Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες, ερωτηματολόγιο
Η ενασχόληση με τη διαχείριση μη-εξυπηρετούμενων δανείων κατά τις περιόδους οικονομικής ύφεσης αποτελεί θέμα ζωτικής σημασίας για όλους τους τραπεζικούς και οικονομολόγους. Τα τρέχοντα διαθέσιμα εργαλεία και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως από τις τράπεζες δεν είναι αρκετά αποτελεσματικές για να μειώσουν σημαντικά το δείκτη δανείων σε καθυστέρηση και να τον διατηρήσουν σε προκαθορισμένα ασφαλή και βιώσιμα για τις τράπεζες όρια.
Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει και να αναλύσει τους τρέχοντες εσωτερικούς τραπεζικούς παράγοντες που συμβάλουν στην αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) στις μεγάλες συστημικές εμπορικές τράπεζες στην Ελλάδα.
Η πρωτογενής έρευνα που διεξήχθη μέσω ερωτηματολογίου χρησιμοποιήθηκε για τη διερεύνηση των εσωτερικών παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στην κατανόηση των μεθόδων ανάπτυξης της αποδοτικότητας των Τραπεζών στο χειρισμό επαχθούς χρέους. Μια ιδέα ότι οι Τράπεζες Λιανικής δεν θα πρέπει μόνο να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένους τραπεζικούς καθοριστικούς παράγοντες, αλλά επίσης να κατανοήσουν τα δυνητικά δύσκολα ζητήματα του προσωπικού που φαίνεται να δημιουργούνται με την λειτουργία εσωτερικών Διευθύνσεων Καθυστερήσεων/Διευθέτησης Οφειλών/ Ρυθμίσεων/ Αναδιαρθρώσεων υποδεικνύουν τις ανάγκες κατάρτισης, προσανατολισμένες στη βελτίωση της υλοποίησης λύσεων των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η μελέτη εξερευνά τις διαθέσιμες επιλογές για την επίλυση μαζικών ποσοτήτων μη εξυπηρετούμενων δανείων, καθορίζοντας τη σχετική συχνότητα των αναδιαρθρώσεων που εφαρμόζονται σε προβληματικά χαρτοφυλάκια και εξετάζει γιατί η ρύθμιση προβληματικών δανείων είναι μεταβλητή μεταξύ των εμπορικών τραπεζών.
Οι εργαζόμενοι των Τραπεζών που συμμετείχαν στην έρευνα ερωτηματολογίου είναι εκείνοι που εμπλέκονται στην ανάκτηση/ρύθμιση και αναδιάρθρωση προβληματικών δανειακών σχέσεων επί τουλάχιστον 9 έτη, κατά την περίοδο 2008-2017.
Ακόμα και αν οι εξωτερικοί Μακροοικονομικοί παράγοντες (πληθωρισμός, συναλλαγματικές ισοτιμίες, κυβερνητική πολιτική κ.λπ.) έχουν σημαντική επίδραση στην απόδοση του δανείου, η μελέτη αυτή εστιάζει κυρίως στην εμπειρική διερεύνηση της αντίληψης των εργαζομένων των Τραπεζών και εσωτερικών συγκεκριμένων παραγόντων που επηρεάζουν την αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων .
Με βάση τις απόψεις έμπειρων τραπεζικών υπαλλήλων, το αποτέλεσμα της έρευνας υποδεικνύει ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι ένα προφανές πρόβλημα στην Ελλάδα και η πλειοψηφία των ερωτηθέντων καθορίζει ένα ικανοποιητικό επίπεδο επιτυχίας στο χειρισμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Η έρευνα παρουσιάζει επίσης, ότι η χαλαρή πιστωτική ανάλυση, η πενιχρή παρακολούθηση της πιστοληπτικής ικανότητας, η επιεικής πιστωτική πολιτική, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, η ραγδαία ανάπτυξη των μεγεθών, η υψηλή διάθεση ανάληψης κινδύνου μεταξύ των τραπεζών, η κουλτούρα και η ακεραιότητα του δανειολήπτη (εκτροπή του δανείου) και η εξασφάλιση του δανείου είναι οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αντίθετα η εκδοχή ότι οι Τράπεζες με εξειδικευμένο προσωπικό και αυξημένο προϋπολογισμό που διατίθεται για την παρακολούθηση δανείων έχουν χαμηλότερο δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων δίχασε τις απόψεις των ερωτηθέντων. Η αδυναμία αποπληρωμής του δανείου δεν σχετίζεται σίγουρα με το είδος της ιδιοκτησίας των τραπεζών, τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού και την τιμολόγηση του δανείου. Η τιμολόγηση των δανείων απέτυχε να συνδεθεί με την αδυναμία αποπληρωμής του δανείου ενώ η ύπαρξη μεγάλου αριθμού δανειοληπτών δεν επιβεβαιώθηκε ότι προκαλεί μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Η μεταβλητή απόδοση στην επίλυση αναξιοπαθούντος χρέους εξηγείται από τη διαφορετική «Στρατηγική προσέγγιση και το σκεπτικό για τη συντήρηση», «την κατακερματισμένη επικοινωνία» και τη «θεσμική φιλοσοφία» μεταξύ των τραπεζών.
Η έρευνα αποκάλυψε τα τρία δυνητικά δυσκολότερα θέματα του προσωπικού που ένας Διευθυντής αντιμετωπίζει στην μεταχείριση του προσωπικού και αυτά είναι η “μείωση μελλοντικών προοπτικών” των εργαζομένων, η “περιχαράκωση γύρω από την ακρίβεια των προηγούμενων αρχείων” και το να “αντισταθεί ή να αποθαρρύνει τα ιδρύματα από την πώληση των δανειακών χαρτοφυλακίων”.
