ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

PUBLIC HEALTH RISKS ASSOCIATED WITH WASTEWATER REUSE. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΟΦΙΑ
  3. Διαχείριση Αποβλήτων (ΔΙΑ)
  4. 14 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-14]
  5. Ελληνικά
  6. 159
  7. ΣΑΖΑΚΛΗ, ΕΛΕΝΗ
  8. Επαναχρησιμοποίηση υγρών αποβλήτων | Μελέτη ανάλυσης κινδύνου
  9. 19
  10. 73
  11. Περιέχει: πίνακες, εικόνες,σχήματα
  12. Λυμπεράτος, Γ. (2003). Διαχείριση Υγρών Αποβλήτων, Τόμος Α΄. Πάτρα: ΕΑΠ.
    • Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού είναι ένας τομέας που βρίσκεται στο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και των διεθνών περιβαλλοντικών οργανισμών εδώ και πολλά χρόνια. Το ενδιαφέρον αυτό βαίνει αυξανόμενο με το πέρασμα των χρόνων λόγω της αυξανόμενης έλλειψης νερού στον πλανήτη. Από μελέτες και έρευνες που έχουν διεξαχθεί από αρμόδιους φορείς έχουν καθοριστεί κατευθυντήριες οδηγίες τις οποίες χρησιμοποιούν τα ενδιαφερόμενα κράτη και οι ρυθμιστικές αρχές για να αναπτύξουν το νομικό πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο θα γίνεται η επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος. Η επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού διακρίνεται σε πολλές κατηγορίες ανάλογα με την τελική χρήση του ανακτημένου νερού. Έτσι υπάρχει επαναχρησιμοποίηση για άρδευση αγροτικής γης, για άρδευση αστικής και περιαστικής γης, για βιομηχανική χρήση, για εμπλουτισμό υπόγειων υδροφορέων, για την αντιμετώπιση της υφαλμύρινσης παραθαλάσσιων υδροφόρων οριζόντων και για πόσιμη χρήση με ή χωρίς χρήση περιβαλλοντικού ή τεχνητού ταμιευτήρα. Το επίπεδο επεξεργασίας που εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από την τελική χρήση του ανακτημένου νερού και καθορίζεται από σχετική νομοθεσία. Οι χρήσεις εκτός της άμεσης πόσιμης χρήσεις έχουν εφαρμοστεί σε πολλές χώρες εδώ και πολλά χρόνια , ιδίως σε περιοχές με ξηρό και ημίξηρο κλίμα που αντιμετωπίζουν προβλήματα έλλειψης νερού. Η επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού για πόσιμη χρήση ήταν ένα ζήτημα που προκαλούσε πολλές συζητήσεις στην επιστημονική κοινότητα λόγω των κινδύνων που πιθανώς να εγκυμονούσε για την ανθρώπινη υγεία. Όμως η ανάπτυξη και η βελτιστοποίηση των προηγμένων μεθόδων επεξεργασίας έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ανακτημένου νερού υψηλής ποιότητας που ικανοποιεί τα πρότυπα ποιότητας του πόσιμου νερού που έχουν καθοριστεί από τους αρμόδιους οργανισμούς. Ταυτόχρονα η ανάπτυξη και η εφαρμογή της μελέτης ανάλυσης κινδύνου στα συστήματα επεξεργασίας υγρών αποβλήτων έχει συνδράμει ουσιαστικά στην διασφάλιση της εύρυθμης, αποδοτικής και αξιόπιστης επεξεργασίας, έχει κάμψει τις όποιες αμφιβολίες και προκαταλήψεις και εγγυάται την ασφάλεια του ανακτημένου νερού . Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία είναι οι πρωτοπόρες χώρες στον τομέα της επαναχρησιμοποίησης του ανακτημένου νερού από την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων και έχουν αναπτύξει ένα εύρωστο και αποτελεσματικό νομοθετικό πλαίσιο, που διευκολύνει την ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης των υδάτινων αποθεμάτων τους. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία για την επαναχρησιμοποίηση του ανακτημένου νερού και όποια έργα έχουν κατασκευαστεί στις διάφορες χώρες στηρίζονται στις επιμέρους εθνικές νομοθεσίες και σε οδηγίες της Ε.Ε. που το περιεχόμενό τους είναι σχετικό με την ποιότητα του νερού ή την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων.
    • Wastewater treatment for the reuse of reclaimed water is an area of concern in the scientific community and international environmental organizations for many years. This interest has increased over the years due to the growing shortage of water on the planet. Studies and researches carried out by competent bodies have established guidelines that are used from the concerned countries and regulators to develop the legal framework for the reuse of reclaimed water to protect public health and the environment. The reuse of reclaimed water involves several categories depending on the final use of the reclaimed water. There is reuse for irrigation of agricultural land, for irrigation of urban and peri-urban land, for industrial use, for the augmentation of underground aquifers, to preventing seawater intrusion into coastal aquifers and for potable reuse with or without the use of an environmental or artificial reservoir. The level of wastewater treatment applied in each case depends on the final use of the reclaimed water and is determined by relevant legislation. The reuse of reclaimed water, except for potable use, has been applied in many countries for many years, particularly in arid and semi-arid areas facing water scarcity. The re-use of reclaimed water for potable reuse has been an issue that has led to many discussions across the scientific community due to the risks that might pose to human health. However, the development and optimization of advanced treatment processes result in the production of high-quality reclaimed water that meets the drinking water quality standards established by the stakeholders. At the same time, the development and implementation of the risk analysis procedure in the wastewater treatment systems has substantially contributed to ensure a robust, efficient and reliable treatment as well as to eliminate any doubts and prejudices of the society and guarantees the safety of recovered water. The United States and Australia are the leading countries in the reuse of reclaimed water from wastewater treatment and have developed a strong and effective legislative framework that facilitates the development of integrated management plans of their aquatic resources. Meanwhile, in Europe, there is no specific legislation for the reuse of reclaimed water and all wastewater treatment facilities built in the different countries are based on their respective national laws and EU directives, the context of which is relevant to wastewater treatment and the quality of water.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.