Η Επιχειρηματική Πίστη στο πλαίσιο της Λιανικής Τραπεζικής στην Ελλάδα, δηλαδή οι πιστοδοτήσεις προς τις Μικρομεσαίες ή τις λεγόμενες Μικρές Επιχειρήσεις, αποτελούν ένα σημαντικό τομέα της γενικότερης τραπεζικής δραστηριότητας ο οποίος εντούτοις χαρακτηρίζεται από υψηλό πιστωτικό κίνδυνο. Το γεγονός αυτό “αποκαλύφθηκε” ιδιαίτερα έντονα στη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης της Ελληνικής οικονομίας με την “εκτίναξη” των μη εξυπηρετούμενων δανείων στα αντίστοιχα χαρτοφυλάκια των Ελληνικών συστημικών τραπεζών και με τους αντίστοιχους δείκτες μη εξυπηρέτησης των πιστοδοτήσεων προς τις Μικρές Επιχειρήσεις να εμφανίζονται ως οι υψηλότεροι μεταξύ των άλλων κατηγοριών δανείων. Η παρούσα Εργασία δείχνει τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε διαμέσου της κρίσης τόσο η στάση και η πιστωτική πολιτική των Ελληνικών τραπεζών στον τομέα της Επιχειρηματικής Πίστης ως μέρους της Λιανικής Τραπεζικής, όσο και η διαχείριση του αντίστοιχου πιστωτικού κινδύνου. Φαίνεται ότι οι Ελληνικές τράπεζες δεν προσέδωσαν την ανάλογη σημασία στα χαρακτηριστικά υψηλού ρίσκου που διέκριναν και διακρίνουν τις πιστοδοτήσεις προς τις Μικρές Επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα στη διάρκεια της κρίσης αλλά και κατά τη μεταγενέστερη περίοδο οι ίδιες οι τράπεζες να επανεξετάσουν τη συνολική πολιτική τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της επανεξέτασης αλλά και των εν γένει μακροοικονομικών και χρηματοπιστωτικών συνθηκών, οι Ελληνικές τράπεζες προέβησαν σε μια πιο συνετή και λελογισμένη πολιτική πιστοδοτήσεων, υλοποίησαν πιο στοχευόμενες και αποδοτικές ενέργειες στον τομέα της “Μικρής” Επιχειρηματικής Πίστης αλλά και συνειδητοποίησαν ότι η βιωσιμότητα των χαρτοφυλακίων των δανείων τους “περνάει” μέσα από τη βιωσιμότητα των ίδιων των επιχειρήσεων – πελατών τους.
Corporate Credit as a sub-division of Retail Banking, meaning credit towards the SMEs (Small Medium Enterprises) or towards the so-called “Small Companies”, constitutes an important part of the broader banking activities in Greece, which is however characterized by a higher credit risk. This reality was most characteristically revealed during the recent crisis of the Greek economy when there was a surge of non-performing loans (NPL) in the loan portfolios of Greek banks and at the same time the NPL ratios of small company loans became the highest among the other loan categories. The present Dissertation presents and discusses about the manner via which both the credit policy of the Greek banks in the division of Corporate Credit and the respective credit risk management evolved during the period of the crisis. It seems that Greek banks were not so cautious with the higher risk that is, already and historically, embodied in the credit towards the Small Companies. As a result, the banks had to reconsider and significantly restate their credit policy in this particular segment during and after the period of the crisis. Following the large-scale changes that occurred on both the macroeconomic and the financial environment, Greek banks became substantially more cautious with regard to Small Company lending, implemented more targeted actions in this particular credit division and they also realized that the viability of their own loan portfolios depends to a large extent to the viability of their own “small” corporate customers.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
