που θα αποτελέσει μελλοντικά και το κέντρο επεξεργασίας απορριμμάτων του Ν. Αχαΐας και διερευνήθηκε μια εναλλακτική μέθοδος, με την εφαρμογή ως σταδίου προεπεξεργασίας πριν από την βιολογική επεξεργασία, της προσρόφησης σε ζεόλιθο ως προσροφητικό υλικό, προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσης με την ακολουθούμενη βιολογική επεξεργασία.
Μελετήθηκε η δυνατότητα προσρόφησης στο ζεόλιθο, ιόντων NH4+-N, χρώματος και COD από τα στραγγίσματα, προκειμένου να βελτιωθεί η απόδοση της εφαρμοζόμενης βιολογικής μεθόδου επεξεργασίας.
Από τα αποτελέσματα των προκαταρκτικών πειραμάτων, επιβεβαιώθηκε η καταλληλότητα του ζεόλιθου για την προσρόφηση του περιεχόμενου αζώτου των στραγγισμάτων και διατυπώθηκαν προτάσεις για μελλοντικές εργασίες. Αναλυτικότερα, η διεργασία της προσρόφησης σε ζεόλιθο κοκκομετρίας 0,710-1mm σε χρόνο επαφής 24h, κατέληξε σε πολύ καλή απομάκρυνση για τα NH4+-N σε ποσοστό 89,25%, ικανοποιητική απομάκρυνση για το χρώμα σε ποσοστό 54,66% και μικρή μείωση του COD κατά 29,25% της αρχικής συγκέντρωσης ενώ η συνολική ποσότητα των NH4+-N που προσροφήθηκε ανά μονάδα μάζας προσροφητή ανήλθε στα 3,32mg NH4+-N /gr ζεόλιθου.
Landfill sites and uncontrolled landfill sites are still the dominant global solution for the disposal of municipal solid waste, particularly in developing countries. The management of the landfill leachate is nowadays a major environmental, economic and social problem worldwide that affects human health and the environment, mainly because the volume of waste is growing faster than the world's population. Thus, the treatment of leachate becomes a major environmental concern and more stringent environmental requirements are imposed by the Legislation.
The first part of this study presents an extensive review of the Greek and foreign literature on the methods of treatment of landfill leachate, developed and evolved over the years, which can be distinguished in biological methods, physicochemical methods and combinations of these two categories. In addition, reference is made to technologies that can be incorporated into the leachate treatment process, with the aim of collecting, removing and recovering in reusable form of leachate components. This practice shapes a sustainable strategy for leachate management, shifting interest in removing pollutants, from waste streams to recovering components.
This review highlights the complexity and difficulty in managing leachate, which is confirmed by the existence of a variety of treatment methods available, but which are not always able to achieve the required limits set by the Legislation, whether applied individually or in combinations. Therefore, it is an environmental priority and a technical challenge to devise and apply new, alternative and sustainable methods to ensure the protection of the environment and human health and to combine economic and technical efficiency, so that treated leachates can be safely discharged into the aquatic or territorial systems.
In the second, experimental, part, the work focused on the landfill site of West Achaia, which will become the Waste Treatment Center of N. Achaia and an alternative method, by applying as a pre-treatment step prior to the biological treatment, the adsorption of zeolite as a sorbent in order to improve the efficiency of the removal by the biological treatment followed. The ability to adsorb to zeolite NH4+-N ions, color and COD from leachates was examined, in order to improve the performance of the applied biological treatment method.
From the results of the preliminary experiments, the suitability of the zeolite for the adsorption of the nitrogen content of the leachates was confirmed and proposals for future research were made. More specifically, the adsorption procedure on 0,710-1,000mm granulometric zeolite over a 24h contact time resulted in a very good removal for NH4+-N at 89,25%, a satisfactory 54,66% color removal and a slight decrease in COD as per 29,25% of the initial concentration, while the total amount of NH4+-N adsorbed per unit mass of adsorbent amounted to 3,32 mg of NH4+-N /gr zeolite.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Μέθοδοι επεξεργασίας στραγγισμάτων Χ.Υ.Τ.Α. και ανάκτηση συστατικών από επεξεργασμένα στραγγίσματα. Περίπτωση μελέτης: Χ.Υ.Τ.Α. περιοχής Φλόκα Δυτικής Αχαΐας Περιγραφή: ΜΑΡΙΑ ΖΕΡΒΑ_ΔΕ_2017-2018_ΑΠΟΘΕΤΗΡΙΟ ΕΑΠ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: Κυρίως σώμα διπλωματικής Μέγεθος: 3.8 MB
Μέθοδοι επεξεργασίας στραγγισμάτων Χ.Υ.Τ.Α. και ανάκτηση συστατικών από επεξεργασμένα στραγγίσματα. Περίπτωση μελέτης: Χ.Υ.Τ.Α. περιοχής Φλόκα Δυτικής Αχαΐας - Identifier: 151872
Internal display of the 151872 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)