Τα ΑΕΚΚ είναι ένας γενικός όρος που ορίζει τα απόβλητα που παράγονται από τις οικονομικές δραστηριότητες που αφορούν την κατασκευή, τη συντήρηση, την κατεδάφιση και την αποδόμηση κτιρίων και πολιτικών έργων. Η σύνθεση των ΑΕΚΚ ποικίλει ευρέως ως συνάρτηση του τύπου της κατασκευαστικής δραστηριότητας που τα παράγει: π.χ. η οδοποιία παράγει μια τεράστια ποσότητα ανασκαφέντων υλικών που, εάν δεν είναι δυνατή η περαιτέρω χρήση τους, θα καταστούν απόβλητα, ενώ ένα εργοτάξιο κατεδάφισης θα παράγει μια μεγάλη ποσότητα απορριμμάτων σκυροδέματος. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής είναι να παρουσιάσει την υπάρχουσα κατάσταση και το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την διαχείριση των ΑΕΚΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το νομοθετικό πλαίσιο για τη διαχείριση των αποβλήτων στην Ελλάδα ορίζεται από τον νόμο 4042 του 2012 «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος - Συμμόρφωση με την οδηγία 2008/99 / ΕΚ ". Στην Ε.Ε υπάρχει η οδηγία 2008/98 / ΕΚ. Στόχος της είναι η μείωση των αρνητικών επιπτώσεων από την παραγωγή και διαχείριση των αποβλήτων στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται γενικά από την απουσία ενός δικτύου για τη συλλογή και χρήση των υλικών που περιέχονται στα παραγόμενα απόβλητα κατασκευών και κατεδαφίσεων. Οι περιορισμένες δράσεις είναι αποσπασματικές και εξαρτώνται από την προθυμία των υπεύθυνων. Ορισμένες ποσότητες αποβλήτων καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ άλλες διατίθενται είτε σε μη ελεγχόμενες τοποθεσίες είτε σε άλλους ακατάλληλους χώρους. Η διαχείριση των αποβλήτων κατασκευής και κατεδάφισης στην Ελλάδα ξεκίνησε το 2011 με την ίδρυση και χορήγηση άδειας για το πρώτο Συλλογικό Σύστημα Διαχείρισης Εναλλακτικών Λύσεων που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Οι άξονες πάνω στους οποίους κινούνται οι βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων είναι η μείωση της παραγωγής αποβλήτων, η ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στις μεταφορές, η μεγιστοποίηση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης, βελτιώνοντας και η ανάκτησης υλικών.
The CDW is a general term that defines the waste generated by economic activities related to the construction, maintenance, demolition and deconstruction of buildings and civil works. The composition of CDWs varies widely as a function of the type of manufacturing activity that produces them: e.g. road construction produces an enormous amount of excavated material which, if it cannot be re-used, will become waste while a demolition site will produce a large amount of concrete waste. The purpose of this dissertation is to present the current situation and the legal framework governing the management of CDW in Greece and Europe. The legal framework for waste management in Greece is defined by Law 4042 of 2012 “Criminal Environmental Protection - Compliance with Directive 2008/99 / EC”. The EU Directive 2008/98 / EC are aimed at reducing the negative impact of the production and management of waste on human health and the environment. Greece is generally characterized by the absence of a network for the collection and use of materials contained in construction and demolition waste. Some waste quantities end up in landfills, others are deposit either in uncontrolled locations or in other inappropriate places. The management of construction and demolition waste in Greece started in 2011 with the establishment and the licensing for the first Collective Management System Alternatives located in Thessaloniki. In conclusion, the best waste management practices are the reduction of waste generation, the minimization of transport impacts, the maximization of reuse and recycling, and the improvement and recovery of materials.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΔΡΑΝΩΝ ΥΛΙΚΩΝ