"Bail-in" ή "Bail-out"; Συγκριτική μελέτη των ειδικών καθεστώτων εξυγίανσης τραπεζών που εφαρμόστηκαν σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιπτώσεων τους στην πραγματική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά

"Bail-in" or "Bail-out"? A comparative analysis of the specific bank resolution schemes applied in European Union Member States and their impact on the real economy and public finances (english)

  1. MSc thesis
  2. Κουσκούνη, Αναστασία
  3. Τραπεζική (ΤΡΑ)
  4. 06 June 2020 [2020-06-06]
  5. Ελληνικά
  6. 101
  7. Μησιακούλης, Σπυρίδων
  8. Παπαθανασίου, Σπυρίδων
  9. Ανάκαμψη και εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων | Οδηγία 2014/59/EU (BRRD) | Εργαλεία εξυγίανσης | Bail-in | Bail-out
  10. 2
  11. 67
  12. Περιέχει: Πίνακες, γραφήματα, σχήματα
    • Έως και την χρηματοπιστωτική κρίση του 2007, η τραπεζική εποπτεία ήταν κατά κύριο λόγο μικροπροληπτική, έχοντας ως κύριο στόχο τον περιορισμό των δυσχερειών που ενδεχομένως να αντιμετώπιζαν μεμονωμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, χωρίς να εξετάζει την ευρωστία του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού συστήματος στο σύνολό του. Το γεγονός αυτό επέτρεψε, και συνέβαλε ίσως στη δημιουργία ανισορροπιών στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Το σημαντικότερο μάθημα της χρηματοπιστωτικής κρίσης ήταν ότι η μικροπροληπτική εποπτεία είναι ανεπαρκής και η εστίαση σε μεμονωμένα ιδρύματα δεν αρκεί ώστε να αποφευχθεί μια γενικότερη αποσταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σήμερα, ακαδημαϊκοί και ρυθμιστικές αρχές συμφωνούν ότι η μικροπροληπτική και μακροπροληπτική εποπτεία πρέπει να ασκούνται πάντα ταυτόχρονα και συμπληρωματικά. Δυστυχώς όμως η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Οι νέες νομοθεσίες σχετικά με την ανάκαμψη και εξυγίανση των Τραπεζών εστιάζουν υπερβολικά στα επιμέρους τραπεζικά ιδρύματα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τον γενικότερο συστημικό κίνδυνο. Ειδικότερα, το νέο εργαλείο εξυγίανσης με ίδια μέσα (bail in) παρουσιάζεται ως η χρυσή λύση και η καλύτερη εναλλακτική σε σχέση με την πρακτική διάσωσης με παροχή δημόσιας χρηματοοικονομικής στήριξης (bail-out) που εφαρμοζόταν στο παρελθόν, δεν έχει όμως γίνει μέχρι στιγμής καμία σοβαρή προσπάθεια να ερευνηθούν και να αξιολογηθούν οι πιθανές επιπτώσεις του στα υπόλοιπα τραπεζικά ιδρύματα και στην οικονομία γενικότερα. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση και ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων της εφαρμογής των δύο βασικών εργαλείων bail-out και bail in στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την ευρύτερη οικονομία και η μεταξύ τους σύγκριση. Φιλόδοξος στόχος της εργασίας είναι η εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων ως προς τις πολιτικές επιλογές διαχείρισης των τραπεζικών κρίσεων και, κυρίως, ως προς την αποτελεσματικότητα των εργαλείων εξυγίανσης που χρησιμοποιήθηκαν σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια της κρίσης και η παρουσίαση προτάσεων και συστάσεων πολιτικής προς βελτίωση του υπάρχοντος πλαισίου εξυγίανσης. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ενώ το bail-in παρουσιάζεται ως τέλειο υποκατάστατο του bail-out, στην πραγματικότητα τα δύο εργαλεία θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά, επιτρέποντας τη διάσωση των τραπεζών χωρίς να υπονομεύουν τη συνολική σταθερότητα του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η πρόκληση για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής δεν θα έπρεπε να είναι η επιλογή ενός εκ των δύο εργαλείων, αλλά το σωστό μείγμα πολιτικής και η σωστή ισορροπία μεταξύ των δύο εργαλείων.
    • Until the financial crisis of 2007, banking supervision was largely micro-prudential, aiming at mitigating the risks that individual financial institutions could face, without examining the robustness of the wider financial system as a whole. This allowed for, and perhaps contributed to, the development of imbalances in the financial sector. Perhaps, the most important lesson of the financial crisis was that micro-prudential supervision is inadequate and focusing only on individual institutions is not enough to avoid a more general destabilisation of the financial system. Today, both academics and regulators agree that micro- and macro-prudential supervision should always be exercised simultaneously and complement each other. Unfortunately, history repeats itself. New laws on bank recovery and resolution focus excessively on individual institutions without taking into account the overall systemic risk. In particular, the new “bail in” tool is presented as the silver bullet and the best alternative to the “bail-out” regime, which was extensively used in the past and, so far, no major efforts have been made to research and evaluate its potential impact on the other institutions and on the wider economy. The purpose of this paper is to investigate and analyze the potential impacts of the application of the two key resolution tools, the “bail-out” and the “bail in”, on the financial system and the wider economy and to compare them. The ambitious goal of this paper is to draw useful conclusions on the policy options for managing banking crisis and, in particular, on the effectiveness of the resolution schemes applied in European Union Member States during the crisis and to present policy recommendations aiming at improving the existing resolution framework. We conclude that although the “bail-in” is presented as the perfect substitute of the “bail out”, in reality these two tools should always be used in a complementary way, allowing for the resolution of credit institutions without undermining the overall stability of the financial system. The challenge for policy makers should not be choosing one of them, but choosing the right policy mix and the right balance between them.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.