Οι αποκρινόμενοι έδειξαν προτίμηση για τα «Μοντέλα Αναχρηματοδότησης και αναδιάρθρωσης», τις «Δεξιότητες διαπραγμάτευσης» και τη «Διαχείριση των οφειλετών» αφού οι πιο δημοφιλείς ανάγκες κατάρτισης ήταν προσανατολισμένες προς τη βελτίωση της διαχείρισης των χαρτοφυλακίων μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Διαπιστώθηκε ότι οι βραχυπρόθεσμες αναδιαρθρώσεις επιλέγονται συχνότερα σε σχέση με τις μακροπρόθεσμες προτάσεις και τις λύσεις οριστικής διευθέτησης. Επιπλέον η παρούσα μελέτη παρουσιάζει ότι η μεταφορά ευθύνης των NPL σε ένα νέο εξειδικευμένο εσωτερικό τμήμα είναι η βέλτιστη επιλογή όταν έρχονται αντιμέτωποι με την ανάγκη επίλυσης μεγάλων ποσοτήτων μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ως δεύτερη επιλογή προτάθηκε η μεταφορά των «μη εξυπηρετούμενων δανείων σε ένα νέο όχημα ειδικού σκοπού (SPV), απομονωμένο από τις βασικές λειτουργίες των Τραπεζών και τους ισολογισμούς τους.
Τέλος, προκειμένου να εξετάσει τη διαφοροποίηση της επίλυσης δανειακών σχέσεων ανά τμήματα χορηγήσεων, εκτελέστηκαν δοκιμές κατά Kruskal-Wallis ώστε να υποστηρίξουν ότι «η παράλειψη πληρωμής», η «μείωση των επιτοκίων», «πρόσθετες εξασφαλίσεις» και «ανάκτηση/ ρευστοποίηση εξασφαλίσεων», ως προτάσεις επίλυσης σε καταγγελμένους δανειακούς λογαριασμούς διαφοροποιείται σημαντικά μεταξύ των τμημάτων χορηγήσεων.
Dealing with Non-Performing Loans (NPLs) portfolios has become crucial for all Bankers and Economists during economic recession periods. Current disposal tools and methods broadly used by the banks are not efficient enough to significantly reduce the NPL ratio and preserve it from exceeding predetermined safe and sustainable limits.
The aim of the present study is to investigate and analyze the current internal Bank-Specific factors that contributed to the increase in Non-Performing Loans (NPLs) in large systemic commercial banks in Greece.
A primary research through questionnaire design employed to investigate the internal factors in contributing to the occurrence of NPLs and understand methods of developing Bank’s efficiency in handling distressed debt. An idea that retail banks should not only focus on bank specific determinants but also understand the potentially difficult staff issues have been seen to occur with bank in house Recover/Work Out Divisions and indicates the training needs orientated towards to improving NPLs Resolution Implementation.
The study explores the available options to resolve massive quantities of non NPLs, determines the relative frequency of resolutions implemented in distressed portfolios and examines why distressed debt resolution performance is variable among Commercial Banks.
Bank employees participated on the questionnaire survey are those involved in recovery/work out activities for at least 9 years, in the period 2008-2017.
Even though external Macroeconomic Factors (inflation, exchange rate, government policy etc.) have significant impact on loan performance, this study mainly focus on the empirical investigation of bank employees’ perception and internal specific factors that affect the efficient management of non-performing loans.
Based on the opinions of experienced bank employees, research finding indicate that non-performing loans are an obvious problem in Greece and most of responders determined a fair level of success in handling non-performing loans during recession period. Survey also presents that flaccid credit analysis, meager credit monitoring, lenient credit policy, unfair competition, rapid growth, high risk appetite among banks, culture and integrity of the borrower (loan diversion) and loan collateral are the major factors contributed to the occurrence of non-performing loans. On the contrary, the acceptation that Banks with qualified staff and higher budget allocated for loan monitoring have lower NPL” divided the respondents’ opinions. Loan default was not definitely associated with banks’ ownership type and higher loan interest rates. Loan pricing failed to associate with loan default while having substantial number of borrowers was not confirmed to cause NPLs.
Variable distressed debt resolution performance explained from different “Strategic approach and rationale for servicing”, “Communication breakdown” and “institutional philosophy” among Banks.
Survey revealed the three most potential difficult staff issues that a manager face in dealing with his employees’ and those are the “diminishing future prospects”, “entrenched around the accuracy of previous records” and the “resist or discourage institutions from selling off loan portfolios”.
Responders showed preference on the “Refinancing and Restructuring Models”, “Negotiation Skills” and “Managing Borrowers” as the most popular training needs orientated towards improving handling of NPL Portfolios.
In the survey is identified that short term resolutions are selected most often against long-term and resolution / closure solutions. Furthermore, current study present that transfer responsibility for NPL work-out to a new specialist interval division” is the optimal available option when confronted with the need to resolve large quantities of NPL's. As a second option suggested to “transfer NPLs into a new special purpose vehicle (SPV)”, isolated from the banks main operations and balance sheets.
Finally, to examine the differentiation of loan resolution per loan segments, Kruskal Wallis tests executed to support that “skip payment”, “interest rate reduction”, “additional collateralization” and “collateral repossession/liquidation” as distressed loan resolutions implemented, significantly differentiates among loan departments.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Αντιμετώπιση Χαρτοφυλακίων Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων κατά την περίοδο της Οικονομικής Κρίσης - Identifier: 151483
Internal display of the 151483 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
