Τα αεροπορικά ατυχήματα είναι μια θλιβερή πραγματικότητα. Διάφορες έρευνες τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έδειξαν ότι ο ανθρώπινος παράγοντας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε αυτά τα ατυχήματα. Οι αρχές και οι φορείς εκμετάλλευσης των αερομεταφορών ανέπτυξαν προγράμματα, ονομαζόμενα ως εκπαίδευση στο Crew Resource Management, προκειμένου να αποφευχθούν, να παγιδευτούν ή να μετριαστούν τα αποτελέσματα του ανθρώπινου λάθους και να γίνει ασφαλέστερη η πτήση. Σκοπός αυτής της διατριβής είναι να αξιολογήσει αυτή την εκπαίδευση και να εντοπίσει τις αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Εξετάστηκε η υφιστάμενη νομοθεσία και βιβλιογραφία και απαντήθηκε ένα ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο από πληρώματα πτήσης. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων βασίστηκε στον τρόπο με τον οποίο τα πληρώματα κατανοούν τα στοιχεία εκπαίδευσης του CRM και εξετάστηκαν οι διαφορές στη συμπεριφορά ανάλογα με τη θέση του πληρώματος, την προέλευση και το αεροπορικό τους υπόβαθρο. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν την ανάγκη ενίσχυσης της κατάρτισης για τα νεοεισαχθέντα στοιχεία CRM, την υπάρχουσα πολιτισμική διαφορά και τη διαφορετική προοπτική της διαβάθμισης του πιλοτηρίου. Με βάση αυτά, συνιστάται μια πιο εξελιγμένη εκπαίδευση CRM, βελτιστοποιούμενη στις ανάγκες κάθε οργανισμού ή φορέα. Επίσης, πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα, με επίκεντρο τις αναμενόμενες αλλαγές στο μελλοντικό περιβάλλον της αεροπλοΐας και τα εργαλεία αξιολόγησης των δεικτών συμπεριφοράς
Aviation accidents are a sad reality. Various researches during the last four decades showed that the human factor played a major role in these accidents. Aviation authorities and operators developed training programs, addressed as Crew Resource Management training, in order to avoid, trap or mitigate the results of the human error and make flying safer. The purpose of this dissertation is to evaluate this training and identify weaknesses that have to be remedied. The existing legislation and literature were reviewed and an online questionnaire was answered by flight crews. The analysis of the results was based on how the crews understand the CRM training elements and the differences on behavior were examined according to the crew position, origin and aviation background. The results indicated the need of training reinforcement for the newly introduced CRM elements, the existing cultural difference and the different perspective of the cockpit gradient. Based on these, a more sophisticated CRM training is recommenced, optimized to the needs of each operator. Further research must be done, focusing on the expected changes in the future aviation environment and the evaluation tools of behavior markers
Αξιολόγηση της Εκπαίδευσης Crew Resource Management στα ιπτάμενα πληρώματα